رفتن به محتوای اصلی

استراتژیهای اتحادیه های کارگری معطوف به کار نامتعارف - بخش اول

استراتژیهای اتحادیه های کارگری معطوف به کار نامتعارف - بخش اول

مرکز اسپانیائی مطالعات تخصصی در علوم اجتماعی
توضیح جنگ کارگری:

  1. این مقاله در سال 1999 انتشار یافته است. طبعاً در جهان پرتحرک کنونی و در عرصۀ تحول کار، گذشت 20 سال از انتشار مقاله برخی از نظرات و احکام مندرج در آن را از اعتبار انداخته است. اما اولاً توصیف مقاله از وضع کار و خاصه از گسترش کار "نامتعارف" (atypical) در پایان قرن گذشته، در خلال این مدت فقط قوت بیشتری یافته است؛ ثانیاً گسترش کار نامتعارف از زمره مشخصه های کار در جامعۀ امروزی ایران است، آن هم در شرایطی که سندیکا در مرکز مطالبات سازمانخواهانۀ فعالان کارگری ایران نشسته است. از این رو مقاله نه فقط برای اطلاع از چالشهای پیش روی اتحادیه های کارگری کشورهای اروپائی در پایان قرن گذشته هنوز معتبر است، بلکه همچنین به خاطر مشابهت های وضع در آن روز اروپا و امروز ایران – از زاویۀ گسترش کار نامتعارف – خواندنی است.
  2. در ترجمۀ حاضر، نامتعارف به جای atypical به کار رفته و معنای آن در متن مقاله به دست داده شده است.

***
چکیده
در خلال سه دهۀ گذشته، کشورهای اروپائی تغییرات شگرفی را در بازارهای کار و اشکال تولیدی شان از سر گذرانده اند. این روند علاقه به تحلیل آثار این تغییرات را بر سازمانیابی کارگران و سازمانگری اتحادیه های کارگری برانگیخته است. هدف این مقاله ادای سهمی در این عرصه با بررسی دو زاویه از آن روند است:1- عواقب گسترش مشاغل نامتعارف بر توان و ظرفیت اتحادیه های کارگری برای نمایندگی، 2- استراتژی اتحادیه های کارگری معطوف به کار نامتعارف.

این نوشته ماحصل یک تحقیق کامل نیست، بلکه ارائۀ چارچوبی تحلیلی برای تحقیق در استراتژیهای اتحادیه های کارگری معطوف به گروه های کارگرانی، غیر از پشتوانه های متعارف و سنتی آنهاست.
1-
مقدمه
هدف این نوشته ارائۀ نظری تئوریک و داده های تجربی در بارۀ 1- عواقب گسترش مشاغل نامتعارف بر ظرفیت اتحادیه های کارگری برای نمایندگی [کارگران]، و 2- استراتژیهای این اتحادیه ها در رویکردشان به این گروه از کارگران در کشورهای اروپائی است. منظور از مشاغل نامتعارف چیست؟ به قول جی. راجرز "کار نامتعارف را خیلی ساده تر می توان با آنچه نیست، و نه آنچه هست، تعریف کرد. کار نامتعارف آن دسته از اشکال کار را شامل می شود که با اشکال استاندارد کار(1) متفاوت اند." این اشکال از جمله شامل مشاغل موقت، مشاغل پاره وقت، "خویش فرمائی"، کار سیاه و از این قبیل اند.

این نوشته به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، مروری انتقادی انجام می شود بر ادبیات و نوشته های اخیر که در بارۀ اثرات کار نامتعارف بر توان و ظرفیت اتحادیه های کارگری در کشورهای اروپائی برای نمایندگی از کارگران انتشار یافته اند. بیشترین این نوشته ها ادعا می کنند که گسترش این نوع کار و استخدام، و دشواریهائی که اتحادیه های کارگری اروپا برای جلب حمایت کارگرانی متفاوت با پشتوانه های شناخته شده و سنتی شان داشته اند، عامل اصلی بحران در این اتحادیه ها بوده است. نوشتۀ حاضر بر این نظر است که این ادعاها بیش از حد کلی نگر و قطعیت باور اند. به منظور فهم عواقب واقعی کار نامتعارف برای اتحادیه های کارگری، باید به تحقیق عمیق در متغیرهای بسیاری دست زد؛ عمیقتر از آنچه ادعاهای مذکور به این متغیرها پرداخته اند.

در بخش دوم نوشته، توجه بر استراتژیهای اتحادیه های کارگری در رویکردشان به کار نامتعارف متمرکز شده و مشخصاً چارچوبی تحلیلی برای تحلیل این استراتژیها ارائه شده است. این چارچوب برای بررسی عملکرد بعضی از متغیرهای مختلف الجهت، این است که اتحادیه ها می توانند سه استراتژیهای مختلف را پیشه کنند: 1- استراتژی تماماً دربرگیر، 2- استراتژی جزأ دربرگیر، و 3- استراتژی حصارکش.

بخش پایانی نوشته دو موضوع کلیدی مورد بحث را، در یک تحقیق مشخص در بارۀ اتحادیه های کارگری اسپانیا، به میان می کشد. در این بخش ابتدا عواقب گسترش مشاغل موقت روی میزان عضویت اتحادیه ای و مشارکت در انتخابات اتحادیه های اسپانیا تحلیل میشوند و سپس مبتنی بر چارچوب تئوریک ارائه شده در بخش دوم نوشته، استراتژیهائی که اتحادیه ها برای جلب "کارگران نامتعارف" به کار گرفته اند، بررسی شده اند.

(1)- منظور از کار استاندارد کار تمام وقت و دائمی است.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید