حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، به عنوان یک حزب چپ با آرمان سوسیالیسم دموکراتیک، در شرایط کنونی برای گذار از جمهوری اسلامی و استقرار جمهوری سکولار و دموکرات مبارزه می‌کند. ما همه‌ی نيروهای دموکرات، چپ و آزادی‌خواه، همه‌ی فعالان جنبش‌های اجتماعی و مدنی، شخصيت‌ها، جريانات و احزاب ملی را به همکاری و اتحاد برای ايجاد يک نظام متکی بر اراده‌ی آزاد جمهور مردم ايران، فرا می‌خوانيم. احترام به عقيده و مذهب هر شهروند، جدائی کامل دين از دولت، پاسخگو بودن حکومت در برابر مردم، تأمین مطالبات اقتصادی و اجتماعی آنان، توسعه‌ی پایدار، رفع هر گونه تبعيض جنسی و جنسیتی، اتنیکی، مذهبی و عقیدتی، اعتقاد به برابری حقوق زنان با مردان، پذیرش اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و تبعيت همه‌ی ارکان و نهادهای حاکم بر کشور از رای مردم، از مشخصه‌های چنین نظامی است

حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، به عنوان یک حزب چپ با آرمان سوسیالیسم دموکراتیک، در شرایط کنونی برای گذار از جمهوری اسلامی و استقرار جمهوری سکولار و دموکرات مبارزه می‌کند. ما همه‌ی نيروهای دموکرات، چپ و آزادی‌خواه، همه‌ی فعالان جنبش‌های اجتماعی و مدنی، شخصيت‌ها، جريانات و احزاب ملی را به همکاری و اتحاد برای ايجاد يک نظام متکی بر اراده‌ی آزاد جمهور مردم ايران، فرا می‌خوانيم. احترام به عقيده و مذهب هر شهروند، جدائی کامل دين از دولت، پاسخگو بودن حکومت در برابر مردم، تأمین مطالبات اقتصادی و اجتماعی آنان، توسعه‌ی پایدار، رفع هر گونه تبعيض جنسی و جنسیتی، اتنیکی، مذهبی و عقیدتی، اعتقاد به برابری حقوق زنان با مردان، پذیرش اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و تبعيت همه‌ی ارکان و نهادهای حاکم بر کشور از رای مردم، از مشخصه‌های چنین نظامی است.

نهاد «رشد» برای رسیدگی و داوری پیرامون شكایات اعضای حزب از یكدیگر، اعضاء از ارگا‌ن‌های حزبی و بالعكس تشكیل می‌شود و مبنای دعاوی و شكایات در آن، فقط امور ناشی از فعالیت و زندگی حزبی است. این نهاد به اختصار «رشد» خوانده خواهد شد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) از وحدت «سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)»، «کنشگران چپ» و «سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ـ طرفداران وحدت چپ» در ۱۲ فروردين ۱۳۹۷ بنیان گذاری شد. حزب تشکل داوطلبانهٔ افرادی است که کلیات سند «راستاهای عمومی برنامه» را پذیرفته و موازین اساس‌نامه را پایهٔ مناسبات حزبی قرار می دهند.

مشکل کم آبی با دستور از بالا و کارهای غير کارشناسانه رفع نمی شود. لازمه رفع این مشکل، آزادی کارشناسان محيط زيست، به‌کار گیری متخصصان و مدیران توانا، تشکيل کمیته های تخصصی برای برنامه‌ریزی جامع ملی و محلی و آزادی نهادهای محيط زيستی، کنار گذاشتن نگاه امنيتی حاکم بر محل راه اندازی صنايع استراتژيک و آب بر و استقرار آن ها در استان های مرکزی بجای استان های ساحلی و پيشبرد توسعه پايدار با نگاهی سیستمی به امر توسعه است. عملکرد جمهوری اسلامی پس از چهل و چند سال نشان داده است که حکومت با چنین برنامه هائی بیگانه است.

