اعتصاب آموزگاران اوکلند، اگرچه آنان به تمام خواسته‌هایشان دست نیافته‌اند، ولی شهر را در کلیت خود تغییر داده است، نتایج مثبتی به‌دست‌آمده، و معلمان و کارکنان سیستم آموزش‌وپرورش را برای مبارزه با خصوصی‌سازی‌های میلیارد دلاری سیستم آموزشی توانمند ساخته است.

پس از هفت روز اعتصاب، روز یکشنبه گذشته معلمان اوکلند به پذیرش توافق موقت با اداره ناحیه آموزشی رأی مثبت دادند. گرچه این توافق کمتر از آن حدی بود که بسیاری از آموزگاران انتظارش را داشتند، اما قرارداد جدید گام بزرگی به جلو است: 11% افزایش حقوق، که در ضمن شامل پذیرش خواسته‌های غیرمادی از قبیل کاهش تعداد نسبی دانش‌آموز به هر معلم در کلاس و افزایش تعداد کمک آموزگاران و کارکنان دفتری و انتظامات و مربیان هنری و ورزشی هم می‌شود.

اما اشتباه است اگر فقط به نتایج عینی اعتصاب توجه کنیم، پیروزی بزرگ‌تر اعتصابیون درواقع در جای دیگری نهفته است. ترک کلاس و مدارس ده‌ها هزار آموزگار و دانش‌آموز و اعضای جامعه پیرامونی را بشدت در محیط اجتماعی فعال نمود و آنان را برای مبارزه بیشتر توانمند ساخت. خدمه آموزشی به قدرت و توان مشترک خود باور کرده و در درک دشمنان طبقاتی خود مصمم‌تر شده است. گرچه مبارزه برای بهبود وضع مدارس اوکلند پایان نیافته ولی شهر اوکلند شاید دیگر به‌سختی دوباره به خاموشی قبل از اعتصاب بازگردد.

یک اعتصاب چشمگیر

تحت تأثیر جنبش سراسری معلمان و به کمک رهبری تازه انتخاب‌شده و ستیزه جوی اتحادیه واحد معلمان یک شبکه خودجوش طبقه کار در این جریان فعال و انرژی خفته‌ای پس از مدت‌ها آزاد شد. از بسیاری جهات اوکلند تشکل از پایین به بالایی را به ظهور رساند که بوی اعتصابات خودجوش ویرجینیا در بهار سال گذشته را می‌داد و نه سیستم کلاسیک و "تروتمیز" اعتصاب معلمان لوس‌آنجلس را در ژانویه سال جاری.

درحالی‌که آموزگاران لوس‌آنجلس چهار سال را برای آماده‌سازی و سازمان‌دهی اعتصاب صرف کرده بودند، رهبری اتحادیه آموزشی اوکلند (OEA)، به مدیریت کیت براون، اسماعیل آرمنداریز و شاز گارسیا تنها شش ماه وقت داشتند تا کار اعتصاب را سامان دهند. این تحرک هم فضای گسترده‌ای برای عمل ایجاد کرد و هم نیاز به اعضای اتحادیه را برای برخاستن در محیط کار بالا برد.

بزرگ‌ترین حاصل اعتصاب در توان‌بخشی به هزاران معلم، کارکنان غیر آموزشی، مربیان و کمک آموزگاران و دانش آموزان اتفاق افتاد. کنشگری در منظم ساختن خطوط اعتصاب، تنظیم شعارها، سازمان‌دهی برای راه‌پیمایی‌ها، و تبیین و پرداختن و بیان استدلال تعاریف اعتصاب برای اولیاء بدون ظهور ده‌ها رهبر نوین جنبش امکان‌پذیر نبود. برخی از این روندها ساختار پایینی اتحادیه‌ها را دگرگون ساخته و بسیاری از آن‌ها به‌طور خودانگیخته و خودکار شکل گرفتند و به هنگام ضرورت شکل عوض کردند، به‌ویژه در برخی از مدارس و دبیرستان‌ها خروج از کلاس درس و تظاهرات خودجوش در مقدمه اعتصاب سراسری آغاز شد.

----------------------------

*مجله ژاکوبین https://jacobinmag.com ( 4 مارس 2019)