در فصلهای قبل اشاره شده، سازمانهای رسانهای بخشی اساسی از بوجود آمدن یک محیط زیست سیاسی رو به رشد با هدف ساختن یک هژمونی نوین هستند. وظیفه ساختن چنین استراتژی حضور رسانههای سالم را طلب میکند – خلق یک زبان مشترک نوین، صدای مردم باشند، نامگذاری آنتاگونیسم موجود، بالا بردن توقعات، پژواک دهنده روایتهای مردم بوده و آنها را با زبانی روشن چنان بیان کنند که انعکاس دهنده شکایات و احساس ما باشند.