خیزش آبان ۹۸، ادامه‌ی اعتراضات دی‌ماه ۹۶ در ابعادی دیگر بود. اگر خیزش دی‌ماه ۹۶ بازتاب گذر از امیدهای بخشی از مردم به تغییرات از درون حکومت و اعلام بی اعتمادی مطلق به همه‌ی ارکان جمهوری اسلامی و جناح‌های درونی آن بود، خیزش آبان ۹۸، پیام‌آور ضرورت گذار به آینده‌ای دیگر و پشت سرگذاشتن کابوس دوران چهل ساله‌ی جمهوری اسلامی در برابر جامعه بود. شعارهای فراگیر آبان ۹۸ بیش از همه، مرکز قدرت جمهوری اسلامی دستگاه ولایت فقیه و شخص ولی فقیه خامنه‌ای را هدف گرفتند و ارکان قدرت جمهوری اسلامی را به لرزه درآورند.

ما ضمن این آرزو که مردم افغانستان بتوانند با سازماندهی مبارزات مدنی و سیاسی خود در جابجای کشورشان پرچم مقاومت در برابر این تاریک اندیشان برافرازند، اما اقدام دستجاتی از مردم برای خروج از وطن خود را هم واقعیتی از امروز افغانستان می‌دانیم. در شرایط کنونی که شهروندانی از این کشور به هر دلیلی قصد مهاجرت به ایران دارند، این یک ضرورت انسانی و ملی است که ما ایرانیان به یاری افغانستانی‌هایی برخیزیم که وارد کشور ما می‌شوند. در چنین برهه‌ای، از هموطنان این انتظار می‌رود که درد و رنج پناهجویان افغانستانی را از آن خود بدانند و با گشاده رویی به روی مردم دردمند و زحمتکش این کشور همجوارمان آغوش بگشایند.

آزادی زندانیان حاصل مبارزه همه فعالان حقوق مدنی، انجمن های دموکراتیک، احزاب سیاسی ترقی خواه و فعالان حقوق بشر و در پیشاپیش همه انان نتیجه ایستادگی دلیرانه خود زندانیان سیاسی نیز بوده است. اکنون تعداد زیادی از فعالان سیاسی و مدنی هنوز در زندان های جمهوری اسلامی در برابر اجحافات رژیم مقاومت تحسین برانگیزی می کنند. احزاب و فعالان سیاسی و تشکل های دموکراتیک، زندانیانی که هنوز در بند حکومت اسلامی گرفتارند را، فراموش نخواهند کرد.

سخنرانان: محمد اعظمی، مهدی فتاپور، بهزاد کریمی، پرویز نویدی به همراه یادمان «مادر لطفی»

در ادامه همراه با موسیقی آذریایجانی با هنرمندی رحمان و گروه موسیقی «دوزگون کایا»

در شهر کلن آلمان

به رغم این و با وجود اینکه بیش از هشتاد در صد شرکت کنندگان در مراسم جوانان زیر سی سال هستند و عموما با سرزندگی مشغول جشن و پایکوبی هستند، اما از برخوردهای خشونت امیز تقریبا خبری نیست. گوئی فضای انسان دوستی حاکم بر نیروهای چپ، چنان بر کل مراسم سایه می اندازد که جوانان سرکش نیز رفتارشان متناسب با این فضا مهربانانه تنظیم می شود.

خواست کارگران و عموم مزدبگیران ایران رفع ممنوعیت و موانع فعالیت های سندیکایی، تأمین حق اعتصاب و اعتراض، اجرای مقاولە نامە های بنیادین سازمان بین المللی کار و مقدم بر همە، مقاولە نامە های ٨٧ و ٩٨ سازمان بین المللی کار است. طی چند سال گذشته فعالان سندیکائی بارها از مسئولان بخش اتحادیه های کارگری آی.ال.او. خواسته اند که دولت ایران را به اجرای تعهدات خود نسبت به حقوق کارگران مصرحه در مقاوله نامه های این سازمان مکلف کنند. اما این خواست به طور مؤثر پیگیری نشده است و نقض مقاوله نامه ها کماکان به قوت پیشین ادامه یافته است.