علیه قتل در زندان‌ها، کارزار مشترک برای آزادی زندانیان سیاسی، فرهنگی و مدنی!
علیه قتل در زندان‌ها،
کارزار مشترک برای آزادی زندانیان سیاسی، فرهنگی و مدنی!
بعد از به قتل رسیدن بکتاش آبتین عضو کانون نویسندگان ایران به خاطر بی توجهی عامدانه به نیازهای درمانی او پس از ابتلا به کووید ۱۹، مهدی صالحی از بازداشت‌شدگان خیزش دی‌ماه ۹۶ نیز روز سه‌شنبه ۲۱ دی ماه به دلیل »تزریق داروی اشتباه» و تاخیر عمدی تاخیر در اعزام وی به بیمارستانی در خارج از زندان به سکته‌ی مغزی دچار شده‌است. مهدی صالحی، هنگام بازداشت در تیراندازی‌های نیروهای سرکوب از ناحیه سر آسیب دیده‌بود و در دادگاه هم با اتهاماتی هم‌چون »محاربه«، »بغی« و »افساد فی‌الارض« متهم شده‌بود. نخست به اعدام محکوم شد اما بعدتر حکم او تعدیل گشت.
قتل‌های خاموش در زندان‌های جمهوری اسلامی با زیرپانهادن حق مسلم زندانیان سیاسی در برخورداری از درمان و مراقبت پزشکی، به یک امر عادی تبدیل شده‌است. زندانیان سیاسی در زندان‌های مختلف در اعتراض به این اعمال جنایتکارانه ، بعد از قتل بکتاش آبتین، با صدور بیانیه‌های جمعی هشدار داده اند و خواستار اقدام جمعی علیه سیاست‌های جمهوری اسلامی در زندان‌ها و توقف آن شده‌اند.
دستگاه قضائی جمهوری اسلامی بعد از قتل بکتاش آبتین و انعکاس وسیع آن در جامعه و محکوم نمودن نقش حکومت در این قتل‌ها، مجبور به صدور بخشنامه‌ای در «تبیین حقوق بازداشت شدگان» شد. اما آن‌چه که طی ۴۲ سال در زندان‌های جمهوری اسلامی حاکم بوده، ناشی از کمبود بخشنامه نبوده و نیست، بلکه اراده‌ی حکومت برای حذف مخالفان به هر طریق ممکن بوده و هست. در ادامه‌ی همین روش هم، تهدید زندانیانی که مراسم یادبود برای بکتاش آبتین گرفته‌بودند و تلاش برای تبعید آن‌‌ها به زندان‌های دیگر، ادامه همان رویه‌ی معمول قبل از صدور بخشنامه در زندان است. اصرار بر تبعید کیوان صمیمی، رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و فعال سیاسی محبوس در اوین به یک زندان دیگر، به‌رغم شرایط نامساعد جسمی و سابقه‌ی بیماری قلبی وی، از آن جمله است. درست به همانگونه که رضا خندان مهابادی، کیوان باژن و آرش گنجی سه عضو زندانی دیگر کانون نویسندگان ایران، نرگس محمدی، نسرین ستوده و همه‌ی زندانیان سیاسی، عقیدتی و مدنی دیگر نیز با تداوم سیاست‌های جنایتکارانه جمهوری اسلامی، هر آینه در معرض فاجعه‌ای دیگر قرار دارند.
کیوان صمیمی بعد از شرکت در تجمع اعتراضی روز جهانی کارگر در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ بازداشت شده و به اتهام »اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور« به سه سال حبس قطعی محکوم شده‌است. او از ۱۷ آذرماه ۹۹ و در شرایط همه‌گیری کووید ۱۹، برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شده‌است. اصرار حکومت بر اجرای حکم کیوان صمیمی در شرائط شیوع کووید ۱۹ در زندان‌ها، با توجه به شرائط جسمی و سن بالای او (۷۳ سال) برابر با صدور حکم اعدام به جرم شرکت در یک تجمع به مناسبت روز جهانی کارگر است.
