ترجمه جمشید راد

در ایران، جوانان به حجاب اجباری اعتراض دارند، در چین علیه قوانین سختگیرانه کرونا. جوانان در آفریقا، در رویای رسیدن به اروپا و برخورداری از زندگی‌بهتر و آزادی اند. جوانان کشورهای نوظهور در آرزوی رسیدن به آزادی و رهایی اند.
گفته بالا از مارتین لامپرت است ، پژوهشگر حوزه فرهنگ‌، مدیر بخش پژوهش و یکی‌ از بنیانگذاران مرکز تحقیق Glocalities در آمستردام هلند.
از نظر او وضعیت امروز جوانان آسیا و آفریقا قابل مقایسه است با شورش نسل جوان دهه شصت اروپا در اعتراض به فرهنگ پدرسالاری.
گاهی‌اوقات گفته می شود که در دنیائی که در آن رهبران خودکامه در حال قدرتمندتر شدن هستند، ارزشهای لیبرالی به عنوان بدیلی در مسیر برگشت قرار دارد.
به نظر لامپرت اما، تحقیقات او گواهی است بر نادرستی چنین گفته ای و این که نیروی مایل به آزادی و رهایی دست کم گرفته شده است.
بنا به نتیجه تحقیقات لامپرت، حتی در کشورهای ثروتمند نیز جوانان حس می کنند که جامعه آنها را به حال خود رها کرده است.
جوانان حس بیگانگی از سیستمی‌ را دارند که بر پایه رقابت اقتصادی بنا شده و به بحران محیط زیستی‌ و افزایش مشکلات روحی منجر گشته است.
موسسه Glocalities بین سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۲۲ پژوهشی را بر اساس ۳۰۰هزار مصاحبه در بیست کشور انجام داده است.
نتایج این تحقیقات تصویری از تغییرات فرهنگی‌آهسته اما پیوسته ای را به دست می دهند که توسط جوانان دهه هشتادی (جوانانی که اکنون بین ۱۸ تا ۲۴ سال سن دارند) به پیش برده می شود. به گفته لامپرت اعتقاد به پدرسالاری رو به افول است.
برای مثال در سال ۲۰۱۴، ۶۷ درصد جوانان روسیه معتقد بودند که پدر رئیس خانه است، در سال ۲۰۰۲ این رقم به ۵۰ درصد کاهش پیدا کرد.
در چین، حمایت از پدرسالاری از ۴۵ درصد به ۴۱ درصد، و در برزیل از ۳۷ به ۳۲ درصد کاهش یافته است.
علاوه بر این، جوانان در کشورهای نوظهور اکنون بیشتر بر این باورند که مردان باید اجازه داشته باشند جنبه زنانه خود را نشان دهند. آنها همچنین کمتر می گویند که تشکیل خانواده مهمترین هدف زندگی آنها است.

اروپای سالخورده
نیمی از جمعیت جهان زیر ۳۰ سال سن دارند، نکته ای که بعضاً ‌در اروپای سالخورده فراموش می شود. ۹۰ درصد از این جوانان در کشورهای در حال ظهور زندگی می کنند. آنها در دهه های آینده تأثیرعمیقی بر وضعیت جهان خواهند داشت. این نسل، در جستجوی یک زندگی‌بهتر، یا علیه رهبران خودکامه شورش خواهد کرد یا به مهاجرتی اجباری روی خواهد آورد.
به گفته لمپرت "نسل جوان آفریقا تمایل بسیاری برای مهاجرت به اروپا دارد، چرا که امکان شکوفائی در کشور خود را نمی بیند".
علیرغم این تمایل در رسیدن به آزادی، اما، به نظر می رسد که رهبران اقتدارگرا در سراسر جهان از پوتین و شی جین پینگ گرفته تا حکومت نظامیان میانمار و مالی، بر قدرتشان افزوده می شود. نسل جوانی که در جستجوی آزادی ا‌ست چه دستاوردی خواهد داشت؟ در جریان بهار عربی نیز جوانان موتور محرکه جنبش بودند، اما به طرز وحشیانه ای توسط رهبران مستبدی چون ژنرال مصری، عبد الفتاح سیسی، سرکوب شدند.
لمپرت می‌گوید: «به ظاهر، این رهبرانی چون پوتین و شی هستند که خود را به طور فزاینده ای به منصه ظهور می رسانند، اما در سطح زیرین این جریان، شاهد نسل جوانی‌هستیم که به دنبال آزادی است. موج عظیمی به راه افتاده است، تحصیلکرده ترین نسل تاریخ، نسبت به پیشینیان خود به آموزش و علم اعتماد بیشتری دارد و به شکلی ‌دیجیتالی با دیگر نقاط جهان در ارتباط است . "مردان قوی" درسرکوب این جریان پنهان به طور فزاینده ای دچار دشواری اند . افزایش سرکوب نشانه قدرت نیست، بلکه نشانه ضعف است. شکاف بین نسل ها بیشتر و بیشتر می شود».

