حضور دوباره «چپِ آلترناتیو» در پارلمان

۲۳ فوریه سال ۲۰۲۲
ManifestA "مانیفست آ"، یک گروه پارلمانی علیه جنگ و نئولیبرالیسم، برای عدالت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست را تأسیس کرد
و بالاخره، چپ رادیکال و آلترناتیو دوباره امکان سخنوری در مجلس را پیدا کردند.
آخرین انتخابات سراسری در سال ۲۰۱۸ شکستی برای چپ رادیکال و آلترناتیو ایتالیا بود
تشکل (قدرت مردم "Potere al Popolo" )، اتحاد احزاب و سازمان های کمونیستی، گروههای محیط زیست، اتحادیهی کارگری پایه USB و بسیاری از گروهها خودجوش دیگر، در این سال تنها ۱۳/۱ درصد را به دست آورد و با توجه به این درصد پایین، بار دیگر نتوانست به پارلمان راه یابد. بهعبارتی: «نتیجه آن سال صفر بود».
یکی از فعالین پس از انتخابات گفت: ما شکست خوردیم. [1] همچنین نامزدیهای بعدی با اشکال مختلف در انتخابات اتحادیه اروپا یا در انتخابات منطقهای نیز پیشرفتی به همراه نداشتند. [2]
اما از روز چهارشنبه ۱۶ فوریه، گروه دیگری از چپهای آلترناتیو در پارلمان ایتالیا حضور پیدا کردند: چهار نمایندهی زن - دوریانا سارلی، یانا اهم، سیلویا بندتی و سیمونا سوریانو – آنها یک گروه پارلمانی را با نامی طولانی:
«ManifestA, Potere al Popolo, Partito della Rifondazione Comunista - Sinistra Europea». ،.
بنیان گذاشتند.
این چهار نماینده در سال ۲۰۱۸ در لیستهای جنبش پنج ستاره (M5S) انتخاب شدند و سپس اخراج شدند. زیرا دیگر نمیخواستند از سیاستهای حزب حمایت کنند. این موضوع اشاره دارد به حمایت دولت آنزمان تحت رهبری ماریو دراگی، رئیس سابق بانک مرکزی اروپا که به نظر آنها پاسخهای نئولیبرالی به مشکلاتی میداد، پاسخهایی که راهحلی برای مشکلات نبودند و روشهای دیگری را میطلبیدند.
تشکل "مانیفستآ" میخواهد پیشنهاد یک خط مشی مشخص را ترویج کند و آنرا بهعمل برساند که در نهایت، عدالت اجتماعی، محیط زیست و شهروندان را در مرکز توجه قرار دهد و یک مدل توسعه را راهاندازی کند که قاطعانه با نسخههای نئولیبرالی، فرآیندهای خصوصیسازی و قدرت اقتصادی و سیاسی غالب که مدتها منافع جمعی را نادیده گرفته است، مخالفت میکند.
در زمانی که بادهای جنگ در اوکراین میوزد و خبر از یک انفجار میدهد، "مانیفستآ" همچنین میخواهد برای فضایی برای مخالفت قاطعانه با جنگ و به عنوان تنها راه حل ممکن برای ترویج صلح، عمل کنید. این خط مشی، در بیانیهی مشترک نمایندگان مجلس و نیروهای سیاسی همراه آن، درج شدهاست.
خانم سیمونا سوریانو در کنفرانس مطبوعاتی در سالن عمومی پارلمان گفت: "مانیفستآ" فراخوانی است برای کسانی که صدا ندارند تا سر خود را بلند کنند و امکان نشاندادن خود را ندارند. ما تشکلی از جنبشها، احزاب و اتحادیههایی هستیم که بهعنوان یک چپ آلترناتیو نمایان شده ایم، زیرا چپها دیگر در پارلمان حضور ندارند. ما میخواهیم برای کسانی که در نهادها صدایی ندارند، صدای روشنی از چپ، علیه دولت دراگی باشیم.
