چپ امروز، نیازمند برآمدی متحد است!
گرامی باد پنجاه سالگی جنبش فدائی!
چپ امروز، نیازمند برآمدی متحد است!
١٩ بهمن ماه امسال، "جنبش فدائی" به عنوان جریانی پایدار در صحنه‌ی سیاسی ایران پنجاه ساله شد. در چنین روزی جنبش نوپایی با نام "سیاهکل" پدید آمد که آوازه‌اش در اندک زمان سپهر سیاسی کشور را درنوردید و بدل به نقطه‌ی عطفی در مبارزه علیه رژیم شاه شد. این برآمد بعد از رویداد "سیاهکل" که به جانباختن ١٥ آغازگر راه در جنگل و میدان تیرباران انجامید، با مشخصه‌ی "چریک‌های فدائی خلق" ادامه یافت.
جنبش فدائی که با هدف مقدم درهم شکستن سکوت تحمیلی دیکتاتوری پا به حيات گذاشته بود، در همان سال نخست اعلام موجودیت خود نزدیک به پنجاه تن از رهبران و کادرهای اولیه‌ی خود را از دست داد. ساواک شاه با توسل به سرکوب بیرحمانه سعی بسیار کرد بلکه آتش مشتعل این کانون مبارزاتی را خاموش کند ولی نتوانست. راهی که با "سیاهکل" آغاز شده بود با همت رهروان آن تداوم يافت. از دل این خیزش، سازمانی پدید آمد که بر اثر جانبازی و پایداری، طی مدتی کوتاه اعتباری بزرگ اندوخت و نيروهای جديدی را به سوی خود جلب کرد. فدائیان خلق بعد از انقلاب از يک سازمان چريکی به يک سازمان سراسری دارای پایگاه اجتماعی گسترده فراروئيدند.
این درخت تناور، پایداری پنجاه ساله‌اش را قبل از همه مرهون و مدیون پابرجا ماندن بر اهداف اجتماعی والایی است که برای برآورده کردن و رسیدن به آن‌ها برخاسته بود. جنبشی شناسا به آرمان‌های آزادی و عدالت اجتماعی و اصالت آن به پابرجائی‌اش در دفاع از سوسیالیسم و پایبندی به ارزش‌هایی است که چپ با آن‌ها تعریف می شود. مانایی این جنبش را باید در وفاداری آن بر سر آرمان‌خواهی عدالت خواهانه، پویایی در اندیشه‌ورزی، حرکت در سمت برنامه محوری و بازنگری مدام در روش عمل سیاسی جست. داوری در باره‌ی این جنبش از چنین واقعیت‌هایی برمی‌خیزد.
جنبش فدائیان خلق در نیم قرن حیات خود با قرار گرفتن در برابر آزمون‌های سخت و فراوان، فراز و فرودهای بسیار به خود دیده است. بر سختی‌ها و موانع زیادی غلبه کرده و از آن‌ها سرفراز بیرون آمده است، ولی جاهایی هم در روش و سیاست و نوع نگرش از ضعف‌ها و خطاها آسیب دیده و ضربه زده‌است. کارنامه‌ی فدائیان خلق، بیلان خدمات و دستاوردهاست همراه با اشتباهات جدی که در برخی مقاطع تقسیمات و جدایی‌ها را در پی آورد.
با این‌همه، مشخصه‌ی اصلی جنبش فدائی، در نقاد بودن، پرسشگری و نواندیشی، پذیرش خطا و بازسازی مداوم اندیشه و رفتارهای آن بوده و هست. این خصوصیت بارز در صفوف جنبش فدائی خلق، عامل مهمی در تداوم دگرگونی‌های مداوم فکری، برنامه‌ای و سیاسی آن به شمار می‌رود. این واقعیت را هر منصفی اذعان دارد که در میان جریان‌های فکری و سیاسی در ایران فدائیان بیش از همه در برخورد با خطاهای خود کوشا بوده‌اند.
جنبش فدائی خلق که تعلق به جنبش جهانی چپ دارد در آن برهه‌ای از این جنبش زیسته که با شکست‌های بزرگ و نیز تداوم حیات بر بستر کنکاش برای فهم و شناسایی نقطه‌ضعف‌ها و درس‌آموزی‌ها همراه است. ما جزئی از چپ دگرگون‌پذیر جهانی هستیم. در عرصه‌ی ملی نیز جنبش فدائی خلق از اوضاع بس بغرنجی گذر کرده و به بهای جانِ بسیاران و از جمله یاران ما و کل جنبش چپ، درس‌های بس ارزشمندی اندوخته‌ی خود دارد. چپ ایران اگر زخم خورده است، در برابر اما، از نقطه نظر مواجهه با موقعیت‌های متفاوت پشتوانه‌ی تجربی بالایی دارد.
