«دانشکده علوم اجتماعی» از زنده یاد دکتر غلامحسین صدیقی فرهیخته تا جمشیدی‌های لمپن
درروز ۱۴ آبان رئیس دانشکده علوم اجتماعی غلامرضا جمشیدی‌ها ادختران دانشجو را فاحشه خطاب کرد وعلت این اهانت را دست دادن ورو بوسی دختران وپسران عنوان کرد این توهین با اعتراض دانشجویان روبرو شد ورئیس لمپن دانشکده بجای پوزش خواستن با جمله ای که تکیه کلام لات‌ها ولمپن‌ها باصدای بلند اعلام کرد "من امروز آمده ام تا دعوا کنم" خیلی دردناک است که لمپنی بر مسند پدر جامعه شناسی ایران دکتر صدیقی وبه‌قول زنده یاد داریوش فروهر"سرو بلندبالای علم واخلاق " تکیه زند که هنگام ورود به دانشکده استاد و دانشجو دربرابر دانش ووقار ومتانت ایشان به‌پا می‌خاستند ، دراین روز به دستور این لمپن کارت دانشجویی چند نفراز دانشجویان ضبط گردید ، بدیهی است که گفتار ورفتار جمشیدی‌ها نمیتواند جدا از ادبیات دیگر سران رژیم باشد، زیرا ادبیات لمپنی بخشی از اخلاق وابستگان به رژیم است وفقط مداحان ، شکنجه گران وزندانبانان نیستند که این واؤه ها وعبارات را به‌کار می‌برند بلکه استادان به‌اصطلاح جامعه‌شناسی که فارغ التحصیل دانشگاه امام صادق هستند نیز، از این واژه های سخیف نیز به‌کار می‌برند.
رشته جامعه شناسی اولین بار توسط زنده یاد دکتر صذیقی در دانشگاه تهران ودارالمعلمین درسال ۱۳۱۹ تدریس گردید دکتر صدیقی دردوران نخست وزیری زنده یاد دکتر مصدق در کابینه اول وزیر پست وتلگراف و درکابینه دوم به‌وزارت کشوررسید، وضع واژه جامعه شناسی که قبلا علم الاجتماع نامیده می‌شد نیز، از دستاوردهای دکتر صدیقی است. با پیشنهاد دکتر صدیقی در سال ۱۳۳۷علوم اجتماعی به‌عنوان یکی از رشته های تحصیلی دردانشگاه تهران ایجاد گردید ودر سال ۱۳۵۱ به‌عنوان دانشکده‌ای مستقل آغاز به‌کار کرد ودکتر صدیقی به‌عنوان رئیس موسسه تحقیقات علوم اجتماعی برگزیده شد. دراین موسسه که آثار وتحقیقات گسترده‌ای را در زمینه‌های شهری، روستایی، اقتصادی وفرهنگی انجام دادند. اندیشمندانی مانند مصطفی شعاعیان، امیر پرویز پویان، کشاورز صدر وخسرو حسروی تحقیقات ارزشمندی را انجام دادند که برخی از آن‌ها در کتابخانه‌ی این موسسه هنوز موجود است .پس از انقلاب دانشکده به تصرف حزب الهیٰ‌ها درآمد واستادان برجسته ای مانند نادر افشار نادری، جمشید بهنام، مهدی امانی، فیروز توفیق وعبداحسین نیک‌‌گهر اخراج شدند واستادانی چون احمد اشرف واسعد نظامی ایران را ترک کردند. دکتر امیرحسین آریانپور جامعه شناس و پژوهشگر برجسته که از تدریس جامعه شناسی محروم بود، در دانشکده الهیات زبان انگلیسی تدریس می‌کرد، بدیهی بود که سلطه ملایان را تحمل نمی‌کرد استعفا داد.
اینک در این دانشکده و موسسه تحقیقات نه از جامعه شناسان اندیشمند خبری هست و نه از تحقیقات اجتماعی اثری، بیسوادان و لمپن‌هایی مانند جمشیدی‌ها و حدادیان‌ها وفرصت طلبانی مانند حداد عادل برجایگاه بزرگانی مانند صدیقی وآریانپورنشسته‌اند و به‌جای آثار دکتر صدیقی، آریانپور واحمد اشرف کتاب‌های مطهری، مفتح تدریس می‌شود. اما با وجود فضای ضد علمی که دراین دانشکده وجود دارد و در تصرف ارتجاع مذهبی قرار دارد، دانشجویان اندیشمندی تحصیل می‌کنند که در عرصه‌های پژوهشی آثار ارزنده‌ای خلق کرده اند که متاسفانه بعضی از این آثار اجازه انتشار ندارند.