روز شنبه 3 دسامبر، جمهوری اسلامی با لغلغلۀ کلام، با چندین و چند ابهام، از زبان دادستان کل کشور چیزی را اعلام کرد که می توانست از آن فهمیده شود: "گشت ارشاد تعطیل شد".
ظاهر قضیه این است که دادستان کل کشور در پاسخ به خبرنگاری که معلوم نیست بر چه اساس سؤالی را در بارۀ انحلال گشت ارشاد مطرح می کند، می گوید: "گشت ارشاد از همان جایی که در گذشته تأسیس شد از همان جا نیز تعطیل گردید".
چند نشریۀ دست دوم و چندم هم، از سر خیر یا شر، بر ابهامها افزودند که "انحلال گشت ارشاد را هیچ مقام رسمی تأئید نکرده است". گویا دادستان کل کشور یکی از مقامات رسمی کشور نیست، یا شاید بعضی مقامات در جمهوری اسلامی رسمی اند، بعضی رسمی تر. امیر عبداللهیان هم هیزم دیگری بر آتش ابهام گذاشت و در دیداری مطبوعاتی در بلگراد، در پاسخ به این سوال که آیا ایران گشت ارشاد را منحل کرده است، روشنگرانه گفت: "در ایران در چارچوب دموکراسی و آزادی همه چیز به خوبی پیش می رود"!
روشن است که جمهوری اسلامی در کار "بالون هوا کردن" است. روشن است که این روش گفتن و هیچ نگفتن، عمدی است. روشن است که هدف این روش آب ریختن بر آتش تلاش جنبش "زن، زندگی، آزادی" برای زیستن، و در آزادی زیستن است. روشن است که اگر این لغلغۀ کلام صراحت نیابد، فردا می تواند به انکار مرسوم در جمهوری اسلامی بیانجامد. پس ابهام چیست؟ آری، گشت ارشاد تعطیل شد، تعطیل! این، آن نتیجۀ روشنی است که سزاوار است جنبش جاری از انبوه ابهاماتی که جمهوری اسلامی به عمد می پراکند، بگیرد، بر این مبنا عمل کند و پیش رود.