سياسی

سیاست سوم در این وضعیت سخت پلاریزه شده، البته که کار سختی در پیش دارد و تحت فشار از هر دو سویی است که آن را موی دماغ خود می بینند و به "سکتاریسم" و "تنزه طلبی" متهم می کنند. اما این سیاستی است برحق که همزمان دغدغه حال و آینده مردم را دارد.

آنچه که حاکمیت ایران در حال تبلیغ کردن آن میباشد این است که علت بحران اقتصادی و مشکلات و نارسائی های داخلی اجتماعی فعلی ما ناشی از تحریکات و تحریمات آمریکا است. به همین دلیل آنها میتوانند توجیه نمایند که این، آمریکا و اقمار منطقه ای و دوستان داخلی آنها هستند که در درجه اول دشمن مردم ایران هستند، نه حاکمیت جمهوری اسلامی ایران.

درمراسم روز اربعین، رژیم برای تبلیغ قدرت نمایی و برای رقابت با مراسم حج و دولت عربستان سعودی و ادعای توانایی بسیج کردن مردم، میلیاردها تومان را هزینه راه کرده است، که تنها با بخشی از این بودجه می‌توان تمام مناطق زلزله زده را باز سازی کرد. اما رژیم مسولیتی دربرابر مردم این شهر که اقلیت مذهبی و قومی هستند، احساس نمی‌کند.

هدف، باید جلب جریان صادق آنان به همپیوندی ارگانیک با جنبش سکولار دمکراسی باشد وگرنه، بخش درشتی از اینان مسموم همیشگی رانت در قدرت مستقرند، بهبود یابی شان امری است واهی، و امید بستن به آنها نیز بی ثمر! در هر حال بگونه واقع بینانه باید پذیرفت که جنبش دمکراتیک ایران، شاخه دینی خود را هم دارد و اصلاح طلب اسلامی متحول به دمکراسی – سکولار، بخشی جدایی ناپذیر از ساختار دمکراسی در ایران!

نوشته زیر به این می پردازد که طرح اصلاح، اصلاحات در ولایت، بیانگر بن بست قطعی راه تاکنون متخذه اصلاح طلبان است و نشانگر شکستی استراتژیک برای مشی ای که از همان اول هم سترون بود. نوشته می خواهد بگوید اگر هم راه نجاتی برای اصلاح طلبان وجود داشته باشد، نه در اصلاح، اصلاح طلبی تاکنونی، بلکه در تجدید نظر انقلابی آنهاست در مشی تاکنونی شان.

ظاهرا اما حالا کە زندان وتهدید ها کارآیی شان از بین رفتە است و ستمگران مستبد حاکم نتوانستەاند بوسیلە آنها عدالت خواهان را وادار بە تسلیم و سکوت کنند، درتلاشند در کنار صدور احکام اعدام برای عدەای از فعالین صنفی و مدنی و زیست محیطی و توسل بە ترورهای خیابانی، و با روشها و تبلیغات گوبلزی و چسباندن صفت های ناروا بە شمار دیگری از فعالین هم شخصیت و حیثیت و سابقە مبارزان پیگیر و مقاوم را نزد افکار عمومی تخریب و آنها را افراد نا متعادل روحی جلوە دهند، و هم بلکە بوسیلە آن رعب و هراس در میان مبارزان پراکندە نمایند.

از این جنبه می توان گفت خشونت بکارگرفته شده در اساس خشونتی اتفاقی و از سرخطا نبوده بلکه حامل پیام و هشداری بوده است که دولت و سرویس های اطلاعاتی عربستان از آن طریق خواسته اند به دیگرمخالفان بالقوه و یا بالفعل خود ارسال کنند.

نکته اصلی این واقعه، ابعاد سنگینی است که به خود گرفته است. در دنیای پرتنش ترامپ لازم نیست که جرقه جدید در صحنه های آشنا بدرخشد. وقایع غیر منتظره در جهان امروزی ما می توانند - تقریبا به صورتی غیر منتظره -شالوده برنامه های یک قدرت جهانی را از هم بپاشانند.

بیرون از جایگاه سخنرانی، این فریاد دانشجویان علیه دولت و نظام بود که شنیده می شد! آنان دیگر به درستی کمترین مرزی بین دولت و نظام نمی بینند و برآنند که مرز آنجایی است که مردم و نظام را از همدیگر جدا کرده است. این نوشته تمرکز بر دو نکته دارد.

تازه داشتیم کم‌کم حادثه در قفس‌های آهنین کردن‌های کودکان جداشده از دامن مادران پناهنده آمریکای لاتین در آمریکا توسط دولت ترامپ را به فراموشی می‌سپردیم، که کلمات قصار دیروزی آقای ترامپ بر دهان ایشان جاری شد. موضوع از چه قرار است؟