در جامعه ای که اعتماد متقابلی بین حکومت و مردم وجود ندارد، مدیریت بحران هایی از نوع اپیدمی کرونا بسیار شواری خواهد بود. این بی اعتمادی از جمله دلایل بی اعتنایی مردم حتی به رهنمودها و دستورات نظام برای جلوگیری از شیوع بیشتر کرونا است.
حال بسیارانی از قرنطینه شدگان در خانه از خود می پرسند؟ براستی این زندانیان سیاسی که به خاطر دفاع از آزادی وحق شهروندی من بار چنین زندان های طویل المدت را بردوش می کشند، چگونه طاقت می آورند، این همه ستم وجور رفته برخود را ؟ آن هم نه به خاطر خود، بلکه در دفاع از شرف وآزادی من ومن نوعی؟
اتفاق قابل توجهی در چین در حال وقوع است، اگر وال استریت جورنال آن را به درستی دریابد. ملت چین در حال آغاز بیرون آمدن از تجربه ویرانگر ویروس کرونای خود هستند، اما کسب و کارها به نظر نمی رسد مانند همیشه در حال پس رفتن باشد: به نوعی چین جایی است که امریکا و اروپا امید وارند در طی هفته ها و ماه های آینده به وضعیت آن برسند.
پیامی که ترس از اجنه چنبر زده بر دور او را نشان می دهد. دغدغه خاطر او از مسئله جانشینی ، چگونگی اعمال بی سوال و جواب قدرت در تمامی عرصه ها! در شرایطی که روند حوادث و آخرین انتخابا ت مجلس شکست کامل تبدیل ملت به امت را نشان داد .عزم جزم او در تکیه بر قشون کف خیابانی ! یک دست کردن حکومت با تکیه یه بر سر نیزه نظامیان ویکسره کردن تکلیف خود با این احنه را تیز نشان داد.
تئوری توطئه سلاح زیستی ویروس کرونا نه تنها در نمایش دروغ بودن خود شکست خورده است، بلکه حتی به نظر می رسد موج دوم آن آغازمی شود و سیاست مداران برجسته ی کشورهای جهان در حال پذیرفتن آن هستند.
در گفتگوبا رادیو همبستگی گفتم که تضعیف خرافات شفا بخشی مراکز مقدس که زمینه ساز بازهم بیشتر سکولاریسم خواهد شد تنها یکی از پیامدهای شیوع کرونا است. دراین گفتگو درباره تغییرات احتمالی ده گانه بر ذهنیت مردم در عصر کرونا که برخی از آنها تنها مختص ایران نیز نیست اشاره کردم.
یک قانون طلائی مرتبط با پیروزی در نبرد که خود عصاره تجربه های تاریخی است که هنوز هم معتبر است به ما خاطر نشان می کند که شرط پیروزی در هرنبردمشخص مستلزم جمع آوری حداکثر نیرو در صفوف جنبش از یکسو و متشتت ساختن صفوف دشمن و منزوی کردن کامل آن از سوی دیگر است. بدون چنین راهبردی امکان خروج از وضعیت اضطراری و پیروزی وجود ندارد.
اخیرا نیز کشورهایی نظیر سویس, چین, روسیه و قطر و امارات و همچنین خود سازمان بهداشت جهانی و حتی یونیسف کمک های پزشکی فراوانی به ایران کردند. در نتیجه محدودیتی برای دارو و لوازم پزشکی و غذا وجود نداشته و ندارد.
انتظار آن که یک بیماری، حتی بیماری ای با نرخ اپیدمیک، می تواند منحنی اقتصادی را که بیش از یک قرن است در حال ساختن است معکوس کند مسخره به نظر می رسد. اما شیوع ویروس کرونا با حملات بر جهانی سازی اقتصادی از محل های مختلفی هم زمان است.
گسستگی کشورهای جهان سوم از کشورهای امپریالیستی میتواند در دوران بعد از شیوع ویروس کرونا شدت و گستره بیشتری بگیرد. کشورهای بیشتری و توده های عظیم بیشتری به دنبال راهکارهای ارزشی غیر از سرمایه داری خواهند گشت، تا اینکه خود را از این بحران عظیم مصون نگه داشته و برنامه های مردمی تری برای زندگی اینده خویش تنظیم نمایند.
