در ادامە محاکمات رهبران و فعالین کارگری بیدادگاە انقلاب اهواز ٤١ تن دیگر از کارگران فولاد اهواز را جهت محاکمە فراخواندە است. دلیل محاکمە این عدە شرکت آنها در اعتصاب و تظاهرات ٤٠ روزە سال گذشتە کارگران این واحد بزرگ صنعتی است کە بە دلیل یک رشتە مطالبات صنفی شروع و با سرکوب کارگران بطور موقت متوقف شد. میثم آل مهدی از فعالین کارگری فولاد نیز در تویتی خبر احضار ٤١ نفر از کارگران بە شعبە ٢٠ "دادگاە ضد انقلاب" اهواز را تائید نمودە است.
بازتاب این اعتصاب کە بطور همزمان با اعتصاب کارگران هفت تپە همراە بود چنان موج بی سابقەای از حمایت های اجتماعی از این اعتصاب را بوجود آورد کە موجب وحشت رژیم شد. در جریان آن اعتصاب رژیم برای درهم شکستن آن به هر ترفندی از بازداشت عدەای از اعتصابیون تا دادن وعدەهای کاذب و ایجاد تفرقە در صفوف کارگران متوسل شد با اینهمە کارگران توانستند با حفظ همبستگی و ایستادن در مقابل این ترفندهای رذیلانە دزدان حاکم ٤٠ روز مقاومت کنند.
کارگران پس از ٤٠ روز مقاومت جانانە در ظاهر سرکوب شدند اما روی خواستە هایشان ایستادند و بە اشکال مقتضی برای تامین آنها بارها بە اعتراض برخواستند. احضار ٤١ کارگر برای محاکمە پس از گذشت چند ماه از آن اعتصاب پرشور و فداکارانە خود بهترین برهان ادامە مقاومت کارگران و نگرانی دزدان منابع ملی از شروع دوبارە اعتصاب کارگران در خوزستان و تعمیم آن بە کارکنان نفت و سایر واحدهای تولیدی در خوزستان این مهمترین منبع درآمد کشور است
این بگیر و ببندها با اینکە صدماتی بر مبارزات و مبارزان کارگری وارد می کند، با این حال نمی تواند بە این مبارزات حق طلبانە خاتمە دهد و درد یک رژیم در حال زوال را علاج نمی کند! کارگران هپکو، آذرآب کنتور سازی... را مگر آن همە سرکوب کردند توانستند مانع از سرگیری پیاپی اعتراضات آنها شوند؟ در هفتە گذشتە کارگران هپکو بە رغم اینکە بارها سرکوب و شماری از آنها بە زندان افکندە شدند، دوبارە دور تازەای از مبارزە را آغاز کردند و روی خواستە هایی کە بارها بخاطرشان سرکوب شدە بودند باز هم بە خیابان آمدند و آنها را طلب کردند. کارگران آذر آب اراک نیز پس از بارها سرکوب در همین هفتە در خیابانهای اراک دست بە تظاهرات زدند و نشان دادند کە نمی توانند خواستە هایشان را کنار بگذارند چرا کە حیات و ممات خود و فرزندان شآن در گرو تحقق آنهاست! مبارزە کارگران دیگر صرفا یک مبارزە صنفی صرف نیست. مبارزە ی علیە غارت سرمایە های ملی توسط ایادی حکومت هم هست. و این یکی از انگیزەهای سایر گروەهای اجتماعی میهن دوست از اعتصابات کارگرانی است کە با این غارتگری مبارزە می کنند و یکی از دلایل دشمنی قاضی هایی است کە خود از این غارتها مستفیض می شوند و کارگران را بخاطر آن بە زندان و شلاق محکوم می کنند. سلطان فولاد ایران کە اخیر معلوم نیست بە چە انگیزەای زندانی شدە است بە یکی از همبندان اش در زندان گفتە است، کە بە یکی از مسئولین دستگاە قضایی یک پنت هاوس ١٠٠٠ متری چند صد میلیونی هدیە دادە است، بە یک مقام دولتی دیگر یک آپارتمان ١٠٠ میلیاردی و بە زن برادر روحانی نیز یک آپارتمان ١٦ میلیاردی دادە است. حالا ببینید این بابا خودش چقدر پول بە جیب زدە کە این همە رشوە و معلوم نیست بابت چە بە این افراد دادە است. این تنها نمونە ای از دزدی ها و رشوە خواری هایی است کە هر از چند گاهی در اثر جنگ قدرت و ثروت در میان اعوان و انصار دور و نزدیک رژیم افشا می شوند! نمونە تازە دیگر ماجرای دزدی های نجومی مربوط بە بانک سرمایە است. یکی از متهمان دانە درشت این پروندە داماد وزیر کنونی کار است. در هر کشور دیگری تنها یکی از این موارد می تواند دولتی را از قدرت بە زیر بکشد! ولی در جمهوری اسلامی و از نظر رهبر آن این دزدیها طبیعی است و نباید غیر از آن انتظار داشت. غیر از این هم چە می تواند بکند؟ مگر نە این است کە خود او با تغییر اصل ٤٤ قانون اساسی و گماردن افرادی امثال شاهرودی، یزدی، لاریجانی و رئیسی بر راس دستگاە قضایی و برقراری استبداد راە این غارتها را هموار کردە است و خود و خانوادەاش بر دە ها میلیارد دلار از ثروت مردم تسلط دارند؟ در چنین نظامی کارگرانی کە در مقابل این فسادها بە مبارزە بر می خیزند معلوم است کە جزء بدترین دشمنان نظام قرار می گیرند و مانند قاتلان محاکمە و زندانی می شوند!
رژیم بیهودە می کوشد با تشدید سرکوبها و آوردن جلادانی چون رئیسی جنایتکار و دیگر عوامل کشتار زندانیان سیاسی در سال ٦٧ بە جلوی صحنە بە زعم خویش مردم و مبارزان مدنی و سیاسی را با افزایش مجازاتها بە عقب نشینی وادارد. این سرکوبها از یکسو درندە خویی رژیم حاکم را بیشتر بە نمایش می گذارد و موجب خشم و بیزاری بیشتر مردم از حکومت می شود و از سوی دیگر عزم مردم برای کنار نهادن این رژیم تبهکار و نالایق را استوارتر می سازد و هر روز کە می گذرد عدە بیشتری از مردم را بە مبارزە عملی با رژیم می کشاند.
حکومت از ادارە کشور و تامین نیازهای اولیە مردم در ماندە است و می کوشد با دادن وعدەهای دروغ و سرکوب و استفادە از تهدیدات خارجی خود را سر پا نگاە دارد و برای خود وقت بخرد. در چنین شرایطی راهی جز تشدید اعتراضات و اعتصابات و برقراری همبستگی بین گروە های اجتماعی مخالف رژیم و مخالف نیروهای مداخلە گر خارجی و برای گذار از حکومتی کە مردم را بە استیصال کشاندە و مانند یک قدرت اشغالگر مردم را سرکوب و منابع مالی کشور را راهزنانە غارت می کند وجود ندارد.
کارگران فولاد، کارگران هپکو و آذرآب و هفت تپە، کنتورسازی قزوین و... باید بدانند تا وقتی این رژیم باقی است، بیکاری، فقر، فلاکت تورم و سرکوب بی حقوقی کارگران نیز باقی و بیشتر خواهند شد. رژیم دزدان و تبهکاران اصلاح ناپذیر ست!
افزودن دیدگاه جدید