رفتن به محتوای اصلی

ابوالفضل محققیفردا صرفا روز مبارزه زنان با حجاب اجباری نیست! روز اعتراض به حجاب کشیده شده نا مرئی بر سر وچشمان ما مردان نیز هست .
حمایت کنیم از مبارزه جانانه مادران ،خواهران ،همسران و دخترانمان .در روز بیست یکم تیر ماه ! حتی اگر تنها یک زن در میدان حاضر شود.
We, the Six democratic republican organizations and parties, condemn all these arrests and increase in the wave of intimidation, repression and social and political restrictions in the Iranian society by the Islamic Republic. We press for the release of all political prisoners and ask all freedom-loving forces to raise their voices against the arrests and support the popular protests.
مهرداد بهارآراوظیفه ما همسران، برادران، و فرزندان این زنان شجاع این است که آنان را در این مبارزه نابرابر تنها نگذاریم و شانه به شانه آنها به یاری‌شان بشتابیم.
زمان سکوت و بی تفاوتی دیگر گذشته است. نباید کاری کنیم که فردا در مقابل مردم و وجدان خود شرمسار شویم
ما ۶ سازمان و حزب جمهوری خواه دموکرات، تمامی این دستگیری ها و افزایش موج ارعاب و سرکوب و محدودیت های اجتماعی و سیاسی  در جامعه ایران توسط جمهوری اسلامی را محکوم می کنيم و بر آزادی همه زندانيان سياسی پای می فشاريم و از همه نيروهای آزاديخواه می خواهيم که صدای اعتراض خود را عليه دستگيری ها بلند کرده و از اعتراضات مردمی حمايت کنند. 
عبدالستار دوشوکیعلاوه بر گردآوری جمع اضداد در این شورا نظرات فراوانی در ارتباط به نحوه تشکیل این گروه در فضای مجازی مطرح شده است. هموطنی نوشته است.  زنگ تفریح آخر هفته ایرانی "شورای ملی تقسیم" بعنوان نسخه کپی برابر اصل ارائه شده است, که حاکی از آن است شورایی که برای "وصل" آمده بود باعث "فصل" شده است.
علی صمدامروز هم دولت رئیسی همانند دول قبلی جمهوری اسلامی با تمام قدرت، نيروهاى سركوبگر خود را در دانشگاه‌ها به كار گرفته است تا بلكه صداى آزادى‌خواهى و استقلال‌ طلبى را از دانشگاه‌ها خاموش كند. در همه دوران فعالیت مستقل دانشجویی، نوك حمله نهادهاى بنيادگرا و متحجر رژيم و از جمله روحانيت، دولت و كل حاكميت عليه نيروهاى سكولار كه اکثريت دانشجويان را در درون دانشگاه‌ها تشكيل مى‌دهند، متمركز شده است.
مهرداد درویش پوردر این مفهوم در بسیاری از کشورهای جهان سوم و از جمله ایران طبقات اجتماعی جامعه نیرومند نیستند. تشکل، خودآگاهی و احزاب خود را ندارند و یا بسیار ضعیف هستند. در این شرایط نقش پیشتازی (آوانگاردی) جنبش روشنفکری و دانشجویی دو چندان می شود. به گونه ای که در خلاء حضور طبقات اجتماعی اصلی جامعه (که معمولا از طریق احزاب و تشکل هایشان خواسته های شان را بیان می کنند)، این جنبش روشنفکری و دانشجویی است که عملا به دماسنج تحولات اجتماعی در درون جامعه بدل می شود. این نقش وزین جنبش دانشجویی ضمن آنکه نقطه قدرت آن است پاشنه آشیل آن هم به شمار می رود. 
علی صمددر سال هاى اخير تلاش و مبارزه جنبش دانشجويى براى پاسدارى از آرمان هاى آزادى خواهانه و دموكراتيك و نيز مخالفت روشن و بى خدشه با تمامى دستگاه استبداد و ولايت در ايران، نقشى ويژه و پيشرو به آنها داده است. در واقع دانشگاه مظهر دگرانديشى است و قصد اين نهاد همواره اين بوده كه جوانانى تحصيل كرده و دگرانديش به جامعه تحويل دهد و به يك عبارت تجربه آزادى را به عرصه هاى ديگر در جامعه بكشاند. همين امر در اصل باعث مى شود كه حكومت اقتدارگر اسلامى در ايران به اشكال گوناگون و خشن در سطحى وسيع دانشجويان را زير فشار سركوب و اختناق قرار دهد و آنها را دستگير و به زندان محكوم كند.
علی افشاریشرایط امروز دانشگاه‌ها و فعالان دانشجویی با دهه هفتاد و هشتاد شمسی خیلی متفاوت است. نوع نگاه به سیاست در نسل‌های کنونی تغییر پیدا کرده است. پرداختن به دلایل آن خارج از حوصله این مصاحبه است. اما تلاش برنامه ریزی شده و تمهیدات امنیتی سخت و نرم حکومت در سیاست زدایی در دانشگاه ها و افزایش هزینه کنش انتقادی در دانشگاه ها نقش زیادی در وضعیت کنونی دارند. الان یک فعال دانشجویی به راحتی توسط نهادهای امنیتی تهدید می شود که خروج از خطوط قرمز به احکام حبس حداقل سه چهار ساله منتهی می شود. 
امید اقدمیویژگی دیگر دورانِ یکدستی و یکسانی در جمهوری اسلامی در رابطه با دانشگاه، هجوم همه‌جانبه به دستآوردهای جریان صنفی فعالان داشنجویی‌ست. جنبش صنفی بالنده‌ای که در میانه‌ی دهه‌ی 90 به اوج امکان‌های سیاسی و اجتماعی خود رسید و با حفظ استقلال در سیاست و تحلیل و عمل، توانست نقشی تعیین‌کننده در فضای سیاسی دانشگاه و پیوند با سایر جنبش‌های اجتماعی داشته باشد، پس از اعتراضات دی ماه 96، با هجوم دستگاه امنیتی برای بازداشت و سرکوب مواجه شد. سرکوب شدید این جریان، که توانسته‌بود شبکه‌ای بزرگ از فعالان صنفی دانشجویی را تحت نام «اتحادیه‌ی شوراهای صنفی دانشجویان» بسازد، و با به کارگیری ابتکاراتی نظیر