نقش "بی رنگ" تورکمنها در مدیریت استانی!
با انتخاب آقای پزشکیان به ریاست جمهوری امیدها و انتظارات برای نقشی پررنگ در مدیریت منطقه برای تورکمنها ایجاد شد.
تورکمنها در انتخابات ریاست جمهوری بیشترین رای را به آقای پزشکیان دادند. آقای پزشکیان نیز تورکمنها را برادران خود خطاب کرده و قول‌های بسیار داد. فعالین تورکمن نیز تبلیغات و وعده های آقای پزشکیان و تیم او را آنچنان باور کردند که ادعای یک استاندار تورکمن را برای استانداری استان گلستان داشتند. حتی اسامی تعدادی از مدیران تحصیلکرده را نیز بعنوان کاندیداهای پیشنهادی به آقای پزشکیان ارائه دادند. اما آنچه که بعد از تلاش‌ها و دیدارهای متعدد فعالین سیاسی و اجتماعی با نمایندگان حکومتی داشتند، تنها یک معاونت از هفده معاونت استانداری به تورکمنها رسید. به اصطلاح "کوه موش زایید" اکنون این "موش" را نیز زیادی دانسته و حذفش کردند. اصلا این کوه برای تورکمنها هیچ نخواهد زایید.
آقای حاجی گلدی کر بعنوان معاونت توسعه مدیریت و منابع استانداری گلستان انتخاب شده بود که اکنون برکنار و به یک غیر تورکمن واگذار شد. شاید او تنها نامحرم در مدیریت استانداری بود.
اکنون در جای جای تورکمن صحرا مراسم بزرگداشت مختومقلی برگزار می‌شود. آقای استاندار، نمایندگانی از وزارت فرهنگ و ارشاد و مقامات دیگر مملکتی و استانی در این مراسم بزرگ شرکت کرده و در سخنرانی هایشان از تورکمن ها تعریف و تمجید کرده و مختومقلی را بعنوان شاعر و فیلسوف "ایرانی" می نامند، ولی حاضر نیستند کمترین اعتمادی را به فرزندان مختومقلی داشته باشند.
حاکمان جمهوری اسلامی میگویند تورکمنها را دوست دارند، اما تورکمنهایی که چشم و گوش و زبان بسته داشته باشند. کمترین خواست و یا اعتراضی در بهترین حالت با بی اعتنایی روبرو شده و یا اینکه همانند آقای وحید دلیجه، خبرنگار و فعال اجتماعی تورکمن، که بجهت یک گزارش آلودگی محیط زیست در منطقه آق قلا، از طرف قاضی جمهوری اسلامی به زندان فرستاده می‌شود.
این در حالی است که تورکمنها سه نماینده در مجلس و یک نماینده در مجلس خبرگان دارند. این نمایندگان نیز همانند دیگر نمایندگان مجلس در پروسه ای بسیار غیردمکراتیک و غیرشفاف، از صافی شورای نگهبان عبور داده شده و انتخاب شده اند و نمی‌توانند نمایندگان واقعی مردم تورکمن باشند. آنها فقط گوش بفرمان هستند.
چگونه است که در استان‌هایی همانند بلوچستان و کوردستان استاندار بلوچ و کورد انتخاب می‌شوند، اما در استان گلستان حتی یک معاونت نیز به تورکمن ها داده نمیشود.
نبود یک جنبش مطالبه گری گسترده و پیوسته می‌تواند یکی از دلایل آن باشد.
انجمن ها و تشکل‌های مدنی، فرهنگی و اجتماعی در یک روزمرگی گرفتار آمده اند. روزمرگی یعنی اینکه اعتراضی وجود نداشته باشد و سلطه گران نیز اینگونه برداشت کنند که تورکمن ها نیز رضایت جمعی به ادامه سلطه دارند و یا به آن تن داده اند.
آنچه که مهم است، ذهنیت سازی برای به چالش کشیدن این تبعیض ها و نابرابری‌ها و به پرسش کشیدن روزمرگی و ایجاد یک جنبش اجتماعی است. ایجاد یک ذهنیت پایدار و پیوسته که افق های تازه ای را در مقابل مردم قرار دهد.
بقول تورکمنها "آغلامادیق اوغلانا، امجک یوق".
تورکمن های دمکرات ایران
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