عید نوروز زاد روز بهار فصل شادی و خرمی و عزیزترین جشن ما ایرانیان و مردمان چند سرزمین کهن هم فرهنگ دیگر ایران است. سر زمین های کە بهاردلکش و فرحبخش برایشان اگر عزیزتر نباشد کمتر از برای ما ایرانیان عزیز نیست. بهمین جهت است کە در مناطق مختلف سرزمین کردستان از ایران و ترکیە تا سوریە مردم با بر برافروختن آتش با رقص و سرور زودتر از ایران بە استقبال نوروز می روند تا بە آن خوش آمد بگویند. در آذربایجان، بخش وسیعی از افغانستان. و هند تا تاجکستان نیز با آمدن نوروز شور و حال و جشن و سرور همانندی آن سرزمینها را فرا می گیرد. 

در ایران اما حال و هوای نوروزی متاسفانە در چند دهە اخیر هر سال کە می گذرد در اثر قرار گرفتن مردم در فشار و تگناهای مختلف کم رنگتر می شود. فشار مذهبی البتە اثر خودش را هر سال کە گذشتە بە همت نفس مبارک بهارو مقاومت فرهنگی و سیاسی مردم برای زندە نگە داشتن اعیاد نیکانی مترقی خود، اثر خود را از دست دادە است و جای آنرا تنگنا های اقتصادی، سیاسی و  و زیست محیطی گرفتە است. امسال در شرایطی مردم بە استقبال جشن های نوروزی می روند کە نە تنها سیطرە فقر بیش از تمام سالهای پیش سایە شوم خود را بر سر مردم گستراندە، بلکە تغییرات شدید آب و هوایی بە همراە مدیریت ناکارآمد حکومت لذت طبیعی آمدن بهار را کمتر کردە است. از دریاچە ها ی سیر آب سالهای گذشتە تعداد زیادی باقی نماندە، رودخانە ها بسیاری از خروش افتادە و سرمستی بهار را از کشاورزان ستاندە. مزارع بسیاری خشکیدە، روستاهای بسیاری از جمعیت تهی، قنات ها و چشمهای شان خشکیدە، سدها و ذخایر آب تهی یا نیمە تهی شدەاند و نفس باد صبا کمتر مشک فشان است. 

افزون بر آن ها زندانها پر از مبارزان و آزادیخواهان و پیکار گران راە عدالت است، هر روز کە می گذرد سرهای تازەای بر سر دار می شوند و عدە بیشتری را روانە زندان می کنند. سفرە ها تهی تر از طعام می شوند و امنیت و آسایش در سرزمینی کە بیشترین سهم از درآمد کشور را صرف دستگاە سرکوب خود می کند، رخت بر بستە است. زنان و دخترانی کە نمی خواهند زیر بار حجاب تحمیلی مرتجعین بی فرهنگ بروند مورد حملات همە روزە اوباشان مسلح و غیر مسلح قرار می گیرند. اعتصاب و اعتراض نان خواهان بە پدیدەای همە روزە تبدیل شدە است. بلە دغدغە ها و نگرانی های مردم امسال بسی بیشتر از گذشتە شدە و براستی وضعیتی را برای مردم بوجود آوردەاند کە هیچکس از سرنوشت فردای خود خبر ندارد. 

تنها یک اقلیت قلیل بە شدت ثروتمند و کاخ نشین کە بیش از نیمی از ثروت و ١٠٠ درصد قدرت را بە انحصار خود درآوردەاند و در این راە حتی بە طبیعت این سرزمین رحم نکردە و نمی کنند و دغدغەای جزء افزودن ثروت از هر طریق ممکن ندارند شاید وزیدن نفس مشک فشان بهار در مناطق خوش آب و هوای باقی ماندە کە  برای خود در آنجا کاخ و ویلا ساختەاند، بتوانند مانند گذشتە استنشاق کنند، ولی بقیە مردم نە. 

براستی باید گفت سال بە سال دریغ از پارسال، با این وصف نمی توان از آمدن نوروز خوشحال نشد و از گفتن شادباش نوروز امید بخش دریغ کرد. بە امید بازگشت بهارانی بە از امسال و همە ی پارسالهای کە رفتند و افسوس شان را برای مردم بە جا گذاشتند. بە امید رهایی از چنگال دیو سیاە استبداد، برقراری آزادی، رهایی زندانیان سیاسی، آمدن بهاران پر امید و شاد و برقراری عدالت در بهاران نزدیک و تبریک نوروز بە همە باورمندان و دوستداران نوروزو مبارزان راە آزادی و عدالت و آمدن نوروزهایی کە در آن کسی غم نان نداشتە باشد.