این تجربه اندوزی‌ها در شرائطی است که تحولات عینی و ذهنی در جامعه‌ی پسا انقلاب ایران و جامعه‌ای به مدت بیش از چهار دهه درگیر با حکومت دینی، زمینه‌ی مناسبی در اختیار چپ قرار می‌دهد تا آموزه‌های خود را منطبق با گرایش بالنده در جامعه ایران بیابد. در قلب این وضعیت، درآمیزی مطالبه آزادی و دموکراسی با عدالت اجتماعی در وسیع‌ترین مقیاس کشوری قرار دارد. چنین وضعیتی برای چپی که باورمند به پیوند ناگسستنی آزادی و دموکراسی با عدالت اجتماعی و سوسیالیسم است، زمینه‌ی عمل استثنایی فراهم آورده و می‌آورد.
مشکل بزرگ چپ ایران و قسماً جریان‌های برآمده از دل جنبش فدائی خلق را بیشتر اما در پراکندگی صفوف آن باید دید. هم از این‌رو برای ما در این پنجاه سالگی توجه به این معضل بزرگ و تمرکز بر آن از مهم‌ترین‌ها و گرهی ترین‌هاست. تلاش در این راه برای ما یک کوشش راهبردی تلقی می‌شود و فعالیت در راستای فراهم آوردن شرایط برای نزدیکی‌ها، همفکری و همراهی میان نیروهای پراکنده‌ی چپ کشور با همدیگر از وظائف محوری به شمار می‌رود. ما برآنیم که وفاداری به چپ و کوشش در راه کامیابی چپ، پیش از همه در درک موقعیت خویش در جامعه است. موقعیتی که نشان از تحرکات جبهه‌ی راست ارتجاعی و اجتماعی در چپ‌ستیزی مشترک آنان زیر انواع ایدئولوژی‌های مختلف دارد. در برابر این شراکت و هم آوایی، چپ نیازمند برآمد متحد است.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بی آن‌که خود را در فدائی‌تبار بودن محدود بداند، اما افتخار می‌کند که به لحاظ تاریخی متعلق به جنبش فدائی خلق است. ما حزب خود را وفادار به آرمان های بنيانگذاران جنبش فدائی می‌دانیم که در پی شکل دادن به چپ نيرومند و تاثيرگذار بر صحنه سياسی در کشور بودند. این حزب خود را به‌مثابه‌ی حاصل وحدتی اعلام کرده که جریان‌های وحدت‌خواه چندین سال همت ورزیدند تا با گرد آمدن در تشکلی واحد، بخشی از نیاز روز چپ ایران را پاسخ گویند. درست به همان‌گونه که، بنیانگذاران جنبش فدائی از خود و حصارهای کوچک خود گذشتند تا جنبشی به وسعت کشور با مهر و نشان روحیه‌ی نوین در چپ ایران بنیان بگذارند. در این پنجاهمین سالگرد جنبش فدائیان خلق خطاب به همه جریان‌های چپ اعلام می‌داریم که برای همکاری و تشکيل بلوک چپ آماده‌ی گفتگو و یافتن راه برای رسیدن به آنیم. این، چکیده‌ی سخن ما در گرامی‌داشت سالروز اعلام وجود فدائیان خلق است.
ما در این پنجاهمین سالروز تاسیس جنبش فدائی خلق، بزرگداشت آن را پیش از همه در ادای احترام به همه‌ی جانباختگانی می‌دانیم که جان بر کف در دل دیکتاتوری سیاه پهلوی ره گشودند و راه گشوده شده را در هر دو رژیم دیکتاتوری و استبدادی ادامه دادند. نام و خاطره‌ی همه‌ی این سروقامت‌ها ثبت در تاریخ این سرزمین است و هر سخن در باره‌ی جنبش فدائی تنها با ابراز احترام به بزرگی روح و اراده‌ی سترگ برپادارندگان آن آغاز شدنی است.
به احترام همه‌ی مبارزانی که هر زمان و در هر جريانی از جنبش فدائی خلق جان بر سر آرمان گذاشتند، سر فرود می‌آوریم و یاد تمامی جانباختگان جنبش چپ و دموکراتیک ایران را بزرگ و گرامی می‌داریم.
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران(فدائیان خلق)
١٩ بهمن ماه ١٣۹۹- ۷ فوریه ۲۰۲۱