بدبینی بیشتر
این تحقیقات همچنین نشان می دهند که بدبینی در بین جوانان در سراسر جهان افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۴ حدود ۴۰ درصد از شرکت کنندگان در این مصاحبه ها عنوان کردند که گاهی اوقات به آینده اعتماد ندارند؛ درصدی که  درسال ۲۰۲۲ به رقم ۴۷ رسید.
مبارزه جهانی بین دموکراسی و اقتدارگرایی اغلب به عنوان درگیری بین میل به آزادی و نیاز به کنترل ارائه می شود. در کشورهای ثروتمند، رای دهندگان مردد به سیاستمداران مستبدی چون ترامپ، ماری لوپن در فرانسه و اوربان در مجارستان روی می آورند. به گفته لمپرت "در اینجا تضاد دیگری نیز نقش افرینی می‌کند، تضاد بین بیگانگی و شکوفایی". افرادی که شکوفا می شوند این احساس را دارند که می توانند اهداف شان را در زندگی محقق کنند. افرادی که احساس بیگانگی می‌کنند، تصویری را تجربه می کنند از این که دنیایشان در حال فروپاشی است و هر چقدر هم که تلاش کنند، به اهداف زندگی‌شان نخواهند رسید.
این بیگانگی‌نه تنها در میان طرفداران سیاست مدارن راست افراطی، چیزی که‌غالباً مشاهده می شود، بلکه در میان جوانانی که آرزوی آزادی دارند نیز وجود دارد.
در کشورهای در حال ظهور، تمایل این گروه ها غالباً توسط سیستمهای اقتدارگرا سرکوب می شود. در کشورهای دموکراتیک، حس بیگانگی‌از سیستم حاکم و جامعه علت دیگری دارد. جوانان با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می کنند، نگران مشکلات محیط زیستی‌هستند و احساس نمی کنند که صدای آنها توسط سیاست گذاران و جامعه شنیده می شود.

تصویری متفاوت از انسان
به گفته لامپرت "جوانان امروز در عین لذت گرا بودن به دنبال ارائه دیدگاه متفاوتی از انسانیت نیز هستند. پاردایم خودپرستی‌عقلایی دیگر جواب نمی دهد. تمرکز محض بر رشد اقتصادی چه چیزی را به ارمغان اورده است؟ فرسودگی شغلی‌یا همان کارزدگی، بحران سلامت روان و بحران آب و هوا. من این نکات را در داده ها مشاهده می‌کنم. جوانان به دنبال پارادایم متفاوتی هستند. آنها معنادار و هدفمند بودن زندگی‌را، در کنار خلاقیت و هنر زندگی‌کردن می طلبند".
به همین دلیل است که می بینیم جوانان بیشتری تمایل به کار پاره وقت دارند. تصویر جدیدی از بشریت در حال ظهور است، هومو فلورنس - انسان شکوفا - اما هنوز کامل متبلور نشده است.
لامپرت معتقد است که باید به بعد روانی نارضایتی سیاسی توجه بیشتری شود. تصویر یک تقابل دو قطبی بین دموکراسی و اقتدارگرایی بسیار ساده انگارانه است. بیگانگی نه تنها در میان حامیان ترامپ، بلکه در میان حامیان الکساندریا اوکاسیو کورتز، سیاستمدار جناح چپ حزب دموکرات نیز رخ می دهد. علاوه بر این، در هر دو طرف طیف سیاسی، ممانعت از ادامه تحصیل در سیستمی‌که بیشتر به دنبال تولید کارگزار است، دیده می شود و این که آنقدر از نظام و سیستم بیگانه شده اند که دیگر در انتخابات شرکت نمی کنند. لامپرت: «در یک جامعه سالم، لیبرال‌ها و محافظه‌کاران می‌توانند به خوبی با هم کنار بیایند. اما اگر بیگانگی بیش از حد در هر دو طیف وجود داشته باشد، اوضاع خطرناک می شود، زیرا قطبی شدن و فشار وارده بر سیستم افزایش پیدا می‌کند».
روت وینهوون، استاد بازنشسته جامعه شناسی دانشگاه اراسموس روتردام که که نقشی‌در انجام این پژوهش نداشته، معتقد است که این نتایج به خوبی با "فرایند گسترده تر شدن مدرنیزاسیون اجتماعی" مطابقت دارند. نارضایتی فزاینده از وضعیت جامعه و علاقه بیشتر به سیاست مسائلی هستند که «در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در میان جوانان رادیکال‌ما نیز قابل مشاهده بودند».
به گفتۀ وینهوون، اما، تحقیقات لامپرت از طریق اینترنت انجام شده و ازاینرو داده های افرادی که به اینترنت دسترسی‌نداشته ا‌ند در بررسی کلی‌وارد نشده اند. "به گمان من در اینجا داده های پیشتازان فرهنگی‌کشورهای در حال توسعه مورد توجه بیشتری قرار گرفته است".

لینک متن هلندی مقاله:
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/autoritaire-leiders-gaan-h…

خلاصه انگلیسی‌مطلب:
https://glocalities.com/reports/trends2022