رفتن به محتوای اصلی

گزارش ویژه: "ما را به حساب آورید! " - بخش سوم

گزارش ویژه: "ما را به حساب آورید! " - بخش سوم
فهم نقشه راه – تقویت دموکراسی در ساختار درونی اتحادیه

تا جایی که ما می دانیم اتحادیه ها به عنوان ستون اصلی یک جامعه دموکراتیک عمل می نمایند. اما این هم درست است که دموکراسی حقیقی درون اتحادیه برای موفقیت، قوام و بقای اتحادیه یک ضرورت اساسی و غیرقابل اغماض است. بر طبق آخرین آمارها ی موجود زنان ممکن است تا 50% کل کارگران جهان را تشکیل دهند و تعدادشان بر اساس آمار برابری جنسیتی ITUC در سال 2017 در میان اعضای اتحادیه ها در جهان تا 42% برآورد می شود، اما همچنان نمایندگی شان در مناصب تصمیم گیری و رهبری در تشکل های کارگری بسیار کم و حدوداً 28% نسبت به مردان است. دلایل بسیاری در این مورد می توان برشمرد: تبعیض و مزاحمت، توازن سه جانبۀ کار، خانواده، و فعالیت اتحادیه ای؛ عدم وجود امکان آموزش و مربی، و عدم سرمایه گذاری برای توانمندسازی زنان برای شرکت در انتخابات نمایندگان در هیئت های مدیره اتحادیه ها و سندیکا ها و فدراسیون های کارگری و در هیئت های مذاکره کننده قراردادهای کار با کارفرما از آن جمله اند.
اندک اندک، شاهد تغییرات اگرچه جزئی، هستیم. با کمپین های متعدد خود کنفدراسیون جهانی کارگران ITUC پیشتاز در افزایش نقش زنان هم در عضویت و هم در مسئولیت های اداری اتحادیه های وابسته بوده است. بسیج "تصمیمات برای زندگی" نسل نوینی از زنان را در 14 کشور توانمند ساخته است، از سوی دیگر جنبش حقوق زنان کار LRW موفق شده زنان در مشاغل مهاجرتی، پروکاریایی (نامطمئن) و موقت فصلی را سازماندهی نماید و آنها را برای شرکت در مذاکرات جمعی با کارفرمایان و جنبش گفتمان اجتماعی ترغیب نماید. کمپین 12X12، که در همیاری با اتحادیه بین المللی کارکنان مواد غذایی، کشاورزی، هتل، رستوران، توزیع و خدمات غذا و مشروبات و سازمان کارگران متحد (IUF) و فدراسیون بین المللی کارگران خانگی IDWF بوجود آمده است، تغییرات و بهبود قوانین کار در پنجاه کشور جهان را پیش می برد که تاکنون در 25 کشور مورد تأیید پارلمان های محلی قرار گرفته و در اجلاس 189 سازمان جهانی کار ILO نیز تصویب شده است. در نهایت همین کمپین "ما را بحساب آورید!" است که در سال 2014 هدف 30% سهمیه زنان در منصب تصمیم گیری در حداقل 80% اتحادیه های عضو ITUC را انتخاب کرد که همچنین افزایش 5% عضویت زنان نسبت به کل اعضا در تمام اتحادیه های کشوری عضو را هم در برمی گرفت.
بیش از 100 اتحادیه وابسته برای این کمپین ثبت نام کردند و بیست تشکل دیگر هم عملاً به آن پیوستند. پنج برنامه منطقه ای طراحی شد و شصت اتحادیه هم پروژه های مستقل خود را بنیاد گذاشتند. گرچه این مجموعه بسیار بزرگی را تشکیل می داد و چشم انداز خیره کننده ای داشت، با وجود قدم های بیشتری که باید در این راه گذاشته شود، ولی هدف مشارکت بیشتر زنان در تصمیم گیری ها و در رهبری جنبش کارگری نتایج قابل توجهی داشته است و در امکان استفاده از تئوری ها و استراتژی های متنوع گام های مثبتی برداشته شده است. بطور مثال شورای اتحادیه های کارگری استرالیا (ACTU) با الزام رسیدن به نسبت 50% زنان در مسئولیت اتحادیه سراسری به رقم 35 پست رهبری برای زنان از مجموعه کل 65 نفری دست یافته است که شامل دبیرکل سَلی مک مانوس و پرزیدنت میشل اونیل در ACTU هم می شود.
در این راه بیانیه ها و توصیه های متعدد و سهمیه بندی های فراوانی مورد آزمایش قرار گرفته و حاصل آنها بررسی و تصمیمات مورد تجدید نظر قرار گرفته است. جهت ایجاد شبکه های ارتباطی و برای سرمایه گاری در تربیت و آموزش تکنیک ها و استراتژی برای مدیریت زنان، نزدیک شدن و اعمال نفوذ بر وسایل ارتباط جمعی و فعالیت در رسانه های اجتماعی جمع آوری اعانه و کمک های مالی از ضرورت هاست تا موانع بر سر راه زنان برای رسیدن به قدرت در اتحادیه های عموماً مردسالار کنار زده شود و برابری جنسیتی به اهداف خود دست یابد. راه طولانی هنوز باقی مانده است اما نتایج چشم گیری هم بدست آمده است که نشان می دهد اتحادیه ها برای دموکراسی ساختاری در تشکیلات گام های مثبتی برداشته اند.

[1]- گزارش کمیته زنان کنفدراسیون جهانی اتحادیه های صنفی ITUC- https://www.equaltimes.org/IMG/pdf/women_in_leadership_en_final.pdf

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید