اعلاميه

گروە کار کارگری حزب چپ ایران (فدائیان خلق) کە از آغاز فعالیت های خود تا کنون هموارە از حقوق سندیکایی و مبارزات و مطالبات کارگران و زحمتکشان دفاع نمودە، اخراج ٣ روزنامە نگار عضو اتحادیە ی کارکنان تلویزیون ایران اینترنشنال بە دلیل فعالیت اتحادیەای را نقض آشکار حقوق اتحادیەای آنها می داند و آن را محکوم می کند.

خودکشی یک کودک به‌خاطر این‌که خود را محروم از درس و مشق می‌بیند، خود را می‌کشد چون می‌بیند به دلیل فقر و نداری نمی تواند مثل دیگر همکلاسی‌های خود در شرایط کرونائی مدرسه را ادامه دهد. این نه یک خودکشی که گه‌گاه و در کشور ما در مقیاس وسیع به‌گونه‌ی دردمندانه رخ می دهد، بلکه بیشتر با جنایت قابل توضیح است.

آنچه اما شجریان را چنین در دل مردم ایران جا داد، انتخاب سیاسی و اجتماعی او بود. او در همه عمر هنری‌اش کنار مردم ماند؛ از مردم، با مردم و برای مردم بود. هر زمان که مردم به شوق تغییر و تحول پا در صحنه گذاشتند، بازتاب اراده ملی‌شان را در صدای گرم او بازیافتند و هر جا که دستگاه قدرت تیغ سرکوب بر چهره مردم کشید شجریان با خواندن در حزن و اندوه، شریک درد و خشم همگانی شد. "همراه شو عزیز" در فراخوان برای باهم بودگی و بازخوانی "مرغ سحر" در بیان اندوه ملی.

محمدرضا شجریان هر جا که بود با مردم بود. در مقابل قدرت سر خم نکرد. رمز موفقیت او در میان مردم، علاوه بر صدای سحرآمیزش، منش و فروتنی تحسین‌برانگیز او بود. ایستادگی در برابر استبداد، در یکی از دشوارترین برهه‌های تاریخی کشور، او را به نمادی از مقاومت مردم تبدیل کرد. در جریان اوج‌گیری اعتراضات سال ۸۸ شجریان درکنار مردمی ایستاد که صاحبان اصلی این آب و خاک هستند و رژیم به سرکوب آنان برخاسته‌بود.

آزادی نرگس محمدی که در زندان نیز علیرغم تمام فشارها، با سری افراشته در برابر انواع تهدیدات و فشارهای حکومت ایستادگی نمود و بر آرمان‌ها و اهداف انسانی خود پای فشرد، جز تسلیم حکومت در برابر اراده‌ی استوار خود او و عقب نشینی در برابر فشار افکار عمومی ایران و جهان نیست. ما امیدواریم موج فشار و مبارزه مردم چندان نیرومند شود که به آزادی خانم نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی از جمله خانم نسرین ستوده و فعالان صنفی معلمان و کارگران همراه شود.

با نگاه به کارنامه‌ی خوفناک و خونبار جمهوری اسلامی در ارتباط با به رسمیت شناختن «حق زندگی» برای ساکنان کشورمان، بی سبب نیست که خواست توقف و لغو اعدام در میان مردم کشور گستردگی بی سابقه‌ای بافته است. به دنبال تأیید حکم اعدام امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی در دیوان عالی کشور، هشتگ «اعدام نکنید" میلیون ها بار توئیت و ریتوئیت شد و تا وقتی که تقاضای اعاده‌ی دادرسی وکلای ایشان پذیرفته نشد، فروکش نسبی پیدا نکرد.

مبارزه برای لغو کامل احکام اعدام و شکنجه و برای آزادی تمام زندانیان سیاسی فقط با همراهی همه‌ی گروه‌های سیاسی، اجتماعی و مدنی دمکراتیک امکانپذیر خواهد شد. برای پیشبرد چنین امری، همکاری‌ها و فعالیت‌های مشترک با توافق بر سر حداقل‌ها برای حمایت از کنشگران مدنی و سیاسی جنبش دمکراتیک و آزادی‌خواهانه کشورمان، نیاز لحظه می‌باشد. به این نیاز امروز پاسخگو باشیم!

ما خواهان پایان یافتن هرچه فوری این درگیری نظامی و اعلام آتش بس و برگشت طرفین بر سر میز مذاکره هستیم. مذاکراتی که پایبندی دولت ارمنستان به میثاق‌های شناخته شده بین المللی، اجرای مفاد قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، دست شستن از اشغالگری و احترام به حق حاکمیت ملی جمهوری آذربایجان را لازم الاجرا کند و از سوی دیگر جمهوری آذربایجان را نیز موظف و ملزم بدارد که همه حقوق ملی و انسانی شهروندان ارمنی این جمهوری را بدون هیچ تبعیض و تضییقی تامین و تضمین کند؛ همانگونه که امنیت و حقوق ملی هر آذربایجانی در ارمنستان باید بطور کامل مراعات شود.

زندانیان سیاسی در ایران همواره گروگان حکومت بوده اند و بیش از چهل سال است که مستبدان حاکم آن‌گونه‌ای که خواسته‌اند و در اندازه‌ای که توانسته‌اند، زندانیان را وسیله‌ی فشار به جامعه و ابزاری برای ارعاب مردم قرار داده اند. اکنون که حکومت در وحشت خیزش دیگری و در معرض تهاجم قدرتمندتری قرار دارد، دیوانه‌وار می‌کوشد با سرکوب خشن مردم در زندان و بیرون از زندان، برآمد جنبش اعتراضی را به عقب بیاندازند.

به باور ما راه برون رفت از وضعيت بحرانی کشور، گذار از جمهوری اسلامی، استقرار جمهوری سکولار دمکرات است، جمهوری متکی بر ارادۀ آزاد مردم در کشور. ما بر این نظريم که استقرار یک جمهوری سکولار دموکرات به جای حکومت جمهوری اسلامی نه اقدام دولت های خارجی، بلکه کار مردم ايران بوده و با اتکاء به نيروها و نهادهای دمکراتيک و جنبش های اعتراضی می تواند تحقق يابد.