اکنون رژیم در حال جستجوی خانە بە خانە و شکار آنهایی است کە در این اعتراضات و خیزشها شرکت داشتە اند، عدەای از مردم شرکت کنندە در خیزشها کشتە شدەاند، صدها نفر مجروح و مصدوم شدەاند، هزاران نفر بە شمول تعدای کودک در زندان و اسیر شکنجە گران هستند. اینها را نباید تنها گذاشت. با پیوستن بە اعتراضات عرصە را باید چنان بر رژیم ستمکر و جنایتکار تنگ نمود کە نتواند بیش از این بە جنایات اش ادامە دهد. برای ملت ایران مایە ننگ و شرمساری است کە قاتل هزاران تن از عزیزان شجاع و مبارزش رئیس جمهور آنها باشد و دیکتاتور جنایتکار دیگری بنام ولی فقیە بر آنها با ستمگری حکومت کند. باید دست بە دست هم داد و این دورە سخت را با همبستگی و هزینە کمتر از سر گذراند.
پیشرفت خیزش مردمی خوزستان و همچنین سایر اعتراضات سیاسی و مدنی و پایان دادن بە کشتار و سرکوب جنایتکارانە مردم توسط نیروهای رژیم همچنان نیاز بە همراهی و حمایت قاطع و بی دریغ و هر چە گستردە تر همە گروە ها و جنبش های اجتماعی، بویژە جنبش کارگری و سایر جریانات بە واقع عدالتخواە دارد. همانطور کە بە درستی در بیانیە حمایتی شورای رهبری اعتصاب سراسری کارگران نفت آمدە، خواستە های مردم خوزستان، خواستە های کارگران در سراسر ایران هم هست. هم از این رو دفاع کارگران از خیزش مردم زحمتکش خوزستان دفاع از خواستە های خود کارگران است و کامیابی آن کامیابی ما کارگران است و ناکامی آن ناکامی ما ست
اعتراضات و مبارزات گروەهای مختلف اجتماعی، علیە رژیم فاسد و ستمگر سالهاست کە روند صعودی بخود گرفتە و با گذشت زمان وسعت پایگاە اجتماعی و تنوع اعتراضات بیشتر، رادیکالتر و سیاسی تر گردیدە و بر مقاومت و پایداری معترضین در مقابل سرکوب افزودە و سرکوب کارآیی خود را تا حدود زیادی از دست دادە است. از زمان انتخابات فرمایشی بە این سو اعتراضات بسیار وسیعتر و متنوع تر شدە، اعتصاب سراسری کارگران پیمانکاری ها و دیگر اعتصابات کارگری، اعتراضات پرستاران، بازنشستگان، معلمان غیر رسمی، کارکنان، اعتراضات کشاورزان، رانندگان کامیونها و ... از جملە از مصادیق بارز رشد اعتراضات هستند.
رد لایحە همسان سازی در واقع بە منزلە از میان برداشتن آن در آیندە نزدیک است. البتە اقداماتی کە آنها قصد دارند انجام دهند، تنها شامل از بین بردن همسان سازی نمی شود، آنها قصد دارند تە ماندە حقوق کارگران را کە حکومت در اثر مبارزە زحمتکشان موفق بە از بین بردن آنها نشدە را بکلی از ریشە بر کنند و همان مناسبات ارتجاعی استاد شاگردی را جایگزین آنها نمایند. برای درک قضیە لازم نیست بە گذشتە خیلی دور برگشت. کافی است نگاهی بە طرح های اتاق بازرگانی در چند ماە گذشتە و بحث های سازمانهای کارفرمایی و دنبالچە های آنها هنگام تعیین دستمزد توسط شورای عالی کار و استقبال اتاق...
بە واقع دولت واقعی همین ها هستند و لاغیر هم از این رو اعتصاب کارگران نفت بە رغم صنفی بودنش لاجرم ماهیتی عمیقا سیاسی و ضد سیستمی دارد و چون از هر لحاظ در یک شرایط عمیقا بحرانی رخ دادە کە انبوهی از اعتراضات اجتماعی نیز موازی با آن در جریان است، با اقبال و حمایت وسیع و کم سابقە از طرف گروەهای اجتماعی غیر کارگری هم روبە رو شدە است.
کارکنان رسمی درخواست این نمایندە را لازم است جدی بگیرند زیرا بیم آن می رود کە با تغییر دولت این مصوبە هم تغییر دادە شود و کارکنان ستادی را از شمول آن خارج کنند. یگانە تضمین مطمعن برای اجرای این مصوبە همراهی کارکنان رسمی، با پیمانی و غیر رسمی در اعتصاب برای مجبور کردن دولت، مجلس و کارفرمایان برای تامین خواستە های همە کارگران و کارکنان است. همە آنها تنها با پیروزی این اعتصاب است کە بە خواستە هایشان خواهند رسید.
فاجعە بارتر از همە اما وضعیت مردم محروم و فقیر بلوچستان است کە هر روزە کرور کرور در اثر محرومیت از امکانات پزشکی بیمار و شمار زیادی از آنان جان می بازند. در چنین اوضاعی اما مسئولین دولتی کە اساسا ارزشی برای جان انسان قائل نیستند بجای تهیە واکسن و امکانات پزشکی و در اولویت قرار دادن واکسیناسیون و نجات مردم از مرگ، مشغول جنگ و جدل بر سر تقسیم تە ماندە ثروتهای ملی بین اعوان و انصار خود و تحکیم موقعیت اقتصادی و سیاسی خود هستند. برای دولت روحانی در مقطع کنونی تقسیم ٦ هزار معدن و توسعە مناطق تجاری بر خرید واکسن و نجات مردم از مرگ ارجحیت دارد
با این همە نە زنگنە و روحانی و نە صاحبان شرکتهای پیمانکاری با انکار واقعیات و وارونە کردن آنها نە می توانند افکار عمومی را منحرف کنند و نە بکلی خواستە های کارگران پیمانی را بی پاسخ بگذارند. وضعیت کنونی آنها و موقعیت اعتصابیون این اجازە را بە آنان نمی دهد. عقب نشینی دولت در مقابل کارگران رسمی و موافقت با افزایش دستمزد آنان بە واقع نخستین دست آورد اعتصاب کارگران پیمانی برای همکاران رسمی شان و برای کل کارگران نفت است. حکومت فریبکار حالا کە در اثر فشار اعتصاب مجبور بە پذیرش خواستە های کارگران رسمی شدە است میخواهد این دست آورد را وسیلە ایجاد تفرقە میان کل کارگران نفت نماید. رهبران اعتصاب اما آگاە تر از آن هستند کە خود را در این دام گرفتار کنند.
اینک کە دولت بجای رسیدگی بە مطالبات کارگران بە اخراج و تهددید و دادن وعدەهای دروغ روی آوردە. وظیفە انسانی و اجتماعی ما حکم می کند کە همە ما بە هر وسیلەای کە می توانیم با حمایت از کارگران اعتصابی حق طلب بە آنها کمک کنیم تا بە خواستە هایشان برسند. ٧٠٠ کارگر پالایشگاە تهران کە بخاطر شرکت در اعتصاب در معرض اخراج قرار دارند از مردم کمک خواستەاند. تلاش کنیم جلوی اخراج آنها را بگیریم و نگذاریم حکومت موفق بە سرکوب این اعتصاب حق طلبانە گردد. حمایت زبانی کافی نیست. کارگران بە حمایت عملی نە تنها برادران و خواهران کارگر و زحمتکش خود بلکە بە حمایت سایر هم میهنان عدالتخواە و آزادە خود نیاز دارند.
