تلاش برای تحقیر تنآسایی و آرمیدن بیش از همه از سوی دانشگاهیان شکمسیر و سرمایهداران بیدردی است که پایان کار از نظر آنها معنایی ندارد. هر روز بیش از دیروز اشیای بیهودهای تولید میکنیم که محیط زیست و دنیای ما را نابود میکند و مهمتر از آن وقت ما را میبلعد.
