جُنگ کارگری

شمار اعتراضات کارگری بە حدی رسیدە کە انعکاس گزارش تک بە تک آنها را دشوار نمودە. فشار معیشتی و افزایش فشار کارفرمایان و دولت، دستمزدهای چند مرتبە زیر خط فقر، امتناع صاحبان اکثر شرکتهای خصوصی و شهرداریها از پرداخت طلب های مزدی کارگران کە تا ١١ ماە هم سابقە دارد و امتناع دولتمردان و کارفرمایان از افزایش واقعی دستمزدها از عوامل تشدید کنندە مهم اعتراضات هستند. ، گسترش شدید بیکاری و ندادن حقوق بیکاری بە اکثریت بزرگ بیکاران نیز در دامن گرفتن اعتراضات نقش بسیار مهمی دارند. وقوع چند تظاهرات و تجمع و همچنین مقاومت شدیدی کە کارگران در مواجە با تعطیلی و واگذاری واحدهای تولیدی نشان می دهند حاکی از بیشتر شدن هر چە بیشتر اعتراضات نسبت بە بیکاری و ندادن حقوق بیکاری است. 

• کارگران می گویند رعایت نشدن پروتکل های کرونایی توسط کارفرمایان موجب افزایش مبتلایان و فوتی ها در منطقە شدە و کارفرما اهمیتی بە آن نمی دهد و کارگران نگران بە مخاطرە افتادن سلامتی خود و خانوادە هایشان هستند .

لازم بە ذکر است کە مسئولین دولتی و ادارات کار و بهداشت هم نە برای رعایت پروتکل ها بە کارفرمایان فشار می آورند و نە نظارتی بر کار آنها می کنند

کارگران هپکو کە از خلف وعدەها و پیمان شکنی های پیاپی مسئولین دولتی و تامین اجتماعی مالک جدید هپکو بە تنگ آمدەاند و نگران سرنوشت شغلی و معیشتی خود هستند در روزهای ١٨ و ١٩ بهمن در اراک و تهران سە تجمع اعتراضی تازە برگزار کردند. دو تجمع کارگران در تهران و در مقابل مجلس و تامین اجتماعی و یک تجمع نیز در اراک برگزار شد. کارگران معترض و نگران در هر سە تجمع خود خواستار تهاتر کردن بدهی هپکو و اجرای فوری توافق چند هفتە پیش مسئولین بر سر تهاتر کردن بدهی کارخانە شدند.

این کە کارگران در عمل بە این نتیجە رسیدەاند کە بین جناح های حکومتی در مورد خصوصی سازی و حمایت از دزدان و اختلاسگران تفاوتی نیست خود تجربە مفیدی است کە در مبارزات بعدی بە کارگران کمک می کند تاکتیک های مبارزاتی شان را تدقیق کنند همچنین مبارزات کارگران هفت تپە و گسترش بیسابقە مبارزە طبقاتی در جامعە بحران و فساد زدە موجب بر افتادن سریعتر نقاب کاذب عدالت خواهی دارودستە رئیسی شد

اعتراض کارکنان نفت در این اواخر بە نظر می رسد محدود بە شرکتهای پیمانکاری فعال در صنعت نفت باقی نماندە و دامنە آن بە میان کارکنان رسمی شرکت نفت هم تعمیم پیدا کردە است. این در حالی ست کە مدیران شرکت نفت تلاش زیادی برای دور نگاە داشتن کارکنان نفت از اعتصابات انجام دادەاند. شروع اعتراضات در میان کارکنان رسمی ضمن اینکە حاکی از شکست این تلاشهاست بیانگر نارضایتی شدید در میان کارگران رسمی نفت از دستمزدها و شرایط شغلی شان است.

سندیکای کارگران شرکت واحد، کانون های فرهنگیان استان قزوین و الیگودرز و تشکل مستقل بازنشستگان در اعلامیە های جداگانەای کە در این هفتە در مورد خرید واکسن کرونا منتشر کردند، پس از ابراز نگرانی از شیوع گستردە کرونا در جامعە و خطرات ناشی از کرونا خواستار خرید واکسن استاندارد مورد تائید سازمان جهانی بهداشت و واکسیناسیون رایگان همە مردم شدند.

شمار تشکلهای صنفی کە خواستار واکسیناسیون رایگان و فوری شدەاند همچنان در حال افزایش اند و تا کنون حداقل بە ١٥ مورد رسیدە است. اکثر این تشکلها کانون های صنفی فرهنگیان هستند.

تجمع نمایندگان کارکنان مخابرات و اعتراض جمعی آنها در واقع گام مهمی است بە جلو در جهت شکل دادن بە اتحادیە کشوری کارکنان مخابرات اتحادیەای کە هم بە نظر می رسد آمادگی برای سازماندهی آن وجود دارد و هم امکانات آن با ابتکارات کارکنان مخابرات می تواند فراهم گردد. اتحادیەای کە هرگاە از فعل بە عمل درآید کارکنان مخابرات بهتر و راحت تر می توانند بە مطالبات شان برسند. چنین فرصتهایی را نباید از دست داد

دو نکتە حائز اهمیت تاکید معترضین بر حق تشکل مستقل و انتخاب خیابان برای گرفتن حق بود. کە در واقع نشانگر رویکرد تازەای است. رویکردی کە نتیجە تجربە و مبارزات جنبش کارگری و نفی تشکلهای حکومتی و رفتار سازشکارانە آنها است. آری وضعیت بد معیشتی بازنشستگان تا حدود زیادی نتیجە بی تشکلی گذشتە آنهاست. اگر آنها قبل از بازنشستگی تشکل مستقل و واقعی داشتند هم آن موقع هم، امروز روز حتمی وضعیت شان بهتر از این کە هست می بود.

واقعیت آن است کە تمایل بە لغو خصوصی سازی و برگرداندن هفت تپە بە دولت و بطورکلی در میان هیچیک از جناح های حکومتی وجود ندارد. با این همە مبارزات کارگران چنانچە از حمایت گروە های اجتماعی مختلف بتواند برخودار گردد، حکومت نیز مجبور بە پذیرش آن خواهد شد. این حرکت مقدمە خوبی بود هم برای آغاز جلب مشارکت و همبستگی گروە های مختلف اجتماعی از کارگران و هم تلاشی در راستای همبستگی واقعی و عملی میان گروە های اجتماعی ترقی وعدالتخواە.

در پایان این اعتراضات خیابانی گستردە ، تظاهرکنندگان خواستار افزایش حقوق، اجرای همسان سازی واقعی، بیمە کارآمد و حذف هزینە بیمە تکمیلی، پرداخت بدهی های دولت بە تامین اجتماعی و قطع غارت اموال تامین اجتماعی... شدند. در هر حال اگر بنا باشد بهبودی در وضعیت بازنشستگان بوجود آید، تنها از طریق همین اعتراضات گستردە است و لاغیر.