کسی قصه نمی‌خواند
با قصه نمی‌خوابند کودکان این سرزمین
هر سلامی اما آغاز یک قصه است
و هر وداعی پایان یک قصه ناتمام،
گفتن، شنیدن، نالیدن، نفرین، همدلی،
جدا شدن  تا وقتی دیگر و قصه ای دیگر،
و تکرار رقت انگیز قصه های تکراری
تلخ، با قهرمانانی خسته
بی فراز، بی فرود
‌قصه قربانی‌های قر‌بانی قصه خویش
کی خواهیم شکست لاک قصه‌ها
کی آزاد می‌شود خشم اسیر،
در بند ماندگی
کی جان می‌گیرند قصه‌های ناگفته،
در برزن‌های منتظر ،
تا قهرمانان  قربانی ،
بنویسند پایان قصه را
قصه‌ای خواندنی
 
س-خرم 
۱۴۰۱/۱/۱۲

Source URL: https://bepish.org/node/6798