پیر دوکوبرتن اندیشمند فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم با توجه به کمبود امکانات و محدود بودن رسانه های گروهی با تلاش و کوششی بی مانند دوره جدید بازیهای المپیک را بنیاد نهاد، هدف او از تجدید حیات المپیک، دوستی و صلح بین ملل بود تا با انجام روابط ورزشی و مسابقات، به صلح و دوستی ملل یاری رساند؛ از آن زمان تاکنون بویژه پس از جنگ دوم جهانی، ورزش به یکی از پر طرفدارترین پدیده ها و خبرساز ترین رویدادها در سطح جهان تیدیل شده و بیشترین میزان اوقات فراغت جوانان نیز به ورزش اختصاص دارد.
درتمام کشورهای جهان با درنظر داشت میزان رشد و توسعه اقتصادی، ایجاد امکانات ورزشی، استادیومها و برگزاری مسابقات داخلی و خارجی در حال گسترش است، و برگزاری بازیهای المپیک و جام جهانی فوتبال توجه میلیونها و گاهی میلیاردها علاقمند به ورزش را جلب می کند؛ شیفتگی ورزش دوستان چنان است که گاهی شکست تیم، یک باشگاه مورد علاقه، یا تیم ملی یک کشور، به عنوان فاجعه ای ملی تلقی میشود؛ و پیروزی تیم مورد علاقه به مثابه یک جشن ملی، مایه سرور و شادمانی میشود؛چنان که در راهیابی های تیم فوتبال ایران به جام جهانی صدها هزار جوان ازشب تا بساعاتی از بامداد، درخیابانها به رقص و پایکوبی پرداختند.
سیاستمداران که اهمیت ورزش و محبوبیت ورزشکاران درمیان مردم رادریافته اند، از ورزش و قهرمانان برای مشروعیت بخشیدن به حاکمیت خود سود می جویند. چرچیل نخست وزیر اسبق انگلستان دردهه٥۰ میلادی، عوامفریبانه اعلام کرد که پایه های امپراتوری بریتانیا بر استادیوم های فوتبال استوار است. در کشور هایی که خودکامگان برآن حاکمیت دارند، استفاده از ورزش و ورزشکاران ، با هدف مشروعیت بخشیدن به حاکمیت خود، به مراتب بیشتر است، و پیروزی قهرمانان در رقابتهای بین المللی را حقانیت حاکمیت خود می دانند.
درشرایط کنونی ایران که ظلم وستم بر مردم روز افزون است و فقر و فلاکت بخش بزرگی از جامعه ما را فراگرفته، جوانان بیکار و تهیدست، به یک خیزش سراسری دست زده و فریاد خود را از این همه بیداد در خیابانها سر دادند؛ درچنین شرایطی ورزشکاران و قهرمانان نباید فراموش کنند که این جوانها که خونشان درخیابانها ریخته میشود، و یا دستگیر و در زندانها شکنجه میشوند، همان جوانانی هستند که عکسهای شما زینت بخش اتاق هایشان است و در شکستهای شما افسرده و غمگین مبشوند و باپیروزی شما، اشک شوق می ریزند و هنگام بازگشت شما به کشور، شادی کنان و با افتخار به استقبال شما میآیند؛ اینک که این جوانان از تنگدستی و بیکاری و غارت منافع ملی توسط حاکمان عوام فریب و غارتگر به فغان آمده اند و حق خود را میخواهند، شما فوتبالیستها که محبوبترین و نامدارترین چهره های جامعه هستید، این وطیفه ملی و انسانی شماست که به یاری مردم بشتابید و به این همه عشق و علاقه آنان پاسخ دهید و از خواسته های برحق آنان پشتیبانی کنید.
درسال 88 در اوج جنبش سبز تیم فوتبال ایران درمسابقه در برابر تیم کره جنوبی با مچ بند سبز که نماد جنبش بود در زمین حاضر شدند؛ این حرکت میهن پرستانه آنان درروحیه مردم بسیار اثر گذاربود. اینک فوتبالیست های تیم ملی و باشکاه ها، علی کریمی، وریا غفوری،جهانبخش، شجاعی و اصغر شرفی که مدافعان حقوق مردم هستند را نباید تنها بگذارند و باید پرویز قلیج خانی محبوبترین فوتبالیست تاریخ ایران، این ورزشکار شریف و آزاده را که نیم قرن درکنار مردم ایستاده است را الگوی خود قرار دهند.
قهرمانان کشتی همواره رفتار و جوانمردی زنده یاد تختی را در مصاحبه ها الگوی خود میدانند، اما متأسفانه به هنگام دردها و رنجهای مردم ، درخدمت مردم نیستند. باتوجه به اینکه اکثریت کشتی گیران خود از خانواده های تهیدست جامعه هستند و به خوبی از مشکلات تهیدستان آگاهند، قهزمانان کشتی نباید فراموش کنند که راز محیوبیت تختی که 52 سال از درگذشت او میگذرد، در مدالهای او نبود، بلکه به قول زنده یاد اخوان ثالث او "با مردم بود نه بر مردم". درمراسم شب هفتم تختی، دهها هزار نفر از از میدان شوش تا ابن بابویه را با اشک و شعار طی کردند زیرا او در قلب مردم جای داشت.
عمر قهرمانی زود گذر است، اما حمایت از ستم دیدگان و تهیدستان دربرابر ستمگران، همواره در یادها خواهد ماند. فهرمانان کشتی باید این جمله معروف تختی را به یا دداشته باشند که گفته بود:هروقت که از کنار آلونکهای جاده شهر ری میگذرم، از قهرمان بودن خودم شرمنده هستم، زیرا خود را دراین فقر و مصیبت سهیم میدانم.
فوتبایستها و کشتی گیران و دیگر قهرمانان کشورمان دراین برهه حساس باید مانند هنرمندان با صدور اطلاعیه ای کشتار جوانان را محکوم کرده و خواستار آزادی زندانیان شوند و از خواستهای عادلانه مردم میهن مان پشتیبانی کنند.
افزودن دیدگاه جدید