مسعود خوانساری رئیس اتاق بازرگانی تهران کە اخیرا ت بە یکی از منتقدان سیاست ارزی دولت روحانی تبدیل شدە و هر از چند گاهی بە بهانە های مختلف علیە سیاست دولت موضع می گیرد، اخیرا بە بهانە فرار ١٠٠ میلیارد دلار سرمایە از کشور بار دیگر دولت روحانی را بە شدتی بە مراتب بیش از گذشتە مورد حملە قرار دادە است. انتقاد او و برخی دیگر از همکاران او در اتاق بازرگانی کە تا مدتی پیش از حامیان پر و پا قرص دولت روحانی و سیاست های دولت در مسائل اقتصادی و سیاسی بودند و خود در تعیین بیشتر سیاستهای دولت نقش داشتند در بدو امر شاید کمی دور از انتظار بە نظر برسد و عجیب باشد. چرا کە اعضا و رهبران اتاق بازرگانی این تشکل کارفرمایی ذینفوذ هموارە خود از بابت رابطە حسنەای کە با دولتها داشتەاند سودهای هنگتی کسب کردەاند و حملات شان نوعی نمک نشناسی محسوب می شود.
با این حال آنها نیز جز آن دستە از خودی های گذشتە دولت هستند کە با نزدیک شدن پایان کار روحانی و تشخیص وزش جهت باد بە روحانی پشت نمودە و برای رقبای در حال عروج وی سیگنال میفرستند. اما قضیە تنها این نیست. آنطور کە از اظهارات برخی از روسای اتاق بازرگانی برمی آید اصل دعوا نە بر سر فرار ١٠٠ میلیارد سرمایە از کشور، بلکە بر سر آزاد شدن ارز از یکسو و کسانی است کە در اثر میدان دادن دولت بە آنها توانستەاند این همە سرمایە را بدون مانع از کشور خارج کنند
آنها عصبانی و خشمگین هستند چون مدتی پیش دولت از روی ناچاری بە خاطر بحران مالی خیلی محترمانە از تجار و بازرگانان خواستە بود کە ارزهایی را کە برای واردات کالا گرفتە با نرخ ترجیحی ٤٢٠٠ تومانی از دولت گرفتە و جهت خرید کالا از کشور خارج کردەاند و بر نگرداندە اند برگردانند. همین ها کە امروز خود را نگران فرار سرمایە از کشور جا می زنند، همان موقع از این درخواست دولت بر آشفتە شدند و آن را ایجاد محدودیت بر سر راە تجارت آزاد قلمداد می کردند. روسای اتاق بازرگانی کە خود طرفدار بازار بە اصطلاح آزاد اقتصادی و از مشوقان سیاستهای نئولیبرالیستی دولت بودەاند طبعا نمی توانند با خروج ارز از کشور کە بخشی از تبعات تجارت آزاد است مخالف باشند. کما اینکە قبلا نیز در سالهای گذشتە با انتقال ارز بە خارج توسط سرمایە داران وابستە بە قدرت از کشور این آقایان ابراز مخالفت نکردەاند. . رئیس اتاق بازرگانی تهران مقصود دیگری از این افشاگری های حساب شدە هم دارد و آن مقصود چیزی جز گرفتن امتیازت بیشتر از دولت و البتە از جیب ملت برای باز گذاشتن دست صاحبان سرمایە در لخت کردن مردم و کشور نیست. چە کسی است کە نداند روسای اتاق بازرگانی در از بین بردن تمام حق و حقوق کارگران و تحمیل فقر و بدبختی بە آنها بزرگترین نقش را بواسطە نفوذشان در حکومت و دولتها داشتەاند و خود جز ثروتمندترین های کشور شدەاند؟ آنها هنوز بە این هم قانع نیستند هم اکنون نیز در تلاشند با ترفندهایی مانند، منطقەای کردن دستمزد، دادن مزد کمتر بە کارگران مجرد، توافقی کردن مزد میان کارفرما و کارگر بە بهانە ایجاد تسهیلات برای سرمایە گذاران نان خالی را هم اگر ممکن شود از سفرەهای کارگران دریغ دارند.
ادعای مخالفت با فرار سرمایە از کشور دارند در همان حال از یک و نیم ملیارد اختلاس ارزی امید اسد بیگی کە بخش قابل توجهی از آن بە خارج فرستادە شدە حرفی بە میان نمی آورند
. می گویند مخالف فرار سرمایە هستند اما نام آنهایی را کە سرمایە های بادآوردە مملکت را بە غارت می برند افشا نمی کنند چرا؟ چون از خودشان هستند!
نمی گویند این سرمایە ها را آنها از کجا در مملکتی کە مرتب می گویند تولید و تجارت سود دە نیست کسب کردەاند. در مورد ٨ میلیارد دلار ثروت یکی از برادران عسگر اولادی و از و مدیران پیشین اتاق بازرگانی در مملکتی کە کار مردم طبقە متوسط اش هم بە نان و گوشت قسطی رسیدە سخنی بر زبان نمی آورند. دولت روحانی یقینا یکی از فاسدترین، ناکارآمدترین و ضد کارگر ترین دولتهایی است کە تا کنون در کشور سرکار گذاشتە شدە، با این همە این همان دولتی است کە هموارە تا چند ماە پیش مورد حمایت سازمانهای کارفرمایی و اتاق بازرگانی قرار داشتە و همە آنها نیز در هر نوع جنایتی کە روحانی مرتکب شدە سهیم اند.
افزودن دیدگاه جدید