شان نزول احضار سرگردگان نهادهای حکومتی نزد خامنەای
خامنه‌ای در اولین اظهار نظر در مورد مذاکرات با آمریکا در عمان اعلام کرد که «گام‌های اول» مذاکره «خوب» بوده و با وجود «بدبینی به طرف مقابل»، و طبق معمول اضافه کرد که «نه خیلی بدبین و نه خیلی خوشبین» است. خامنه‌ای هم‌چنین تاکید کرد که « «خطوط قرمز برای ما و برای طرف مقابل کاملاً روشن است.»
پیش از این سخنان، خبرگزاری امنیتی تسنیم از تعطیلی زود هنگام جلسە مجلس بە جهت شرکت عدەای از نمایندگان مجلس ارتجاع در ملاقات با خامنه‌ای خبر داده‌بود. بنا بە همین گزارش بە غیر از عدەای از نمایندگان مجلس روسای دو قوە دیگر نیز بە ملاقات خامنەای می‌روند. تسنیم در مورد موضوع در دستور ملاقات با خامنەای چیزی ننوشتە بود، اما نظر بە رویدادهای یکی دو هفتە اخیر و بخصوص سخنرانی چند تن از نمایندگان وابستە بە جریان مافیایی و فوق ارتجاعی مجلس و درگیری لفظی کە بعد از سخنرانی کوچک زادە بین قالیباف و او پیش آمد، می شد فهمید کە شان نزول احضار نمایندگان و بقیە کارگزاران اصلی رژیم نزد خامنەای، می‌تواند موضوع مذاکره با دولت ترامپ و اختلافات شدیدی باشد کە بر سر این موضوع در میان جناح ها و باندهای حکومت به‌وجود آمدە است.
یکی دو هفتە پیش نیز عدە قلیلی از مخالفان مذاکرە بە رغم این‌کە مطمئن بودند فرمان مذاکرە را "رهبر فرزانە شان" صادر کردە، تظاهرات خیابانی راە انداختند و علیە مذاکرە شعار دادند.
احضار سرکردگان اصلی نهادهای حکومتی حکایت از جدی شدن اختلافات و ضرورت دخالت خامنەای برای مدیریت اختلافات دارد. ولی دخالت خامنەای تا چە حد می‌تواند بە مهار شکافی کە بین او و تە ماندە‌ی نزدیک‌ترین هوادارانش در حکومت به‌وجود آمدە منجر شود، جای تردید دارد. موضع خامنه‌ای که چند هفتە پیش‌تر مذاکرە با امریکا را غیر شرافتمندانە و بی ثمر اعلام کردە بود، در بحبوحە‌ی کشاکشی کە بر سر مذاکرە در درون حکومت جریان داشت، موجب خرسندی جناح موسوم بە تندرو و طبعا ناخرسندی جناح میانە‌روتر شدە بود. از این رو نیز، چرخش ظاهرا ناگهانی او به سمت مذاکره، بە واکنش تند این جریان تا حد مخالفت علنی با خامنەای منجر نشده، اما اتوریتە خامنەای را بیش از پیش در بین این جریان زیر سوال برده‌است.
خامنه‌ای البتە سعی کرد مثل گذشتە با موضع‌گیری چند پهلو و یکی بە نعل و یکی بە میخ زدن مخالفان مذاکرە را آرام کند، اما واقعیت این است کە دوران این شیوەی برخورد به‌سر رسیدە‌است، حتی نە روی نزدیک‌ترین هواخواهان رژیم اثر دارد و نە شرایط امروز چنین برخوردی را اقتضا می‌کند.
در اوضاع و احوال کنونی برای رژیم تن ندادن به مذاکرە عملا زیانبارتر از پذیرفتن آن است. اما مشکل آن‌جاست کە ابعاد مخالفت با مذاکرە در درون رژیم بسی گستردە‌تر از این چند نمایندە‌ی منفور بین مردم است. این جماعت مرتجع و سرکوبگر در واقع در میان نیروهای امنیتی و سرداران سپاە و غارتگران و سایر نهادهای قدرت نفوذ زیادی دارند و عملا بازوی مسلح رژیم در سرکوب محسوب می‌شوند. به‌همین جهت جراحی آن‌ها از بدنە‌ی رژیم بسیار دشوار است. آن‌ها بقای خود و ادامە‌ی غارتگری شان را در سرکوب و تنش می‌بینند و به‌همین جهت است کە بە کاسبان تحریم شهرە شدەاند.
بنابراین، برای خامنەای حذف این‌ها بە مانند اصلاح طلبان در گذشتە، نە آسان است و نە از نظر خامنەای شدنی. بە عبارتی یک بحران لاینحل دیگر بر بحران‌های رژیم افزودە شدە‌است کە بە نظر نمی‌رسد خامنەای راە حل موثری برای آن داشتە باشد.
به‌هر حال، مردم از خطرات و مصیبت‌های درگیری نظامی و خطر جنگ مطلع هستند و از ادامە‌ی مذاکرات برای رفع این خطر دهشناک و تاثیرات مثبتی کە می‌تواند روی زندگی، معیشت و مبارزات ضد استبدادی و عدالتخواهانه‌شان داشتە باشد، مطلع‌اند و چشمەای از آن را در همین هفتە با سقوط ارزش ارزهای خارجی و تقویت ارزش ریال بە تجربە فهمیدند.
بر خلاف آن‌چە جنگ طلبان داخلی و خارجی و تحلیلگران و مدافعان دو آتشە‌ی نتانیاهو ادعا می‌کنند، جنگ نە تنها موجب ایجاد شرایط بهتر برای مبارزان ضد رژیم نمی‌شود، بلکە بە طولانی‌تر شدن عمر رژیم کمک می‌کند. مذاکره فشار اقتصادی به مردم را کاهش می‌دهد و فضای تنفس مردم و جامعه را بازتر می‌کند. امکان موفقیت جنبش مردم برای پایان دادن به رژیم را بیشتر می‌کند. این همان چیزی است کە جریان فوق ارتجاعی و هم‌چنین اپوزیسیون راستگرای پیرو نتانیاهو را نگران می‌کند و آن‌ها همه سعی می کنند بە مردم تلقین کنند کە مذاکرە و توافق باعث بهبود وضعیت معیشتی‌شان نمی شود و دولت ترامپ را تشویق می‌کنند که راه حل نظامی را برای حل اختلافات خود با جمهوری اسلامی در پیش گیرد. اما همه می‌دانند که مذاکره تنها راه حل مشکلات کنونی رژیم با آمریکا و دیگر کشورهای غربی و اجتناب درگیری نظامی و جنگی دیگر است.