قاسمی در وصیتنامه خویش در باره بنیان های ارزشهای فكر - نظری خود چنین مینویسد: یک ملت مستقل نمی‌تواند با فقر و ظلم باقی بماند. ظلم را دمکراسی از بین میبرد، و نه دموکراسی عوام و هو وجنجال یا دموکراسی مبتنی بر پایه های ارتجاع گرایی، واپس گرایی و منارشی، و فرد گرایی و الیگارشی. درمان فقر در یک جامعه سوسیالیسم است. سوسیالیسم از نظر ما جنبه ی اقتصادی دارد.
در تمامی زندگیش هیچگاه از تلاش و مبارزه با آنچه که برای خودش معنی داشت، دست نکشید. فاصله از فعالیت تشکیلاتی را هیچگاه به معنای فاصله از اعتقاد به آرمانهایش و مبارزه علیه بی عدالتی و ستم معنا نکرد، همواره به مبارزه علیه ستم، بی عدالتی، نابرابری اجتماعی و سیاسی و برای زندگی بهتر انسانها و برای صلح و سوسیالیسم وفادار ماند.
ترکمن‌ها با تشکیل ستاد مرکزی شوراها و تشکیل و سازمان‌دهی سراسری کشت شورایی و همچنین با تشکیل کانون فرهنگی- سیاسی خلق ترکمن، جنبشی مدرن و درعین‌حال سرکش و نافرمان در مقابل حکومت تازه به دوران رسیده، مبتنی بر تبعیض و نابرابری را سازمان دادند. مردمی که پرونده درخشانی از مبارزات سیاسی، مدنی و اجتماعی دارند با توهین اشخاص معلوم‌الحالی مانند خلیلی، کوچک و خوار نمی‌شوند.
اکنون که کنگره مشترک به پایان رسیده است. همه ماها با نگاهی مثبت و با امید به اینکه "حزب چپ ایران (فداییان خلق)" بتواند امتداد اجتماعی و تاریخی خود که همانا جنبش اجتماعی و تاریخی فداییان خلق هستند، گسترش و پیوند یابد. همان فداییانی که...
ازنظر من درصحنه سیاسی-اجتماعی چپ ایران همچنان جنبش فدایی دارای چنان ظرفیت‌هایی است که بتواند نیرو جذب بکند. متأسفانه هنوز هیچ نشانه ایی از زایش نیروی چپ جدید در صحنه سیاسی ایران نیست