نرگس محمدی که در تاریخ ۲۵ آبان در حالی که قصد شرکت در مراسم دومین سالگرد ابراهیم کتابدار یکی از جانباختگان آبان ۹۸ را داشت، توسط مأموران امنیتی و با ضرب و جرح و اعمال خشونت دستگیر و روانه زندان اوین شده است، هم‌چنان در زندان است. از وضعیت او اطلاع دقیقی در دست نیست. حکومت قصد اجرای حکم ۳۰ ماه حبس و ۸۰ ضربه شلاق صادره از شعبه ۱۱۷۷ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس را دارد، که بدون حضور او صادر شده است.
فعالان صنفی معلمان، اسماعیل عبدی بعد از اتمام۶ سال حبس ظالمانه، یک سال است که حکم ده سال زندان ظالمانه دیگری را می گذراند. جرم او دفاع از حقوق پایمال‌شده‌ی معلمان است. محمدرضا رمضان‌زاده و یعقوب یزدانی هم به همین جرم در زندان‌اند. رسول بداقی، محمد حبیبی، جمال هبکی و عبدالرضا قنبری را، با همین دلیل از کار اخراج کرده‌اند و هاشم خواستار، ناهید فتحعلیان، زینب همرنگ، فاطمه عسگری، محمدحسین سپهری، محمد دارکیان بدون برخورداری از دادرسی عادلانه، دوران حبس بدون مرخصی خود را سپری می‌کنند.
اسماعیل گرامی کارگر بازنشستە کە بە دلیل فعالیت صنفی و شرکت در اعتراضات بازنشستگان، بە زندان، شلاق و جریمە نقدی محکوم شدە است، با وجود بیماری در زندان نگاە داشتە می شود؛و شاپور احسانی عضو اتحادیە آزاد کارگران نیز بیش از دوسال است کە بە دلیل حمایت از حقوق کارگران، در زندان بە سر می برد.
منوچهر بختیاری پدر پویا بختیاری از جانباختگان آبان ۹۸ به دلیل اعتراض به قتل فرزندش، روز نهم اردیبهشت توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و در تیر ماه همان سال با پرونده‌سازی نیروهای امنیتی، به سه سال و نیم زندان محکوم شده‌است. او بعد از اعتراض به حکم خود به سلول انفرادی اعزام شده است.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) جمهوری اسلامی را مسئول قتل زندانیان سیاسی در زندان‌ها می‌داند؛ شرائط حاکم بر زندان‌ها و احکام جعلی بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی علیه فعالان سیاسی، فرهنگی و مدنی را محکوم می‌کند. حزب ما خواهان آزادی فوری اعضای کانون نویسندن، فعالان حقوق بشر و همه‌ی زندانیان سیاسی و مدنی است. از همه‌ی فعالان و جریان‌های سیاسی، از مجامع دموکراتیک و فرهنگی کشور، از نهادهای مدافع حقوق بشر می‌خواهد که برای عقب نشاندن حکومت و آزادی زندانیان سیاسی، از هیچ تلاشی دریغ نورزند.
ما آمادگی خود را برای مشارکت در کارزار با هدف آزادی فوری و بدون قید و شرط اعضای کانون نویسندگان ایران، وکلای مدافع حقوق بشر، دیگر زندانیان سیاسی، عقیدتی، مدنی و فرهنگی از زندان اعلام می‌کنیم. ما از مجامع بین المللی می خواهيم که جمهوری اسلامی ایران را به خاطر قتل نویسندگان، زندانیان سیاسی، عقیدتی و فعالان مدنی در زندان، محکوم نمایند و خواستار آزادی بی قید و شرط نویسندگان، وکلا و فعالان سیاسی، عقیدتی و مدنی، به رسمیت شناختن آزادی عقیده، بیان و تشکل در ایران شوند.
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۲۶ دی۱۴۰۰ - ۱۶ ژانويه ۲۰۲۲