پاشنە آشیل اعتصابات نبود اتحادیە کارگری نیرومندی است کە بتواند اعتصابات و مطالبات مشترک اعتصابیون در شرکتهای جداگانە را رهبری، هماهنگ و یک دست نمودە و بە نتیجە برساند. همین کمبود می تواند بە کارفرمایان فرصت دهد تا با برخورد جداگانە با کارگران هر شرکت اتحادی را کە میان کارگران حول خواستە های مشترک شان بوجود آمدە و نقطە قوت آنهاست تضعیف کنند. حداقل کار عاجلی کە هم اینک می شود کرد، تشکیل یک شورای هماهنگی نمایندگان ازمیان کارگران اعتصابی شرکتهای نفتی و پتروشیمی برای هدایت موفق اعتصابات است.
