بازداشت، محاکمە و فشار بە فعالین تشکلهای صنفی معلمان در هفتە های اخیر بازهم افزایش یافتە و عدە زیادی از معلمان و رهبران تشکلهای صنفی، اخراج و زندانی شدەاند.
در ٢٩ آبان و در ادامە این سرکوبها بە گزارش انجمن صنفی معلمان فارس سە تن از فعالان صنفی شیراز، بە نام های محمد علی زحمتکش، افشین رزم جویی و مژگان باقری، بدون احضار و اطلاع قبلی در خانە های شان بازداشت و روانە زندان شدند.
بنا بهمین گزارش در روز معلم ١٤٠٢ غلامرضا غلامی کندازی، ایرج رهنما و صادق شیرازی نیز زندانی شدند و چند روز بعدتر اصغر امیرزادگان کە از فعالین صنفی انجمن صنفی معلمان بودند بازداشت و زندانی شدند.
در ٢٨ آبان بر اساس رای یک بیدادگاە تجدید نظر، حکم پابند الکترونیکی زهرا اسفندیاری و عبدالرزاق امیری دو تن دیگر از فعالین معلمان شیراز را تائید بە اجرا گذاشت.
محمد علی زحمتکش و افشین رزم جویی هر یک بە ٥ سال و مژگان باقری، باید ٢ سال از عمر خود را بخاطر فعالیت صنفی در زندان سپری نمایند و عبدالرزاق امیری و زهرا اسفندیاری در واقع بە ٢ سال حبس خانگی باپابند الکترونیکی محکوم شدند.
چند هفتە پیشتر از این نیزچهار تن از فعالین صنفی بوشهر، بنام های اصغر حاجب، عبدلرضا امانی فر، محمود ملاکی و محسن عمرانی را در بیدادگاە دیگری محاکمە و بە شلاق محکوم کردند. رئیس بیدادگاە آ بە محکوم شدگان پیشنهاد داد کە حکم شلاق خود را در ازای پرداخت پول خریداری کنند، اما معلمان این پیشنهاد بیشرمانە را رد کردند.
معلمان و فرهنگیان و مردم دیگر شهر داوطلب پرداخت پول برای جلوگیری از شلاق خوردن معلمان شدند.
کانال هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان نوشت
"پیشنهاد و پیگیری همکاران فرهنگی و حتی افراد بیرون از دایره آموزش و پرورش مهر تاییدی است بر این مهم که جامعه فعالیت تشکلهای صنفی را قانونی و مایه‌ی خیر جامعه دانسته و احکام صادره را ناعادلانه و غیرقانونی می‌داند"
در شیراز نیز در پی زندانی کردن خانم مژگان باقری دانش آموزان مدرسە با برگزاری تظاهراتی خواستار او و دیگر معلمان زندانی شدند. .
این کانال در گزارش دیگر پس از شرح برخوردهای سرکوبگرانە با یکی دیگر از معلمان نوشت:
"حمید جعفری نصرابادی، با حکم هیات تجدیدنظر اداره تخلفات وزارت آموزش و پرورش، بازخرید و اخراج شد" و در گزارش دیگری افزود،
خانم شیلان یوسفی، از معلمان شهر سقز از سوی هیأت تجدید نظر رسیدگی به تخلفات اداری با ٢٢ سال سابقە کار پس از تقلیل دو پایە شغلی بە بهانە حمایت از اعتراض دانش آموزان علیە حجاب اجباری بە بازنشستگی اجباری محکوم شد.
این چند نمونە کە ذکر شد مشتی از خروار هستند. ابعاد بگیر و ببند و پیگرد رهبران تشکلهای سندیکایی معلمان بسیار گستردە است و در تعداد زیادی از شهرها جریان دارد.
با این وجود و بە رغم در زندان نگاە داشتن دەها تن از رهبران تشکلهای معلمان و افزایش فشار بە این تشکلها بە جرات می توان گفت کە نە تنها خللی در ادامە کاری و فعالیتهای این تشکلها بوجود نیامدە، بلکە فعالیت های آنها تداوم و گسترش هم پیدا کردە است و این تشکلها بە نیرومندترین نهاد مدنی کشور و بە نماد مقاومت بخشی از جنبش مزدبگران علیە استبداد و بی عدالتی تبدیل شدە اند.
همین خصوصیات باعث شدە کە رژیم فشار مضاعفی را بە رهبران شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان و دیگر تشکلهای مستقل معلمان وارد کند.
رژیم بیش از هر چیز از چنین تشکلهای و الگو شدن آنها برای سایر مزدبگران واهمە دارد.
اعتراض بە پیگرد و زندانی کردن رهبران و اعضای تشکلهای فرهنگیان و مبارزە براێ آزادی معلمان زندانی و دیگر زندانیان سیاسی وظیفە انسانی و همە گانی است. خوشبختانە این مبارزە مدتی است کە شروع شدە، فریاد معلم زندانی آزاد باید گردد، اینک نە تنها در تجمعات اعتراضی بازنشستگان، بلکە همانطور کە بە هنگام تجمع دختران دانش آموز در شیراز مشاهدە شد، در میان دانش آموزان مدارس نیز شنیدە می شود و می رود تا بە یک خواست فراگیر سراسری تبدیل شود.
افزودن دیدگاه جدید