خانم یانا اهم خاطرنشان کرد که نام این نهاد ربطی به روزنامهی il manifesto ندارد. نام "ManifestA" به دو چیز اشاره دارد: یکی تاکید بر کلمهای به معنای "نمایش دادن!" و دیگری حرف بزرگ "A" برای بیان مولفهی فمینیستی تشکل. این نام فراخوانی است برای ابراز وجود، بازپس گیری جاهای خالی از دموکراسی و مشارکت اجتماعی، و همجنین تأکید بر ویژگی زنانهی ترکیب آنها.
سخنگوی این گروه، خانم سیمونا سوریانو که یک وکیل اهل سیسیل میباشد، همکاری با Potere al Popolo (PaP) و Rifondazione Comunista (PRC) را بنیان گذاشت، با بیان اینکه PaP و PRC دو حزبی هستند که از مبارزه برای حقوق کسانی که "در سالهای اخیر همیشه بیشترین هزینه را برای تصمیمات سیاسی اشتباه پرداختهاند و صدایشان به سختی در نهادها ارائه شده است" مبارزه میکند. به گفتهی خانم سوریانو، تمرکز ما بر دنیای کار و حقوق ضعیفترینها است که از حقوق مهاجران شروع میشود. نمایندگان زن پارلمان بیش از یک سال است که با Potere al Popolo و Rifondazione Comunista روی این موضوعات کار میکنند. خانم سیمونا سوریانو میگوید اکنون زمان آن است که همکاری را ارگانیزهتر و عمومیتر کنیم.
خانم دوریانا سارلی گفت: «من میخواهم واضح بگویم، ما نمیخواهیم یک سازمان چپ را رهبری کنیم یا یک پروژه سیاسی جدید ایجاد کنیم، و یا یک حزب ایجاد کنیم. در حال حاضر هیچ پروژهای برای ایجاد حزب یا لیست وجود ندارد. ما به دنیا آمدهایم تا تشکلی برای شنیدن و حمایت پارلمانی از مطالبات آسیبپذیرترین گروهها، کارگران و حاشیهنشینان باشیم. به همین دلیل است که همکاری با نیروهایی مانند PaP و Rifondazione مورد نیاز است. چون این نیروها پیشینهی خاصی در این جهت دارند و همیشه با این روحیه کار کردهاند.
این فراکسیون که بهعنوان اپوزیسیون دولت دراگی تشکیل شده، همچنین میخواهد نقطهی آغازی برای "گفتگوی باز با همه گروههایی باشد که خود را چپ میخوانند و علاوه بر آن، نیروهایی که امروز در پارلمان نمایندگی میشوند، ولی نادیده گرفته میشوند". این چهار زن در بیانیهای مشترک گفتند: «ما میخواهیم فضای مناسب و معتبری برای نیروهای چپ و طرفداران محیط زیست ایجاد کنیم که در آن سعی میکنیم مسیری مشترک و یکسان را نشان دهیم که از طریق آن سیاست، بتوان به نیازهای واقعی شهروندان نزدیک شد.»
«در پارلمانی که همگی طرفدار ناتو (پیمان ناتو) هستند،
تشکل ما تنها مورد "بدون کلا ناتو بر سر" است!!»
همچنین در مراسم سوگند نمایندگان مجلس، مائوریتزیو آسربو، دبیر ملی ریفوندازیونه حضور داشت، که از "نیاز به وجود یک اپوزیسیون در پارلمان" صحبت کرد، اپوزیسیونی که "صدای واقعی صلح طلبان" در "پارلمان آتلانتیست ها (طرفدارن ناتو)، باشد که "کلاه نه به ناتو" به سر داشته باشد. آسربو میگوید: ظهور و تبلور گروه "مانیفستآ" از گروه کمونیستی"ریفوندازیون Rifondazione " برای ما بسیار مثبت است، زیرا ما مدتهاست که پیشنهاد همبستگی احزاب و جنبشها را برای ایجاد یک اپوزیسیون اجتماعی با یک ایدهی سیاسی چپ و طرفدار محیط زیست به عنوان آلترناتیوی در مقابل اردوگاه راست میانه و چپ میانه، که از دولت دراگی حمایت میکنند، پیشنهاد کردهایم.
