درود بر ستارگان سیاهکل و راه سرخ‌شان

 در پنجاه و دومین سالگرد حماسۀ سیاهکل بار دیگر به یاد تمامی جانباختگان فدایی خلق، و همه آنهایی که در راه بهروزی کارگران و زحمتکشان و برای تحقق آزادی و عدالت اجتماعی رزمیدند و جان باختند و یا زندان و شکنجه دو رژیم استبدادی شاه و ولی فقیه را به جان خریدند، و به احترام خانواده‌های جانباختگان فدایی در بیش از پنج دهه گذشته، به پا می‌خیزیم و  سر خم می‌کنیم.

امسال در شرایطی پنجاه و دومین سالگرد حماسه سیاهکل را ارج می‌نهیم که کشورمان بر بستر خیزش سراسری «زن، زندگی، آزادی» در التهابی انقلابی بسر می‌برد. کشته شدن «مهسا امینی» در بازداشتگاه پلیس امنیت اخلاقی رژیم در اواخر شهریور ماه، مردم به ستوه آمده از ظلم و بی‌عدالتی را با محوریت جوانان به خیابانها گسیل داشت تا بار دیگر صدای اعتراض خود به اقدامات سرکوبگرانه استبداد دینی و ارزشهای اجتماعی و فرهنگی واپسگرای حاکم را، این بار بلندتر از گذشته فریاد زنند و خواهان پایان عمر حاکمیت دینی و ولایت‌فقیهی شوند. اعتراضاتی که به بهای جان باختن بیش از پانصد نفر و بازداشت نزدیک به بیست هزار نفر از مردم دربند استبداد دینی، بیش از چهار ماه است در اشکال مختلف ادامه دارد و هر چند امروز فروکش کردن دامنه آن را در کف خیابانها می‌توان دید، ولی نشانی از بازگشت اوضاع به پیش از شهریور ماه مشاهده نمی‌شود.

این وضعیت، استبداد دینی حاکم را با چالشی بمراتب بیشتر از گذشته مواجه ساخته است؛ چالشی که رنگ و بوی مرگ جمهوری اسلامی را با خود همراه دارد. به همین دلیل نیز، رژیم مصمم است بقای نکبت‌بار خود را به هر بهایی تضمین کند و آن را با گسترش ابعاد سرکوب، پرونده‌سازی، دستگیری، شکنجه، اعترافات اجباری، صدور احکام ظالمانه، حبس‌های طویل المدت، وثیقه‌های سنگین آزادی موقت بازداشت شدگان و اعدام مردم معترض و جوانان انقلابی عملی نماید.

در چنین شرایطی امر همگرایی سیاسی و اتحاد همه نیروهای دمکراتیکی که در راه نفی رژیم دیکتاتوری حاکم بر کشور و تامین حاکمیت ملی، حقوق و آزادی‌های دمکراتیک و عدالت اجتماعی برای مردم ایران تلاش می‌کنند بیش از پیش در دستور نیروهای سیاسی مترقی و بویژه نیروهای چپ و از آن جمله فدائیان خلق قرار دارد. در این میان نقش محوری «چپ» بعنوان پیگیرترین نیروی تحولات اجتماعی به نفع اکثریت مردم ایران و بویژه کارگران و زحمتکشان، نقشی انکارناپذیر است. اقدام متحد و یکپارچۀ نیروهای ترقیخواه چپ و دوری آنها از تفرق و پراکندگی در کنار تدوین و تبیین استراتژی شفاف نفی جمهوری اسلامی و ترویج هدفمند و سازمانگرانه  برنامه سیاسی جایگزین، در این مرحله از جنبش ضددیکتاتوری، دمکراتیک و عدالت‌خواهانه مردم ایران بیش از پیش اهمیت یافته است.

پویایی سیاسی و ایفای نقش تعیین کننده در روند مبارزات ضداستبدادی جاری کشورمان نیازمند حضور سازمانی و عملی در جنبش جاری کشور است. بدون تجهیز به ابزارهای سازمانی لازم، بدون داشتن تشکیلات، برنامه‌ اقدام عملی و استراتژی شفاف، نمی‌توان بر تشکیلاتی‌ترین نظامی که صرفا به زور سرنیزه بر کشور حکمرانی می‌کند فائق آمد. 

ادامه تفرق و پراکندگی در بین نیروهای دمکراتیک و ترقیخواه چپ و از آن جمله فدائیان خلق، زمینه مساعدی را برای میوه‌چینی از جنبش جاری در کشور توسط نیروهای راست و مرتجع که سر در آخور امپریالیستهای آلترناتیوساز دارند فراهم خواهد ساخت. در این میان نقش فعالین چپ داخل کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است. باید با احترام به تفاوتهای نگرشی همدیگر، با تاکید بر وجوه مشترک و برنامه‌های سیاسی قابل تجمیع و دوری از تعمیق اختلافات، بر تشتت و پراکندگی فکری و سازمانی موجود در درون جنبش چپ فایق آمد. باید با شکل دهی به اتحادی پویا و موثر برای دستیابی به اهداف و برنامه‌های مورد توافق، گامهای لازم را برداشت. باید پرچم اتحاد عملی سیاسی و همگرایی سازمانی بر روی وجوه مشترک برنامه‌ای را با احساس مسئولیت تمام برافراشته نگه داشت.

ما به عنوان «جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور)» با گرایش‌های سازمانی متفاوت فدایی، در آستانه پنجاه و دومین سالروز حماسه سیاهکل با اتکا به مشخصه‌های فرهنگ مبارزاتی حماسه‌سازان این روز تاریخی همچون: صداقت، استقلال‌رای، پویایی کمونیستی، درک ضرورتهای زمان و از خود گذشتگی، در راستای این هدف مهم تلاش خواهیم کرد. بار دیگر با شادباش این روز خجسته به کلیه رفقای رزمنده طیف‌های مختلف فدائیان خلق و همه مبارزین و رهروان راه استقلال، آزادی، عدالت و سوسیالیسم، دست تمامی رفقای فدایی و چپ را در راستای مبارزه مشترک علیه امپریالیسم، نئولیبرلیسم و رژیم ضدمردمی حاکم بر ایران صمیمانه می‌فشاریم.

جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور)

۱۹ بهمن ۱۴۰۱