خبرهای رسیدە حاکی از تلاش‌های مشترک نهادهای امنیتی، مسئولین استانداری، و دارودستە خانە کارگری‌ها برای از میان برداشتن سندیکا و شورای کارکنان هفت تپە و تحمیل شورای اسلامی، بجای آن‌ها در مجتمع نیشکر هفت تپە است.

مقدمات تشکیل شورای اسلامی ظاهراً در این مجتمع توسط نهادهای نامبردە آمادە شدە است و حتی لیست‌هایی نیز از کسانی کە ظاهراً کاندیدا شدەاند منتشر شدەاند. در یکی از این لیست‌ها اسامی ٦ کاندیدا نوشتە شدە و از کارگران خواستەاند بە افرادی رأی بدهند کە بعضی از آن‌ها هنوز در زندان هستند و برای فشار آوردن بە کارگران بە گروگان گرفتە شدەاند. ظاهر کار نیز با گذشتە تغییر دادە شدە تا بە کارگر القا شود کە گویا انتخابات آزاد و رقابتی است، و شورایی کە قرار است تشکیل شود از نوع شوراهای اسلامی‌ای موجود نیستند! خلاصە این بار همە چیز خوب تدارک دیدە شدە بلکە رأی و نظر کارگران را از سندیکا و شورای مستقل کارکنان کە هنوز موجودند و تعدادی از اعضایشان در زندان بە گرو گرفتە شدەاند و شمار دیگری نیز کە از زندان آزاد ولی تحت کنترل شدید قرار دارند، روی برگردانند و بە شورای اسلامی بپیوندند کە قرار است با هزار دوزوکلک آن را به‌عنوان تشکل کارگری بە خورد کارگران بدهند.و آن را بر جای تشکل‌های منتخب موجود بنشانند! این جماعت توطئە گر و ضد کارگر تصمیم دارند با یک تیر چند دست آورد گران‌قدر کارگران هفت تپە را نشانە روند.

- سندیکا و شورای منتخب کارگران را نابود کنند و کنترل کارگران را بخشا بوسیلە شورای اسلامی بە دست بگیرند.

- با از میان برداشتن سندیکا و شورای کنونی آن‌ها را بی فایدە جلوە دهند و تقصیر عدم موافقت مسئولین با خواستە‌های کارگران را بە آن‌ها نسبت دهند و این توهم را شایع کنند کە اگر شورای اسلامی داشتە باشند، چون شوراهای اسلامی قانونی هستند دیگرکسی به خاطر اعتصاب سرکوب و بازداشت نمی‌شود و مسئولین بە خواست‌هایی قانونی‌شان پاسخ مثبت خواهند داد!

- شوراهای اسلامی را کە به خاطر کارکرد ضد کارگری‌شان منفورند و روند نابودی را طی می‌کنند نجات و فرایند تشکیل سندیکاهای مستقل کارگری را کە دارد شتاب می‌گیرد متوقف کنند.

مشکل این جماعت اما این است کە کارگران در طی مبارزاتشان ماهیت ضد کارگری شوراهای اسلامی را نە از لحاظ قوانین ناظر به تشکیل و حدود اختیارات قانونی‌شان بلکە از لحاظ کارکردشان شناختە و از آن‌ها روی برگرداندە و بە سندیکاها و تشکل‌های سندیکایی مستقل روی آوردەاند. این پدیدە با تشکیل سندیکا و شورای کارکنان در هفت تپە نیز رخ دادە است وگرنە دلیلی نداشت کە کارگران بە جای تشکیل شورای اسلامی سندیکا و شورای مستقل خودشان را تشکیل دهند.

با در نظر داشت سطح آگاهی و سابقە مبارزاتی در هفت تپە، شورای اسلامی را تنها با پراکندن توهم و زور و تهدید و همکاری شمار کوچکی از کارگران فریب خوردە و خستە از مبارزە می‌توانند بە کارگران تحمیل کنند. و چنانچە موفق بە این کار شوند مشکلات و عواملی کە موجب اعتصابات پیاپی در هفت تپە گردیدە همچنان باقی می‌مانند و خواستە‌های کارگران نیز برآوردە نخواهند شد. چرا کە اگر می‌خواستند پاسخ مثبت بە خواستە‌های کارگران بدهند، با سندیکا و شورا کنار می‌آمدند و نیازی بە این همە سرکوب و بگیروببند و تشکیل شورای اسلامی نبود. اتفاقاً شورای اسلامی را می‌خواهند بە این خاطر جایگزین سندیکا و شورا کنند، کە بە خواستە‌های کارگران پاسخ ندهند.

کارگران آگاه‌تر باید تلاش کنند با دادن اطلاعات درست و هشدارهای لازم همکارانشان را نسبت بە توطئە‌های کە علیە آن‌ها چیدە شدە است و تشکیل شورای اسلامی نقطهە آغاز آن است آگاە و توهم‌هایی را کە بین کارگران در این خصوص پراکندە می‌کنند بی‌اثر کنند.

شوراهای اسلامی عوامل حکومتی در واحدهای تولیدی و خدماتی هستند و ازلحاظ حقوقی نیز تشکیلات کارگری نیستند و قوانین ناظر بر فعالیت و تشکیل آن‌ها بە روشنی این را نشان می‌دهد. به همین دلیل بە فرض اینکە چند کارگر حق‌طلب بتوانند بە عضویت یک شورا درآیند مقررات قانونی ناظر بر فعالیت شورا دست‌وبال آن‌ها را می‌بندد و اگر بخواهند مقرراتشان را دور بزنند سروکارشان با نهادهای امنیتی خواهد بود. هم ازاین‌رو شورای اسلامی نمی‌تواند جای سندیکا را بگیرد و وظایف آن را عهدە دار باشد. اصولاً شوراهای اسلامی را برای جلوگیری از تشکیل سندیکا و تن ندادن بە حق‌وحقوق کارگر سرهم‌بندی کردەاند.