اعتصاب همکاران پروژه ای پیمانی نفت وارد پنجمین روز خود شد. بیش از بیست هزار کارگر پروژه ای در نزدیک به نود شرکت نفت و گاز به اعتصاب پیوسته اند. افزایش حقوقها، ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت و حذف پیمانکاران مطالبات فوری سراسری ماست. حدود ۵ هزار کارگر پارس ۱ و ۲(عسلویه و کنگان) به اعتصاب پیوسته اند. در عسلویه صحنه رقص و شادی همکاران در پیوستن به این اعتصاب زیباست. از همه همکاران پروژه ای میخواهیم که به این اعتصاب زیبا بپیوندند. این اعتصاب تا همین جا فشار سنگینی بر پیمانکاران وارد کرده است. میدانیم که با اعتصاب ما بخش های دیگر نفت نیز که درگیر این اعتراض نیستند دچار اخلال میشوند و هزینه ای برای پیمانکاران مفتخور میشود. این قدرت اعتصاب ما را نشان میدهد. فشار این اعتراضات در جاهایی مدیران را به عقب نشینی واداشته ، اما حرف ما اینست که اعتصاب سراسری است و باید پیمانکاران مفتخور را در سطح سراسری به عقب نشینی واداریم. در جاهایی همکاران مورد تهدید قرار گرفته اند. طبق گزارشات در جریان این اعتصاب بهرامی فورمن استراکچر و محمد رحیمی جوشکار توسط حراست شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر دستگیر شدند و هنوز خبری از آنها نیست. با اتحاد سراسری خود پیگیر وضع این دو همکار و آزادی فوری آنها شویم. رمز پیروزی ما در اتحاد ماست. متحدانه پیگیر حق و حقوقمان شویم.
اعتصاب ما گسترش می یابد
قدرت ما در اتحاد ماست
هم اکنون بیش از ۲۰ هزار همکار ما در نزدیک به ۹۰ شرکت مختلف نفت و گاز برای پیگیری مطالبات خود وارد اعتصاب شده اند. مطالبات فوری مان ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت، افزایش حقوقها و در راس همه اینها حذف پیمانکاران زالو صفت است.
ما همچنین بر بهبود شرایط زیستی و کاری خود از جمله بهبود وضع خوابگاهها، کیفیقت غذا، اماکن بهداشتی عمومی خوابگاهها ( دستشویی و حمام) ، تجهیزات لازم سرمایشی در محیط های کار و زیستی و ایمنی محیط کار که هر روز قربانی میگیرد تاکید کرده ایم.
ما اعلام میکنم که اگر به کمپین و خواست ما برای ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت پاسخ داده نشود. اگر مزد ما متناسب با درخواستهای اعلام شده مان افزایش نیابد و تبعیض در پرداختها و شرایط کاری از بین نرود وضع از همین قرار خواهد بود و تردیدی نداریم که بخشهای بیشتری از همکاران به اعتصاب خواهند پیوست. شورای سازماندهی همه همکاران را به پیوستن به این اعتصابات و اتحاد و همدلی فرامیخواند.
چند دهه است که حق و حقوق ما کارگران نفت در زیر چنگالهای مافیای پیمانکاران له شده است. در این صنعت مهم اصل بر دزدی هرچه بیشتر از معاش ما و زورگویی بیشتر است. یک جنگ ما با فضای پادگانی شرکت ها بوده است. در هیچ دوره ای در برنامه های هیچ دولت و هیچ طرح بودجه ای ما کارگران نفت جایی نداشته ایم. حتی بصورت وعده و وعید. بی قانونی حاکم هم ویژه مناطق اقتصادی است که نشود حرفی زد. اما همانطور که قبلا هم اعلام کرده ایم دیگر بس است. به این بردگی تن نمی دهیم. ما مطالبه گریم. همانطور که بازنشستگان عزیز در خیابان فریاد زدند. همانطور که مردم صدایشان بلند شده است. حرف ما هم همین است. رای بی رای. از حقمان کوتاه نمی آییم..
افزودن دیدگاه جدید