"اپوزیسیونی را که قبلاً در خیابانها وجود داشت، به پارلمان بیاورید."
برای آقای جولیانو گراناتو، سخنگوی ملی "پوتره آل پوپولو"، نکته اصلی این است که اپوزیسیون فعلی که خارج از پارلمان در برابر دولت دراگی وجود دارد را وارد پارلمان کند.
وی گفت: پوتره آل پوپولو از این گروه حمایت می کند و ما باید مخالفان دولت دراگی را که در حال حاضر در خیابانها، در میادین، در تظاهرات در مقابل کارخانه ها و در تظاهرات دانشجویی میبینیم، به پارلمان بیاوریم.
اینطور که نمیشود که هیچکس در مجلس به فکر کارگران نباشد، و مجلس فقط بهنفع کارفرمایان باشند.
این نمیتواند صحیح باشد که با وجود ۵ میلیون کارگری که کمتر از ۹ یورو در ساعت درآمد دارند و یک چهارمشان هم فقیر هستند، تصویب "قانون حداقل دستمزد" یک توهم باشد!.
همچنین این نمیتواند قابل تصور باشد که ایتالیا اعلام کند که می خواهد به مرز اوکراین نیرو بفرستد، اما هیچ کس در پارلمان برای جلوگیری از این چندمین جنگ ناتو، انگشت خود را به اعتراض بلند نکند.
"مانیفستآ" به دنبال این است که مخالفان اجتماعی دولت دراگی را با اپوزیسیون قبلی پارلمانی متحد کند و بحث عمومی را بر روی موضوعاتی متمرکز کند که واقعا برای اکثریت قریب به اتفاق مردم اهمیت دارند."
"مانیفستآ" چند نکتهی مهم را مشخص کرده: یکی برگرداندن پول به سیستم اقتصادی کشور از طریق مالیات بیشتر بر دارایی های کلان، حق و حقوق بیشتر برای کارگران و زحمتکشان، و دیگری کنترل و نفوذ عمومی قویتر بر اقتصاد، که دیگر نباید تابو باشد. چپهای مورد نظر ما همچنین با بحران آب و هوا و محیطزیست مقابله میکنند. برابری واقعی جنسیتی که با هر نوع تبعیضی مبارزه کند، نیز بسیار مهم است. و در نهایت، ما خواهان یک "چپ واقعاً ضد نژادپرستی" هستیم که تغییرات اجتماعی ساختاری ناشی از مهاجرت را نیز بپذیرد.
همه اینها باید به نیرویی منجر شود که بتواند خود را در انتخابات پارلمانی بعدی در سال ۲۰۲۳ بهصورت متشکل، معرفی کند. نیرویی که طیف های زیادی از چپ رادیکال و آلترناتیو را گرد هم می آورد و واقعاً شایستهی نام "چپ" باشد.
ملاحظات:
[1] kommunisten.de, ۱۵مارس ۲۰۱۸ " ایتالیا: فروپاشی ساختار سیاسی "
https://kommunisten.de/rubriken/wahlen-in-europa/7145-italien-der-fallen-der-political-structure
[2] kommunisten.de, ژانویه ۲۰۲۰ ۲۷ " ایتالیا: سالوینی شکست خورد. ساردین: "این پیروزی ماست '"
kommunisten.de ۲۴ آوریل ۲۰۱۹ ، "ایتالیا: فهرست چپ مشترک برای انتخابات اروپا"
https://kommunisten.de/rubriken/wahlen-in-europa/7544-italien-gemeinsame-linke-liste-zur-europawahl
kommunisten.de، "فرکسیون چپ در پارلمان اروپا" ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۹
https://kommunisten.de/rubriken/wahlen-in-europa/7609-linksaktion-im-europaeischen-parlament