سياسی

براستی آیا آقای خاتمی به این نکته نیز توجه کرده است که نیروی پیش برنده این «15 راهکار» چه کسانی‌ خواهند بود؟ اگر قرار باشد که پیش برنده این راهکارها همان‌هایی باشند که به عوض شنیدن صدای مردم، آن‌گونه که در راهکار شماره 12 به آن اشاره شده است،  سخن از سرکوب و بگیر و ببند و اعدام می‌زنند، در این‌صورت، کل نظام جمهوری اسلامی است که فردا روزی، با تداوم وقایع دی‌ماه، از مردم درخواست عفو خواهد کرد.

اگر اپوزیسیون رادیکال، سکولار و دموکراتیک ایران قادر نباشد تا قطب متحد جبهه ای آلترناتیو منسجمی را بصورتی عاجل تشکیل دهد، این خلا توسط قدرت های بین المللی و توسط گماشته های آنها پر خواهد شد. در عرصه چنین رقابتی چپ ایران و نیروهای رادیکال آزادیخواه باید بتوانند با امکانات تبلیغاتی دیجیتالی رقیبان بین المللی خویش رقابت نمایند.

اگر بپذیریم که در پس این وضعیت کنونی اقتصاد بحران آلود که به قیمت از دست رفتن ارزش پول ملی و گذار به سوی آینده‌ای بس خطرناک‌تر از شرایط کنونی است، می‌تواند نوعی روبنای متضاد با خود را بیافریند. چرا ما نتوانیم آن روبنا را به سود کارگران و زحمتکشان بنا کنیم

این اجلاس بصورت مشخص به مسائل امنیتی خاورمیانه، مساله اسرائیل و فلسطین، وضعیت تشنج و جنگ در یمن، امنیت شمال آفریقا، مساله اورشلیم و مساله کره شمالی پرداخته و در مورد همه آنها از استفاده از متدهای مذاکره، احترام متقابل، عدم دخالت های نظامی  و غیره حمایت کرده و هر نوع تروریسم، تامین مالی تروریست ها و استفاده از شیوه های تجاوزگرانه و نقض کننده حقوق بشری را محکوم می‌کند.

اکنون مسئلە معیشت آن چنان حاد شدە کە بخشی از اقشار متوسط وابستە بە طبقە متوسط را هم بە میدان مبارزە کشاندە است و از لحاظ طبقاتی ترکیبی را بوجود آوردە کە بە اسانی قابل حذف از صحنە نیست. اینها تا پاسخ مطالباتشان را نگیرند آرام نخواهند گرفت.

به نظر می‌رسد که بریدن از سیاست خارجی گذشته نزدیک، مسلم است. وزیر امور خارجه املو، هکتور واسکونسلوس (پسر هوزه واسکونسلوس، یکی از چهره‌های نمادین انقلاب مکزیک) قول داده است که به "اصول تاریخی سیاست خارجی" مکزیک وفادار بماند

آنچه که در عمل بصورت سیاست محوری جاری دولت‌های ایران و آمریکا شاهد آن هستیم، خطر شدت‌یابی تحریم‌های اقتصادی و گسترش شدت تقابل و رسیدن آن به مرحله خطرناک تقابل امنیتی نظامی میان دولت‌های ایران و آمریکا می‌باشد. لازم به توضیح نیست که هر دوی این حکومت‌ها به دلایلی استراتژیک، منافع خویش را در به راه انداختن چنین تقابل نظامی می‌بینند

یا دولت روحانی (و مشاورین نئولیبرال بنیادگرای آن) علیرغم ظاهر متحد کل رژیم مایل به صبر نیستند و می‌خواهند برجام دو را عملی کنند و سیاست‌های اتخاذ شده را آگاهانه به منظور دامن زدن «محدود» به بی‌ثباتی اقتصادی و به این ترتیب فشار بر جریان دیگر برای پذیرش برجام دو در پیش گرفته‌اند، و یا اینکه در مورد آنان بر حسب معنای عینی عمل آنان می‌توان گفت: یکی بر سر شاخ و بن می‌برید

اگر فرماندهان بسیج تصور می‌کنند کە با میلیتاریزە کردن واحدهای تولیدی و کشتار معترضان گرسنە می‌توانند اعتصابات و مبارزات حق‌طلبانە کارگران را کە ریشە در وضعیت نان و معیشت‌شان دارد از میدان بدر برند سخت در خطا هستند. دخالت آنها پیامدهای بە مراتب بدتری دارد و تنها وضع‌شان را از اینکە هست بدتر و پیچیدە‌تر می‌کند.

ما گاها هنوز همچنان الگوهائی را که به درستی تجربه ارزشمند تمدنی بشری میباشند، کپی کرده و بدون اینکه به خود اجازه دهیم آنها را مشمول تکامل تاریخی دانسته، زیر ذره بین گرفته و مورد نقد دیالکتیکی قرار دهیم، به تکرار و بازتولید آنها میپردازیم