جنبش چریکی فدائیان خلق را، روشنفکران متعهد بنیان نهادند، اما آرمان آنان رهایی طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان از سلطه سرمایه و دیکتاتوری، و برپایی جامعه‌ای بر اساس تامین منافع کارگران و دیگر زحمتکشان بود، از این رو یکی از اهداف آنان، ارتباط و پیوند با کارگران و جلب حمایت آنان از جنبش فدائی و عضوگیری از میان کارگران آگاه بود. اما موانع زیادی در راه ایجاد ارتباط با کارگران وجود داشت زیرا ساواک بر تمام کارخانه‌ها نظارت و کنترل داشت. بعدها یکی از کارمندان ساواک در مصاحبه‌ای کە انجام داد این موضوع را تائید کرد و گفت: "یکی از مراکز نظارت بر کارخانه‌ها در اداره ساواک، خیابان میکده قرار داشت. این مرکز پس از انقلاب به ستاد سازمان چریک های فدائی خلق تبدیل شد. همچنین عوامل ساواک، در کارخانه‌ها درمیان کارگران نیز وجود داشتند." از سوی دیگر، کارگران در آن زمان اغلب دارای منشا روستایی بودند و به منافع طبقاتی خود آگاهی چندانی نداشتند، از این‌رو شمار کارگرانی که به سازمان پیوستند بسیار اندک بود.

یکی از کارگرانی که در عنفوان جوانی به جنبش فدائی پیوست، یوسف زرکاری نام داشت، یوسف درسال 1331 در یک خانواده آذربایجانی در تهران به دنیا آمد، پدرش کارگر بود و هنگامی که یوسف در دبیرستان مشغول تحصیل بود، پدرش درگذشت و یوسف برای تامین هزینه‌های خانواده ناچار تحصیل را رها کرد و در کارخانجات راه آهن به کار پرداخت. یوسف در عین حال شب‌ها در دبیرستان حافظ تحصیلاتش را ادامە می‌داد.

یحیی رحیمی و حسن نوروزی دو فعال سیاسی طرفدار مبارزه مسلحانه بودند که در رشد افکار و جذب یوسف به سازمان چریک‌ها نقش برجسته‌ای داشتند. یحیی رحیمی معلم یوسف در دوره شبانه بود و حسن نوروزی چریک جان فدا نیز در آن سال‌ها در کارخانجات راه آهن کار می‌کرد و در جذب او به سازمان نقش داشت. یوسف در شهریور 50 در حالی دستگیر شد کە در همان زمان، یحیی رحیمی هم در زندان قزل قلعه بود و هیچ کدام به داشتن ارتباط با یکدیگر اعتراف نکردە بودند. بعد از دستگیری مجدد، یحیی رحیمی به خاطر پنهان نگە داشتن ارتباطش با یوسف زرکاری بە هنگام بازجویی به شدت شکنجه شد.

یوسف در سال 51 از زندان آزاد گردید و پس از آزادی به سازمان پیوست و جزوه‌ای، به نام خاطرات یک چریک در زندان را منتشر کرد که سند بسیار مستند و معتبری‌ست از نحوه رفتار ساواک با زندانیان و افشای شکنجه‌های وحشیانه ساواک که علیە مبارزان اعمال می‌شد. این خاطرات از رادیوی میهن پرستان و رادیو عراق نیز در آن سال‌ها پخش می‌شد و انعکاس گسترده‌ای در میان مخالفین رژیم شاە داشت. یوسف زرکاری در دی ماه سال 52 در مبارزه‌ای نابرابر در خیابان چهار باغ اصفهان در سن 21 سالگی جان باخت و بە کاروان جان فدایان جنبش فدائی پیوست. یاد یوسف زرکاری و دیگر کارگران فدایی کە در نبرد علیە دیکتاتوری و بی‌عدالتی جان بر سر پیمان‌شان نهادند، اصغر عرب هریسی، جعفر اردبیلچی، حسن نوروزی، مناف فلکی و دیگر کارگران جان فدا، گرامی و جاودانە باد.