شبکه ها سنگ پله های رسیدن به رهبری
اهمیت ایجاد شبکه هایی از زنان در اتحادیه های صنفی را نمی توان به اندازه کافی مورد تاکید قرار داد. چه در سطوح محلی و منطقه ای و چه در سطح ملی و بین المللی، بصورت آنلاین و حتی در ارتباطات سنتی حضور رو در رو، شبکه ها نه تنها به زنان اجازه می دهند که در تصمیم گیری و برنامه ریزی های راهبردی شرکت کنند و به حمایت از یکدیگر برخیزند، بلکه مهم تر این که از این طریق می توانند برای بسیج انتخاباتی و رسیدن به رده های انتخابی بالا در اتحادیه تلاش کنند. کسانی در داخل اتحادیه ها هستند که خواهند پرسید: "چرا شما به یک دپارتمان دیگر برای تفاوت جنسیتی نیاز دارید؟" و یا "هدف از تشکیل یک کمیته ویژه زنان چیست؟" در پاسخ باید بگوییم این ساختار برای ایجاد فضای امن برای زایش و رشد سیاست های برابری جنسیتی ضروری و برای ارتقاء جایگاه نسل بعدی زنان در نردبان رهبری حیاتی هستند. یکی از بزرگترین چالش ها اما این است که به اتحادیه ها تفهیم نمود که تامین نوعی عدالت جنسیتی در تمامی رده های تشکیلاتی و ساختاری اتحادیه برای تحول موفقیت آمیز جنبش به فضای برابر برای همه لازم است.
نمونه اوکراین
یک مثال در سطح بین المللی، کنفرانس جهانی زنان/ نشست سازماندهی زنان است، که وسیله ITUC برگزار شده و چارچوب عملی برای ساختن "قدرت زنان کارگر" در چهارسال آینده را طراحی می کند. این قرار بعدا باید در اولویت های راهبردی کنگره بین المللی اتحادیه ها ادغام و تبیین شده و در سیاست گذاری های چهار ساله ITUC و برنامه عمل کمیسیون زنان کنگره بکار گرفته شود. کنگره بین المللی چندین چشم انداز دیگر را هم برای بسیج کارگران جوان در میان زنان پیش می برد، از جمله بسیج "تصمیم برای زندگی"، که هدف تقویت نقش زنان بین 18 تا 35 سال را در کنگره سراسری را پیش می برد. برای ناتالیا لویتسکا جانشین دبیر کنفدراسیون اتحادیه های صنفی آزاد در اوکراین (KVPU)، پیوستن به "تصمیم برای زندگی" در سال 2008 یک نقطه محوری در جایگاه حرفه ای او بود. "این تصمیم واقعا به من و سایر زنان عضو اتحادیه ها کمک کرد تا توانائی های خود را برای رهبری توسعه دهیم." برای وی استفاده از جنبش "تصمیم برای زندگی" نقش سنگ پله ای در راه رسیدن به جایگاه فعلی خود در اتحادیه بود، لویتسکا همزمان دبیر اتحادیه صنفی مستقل کارگران معادن اوکراین، و نایب رئیس شورای منطقه ای اروپایی کنگره جهانی ITUC نیز هست. وی همچنین می گوید که از حمایت و کمک های رئیس اش میخائیل ولینتس پرزیدنت اتحادیه KVPU نیز باید سپاسگزار باشد.
وقتی که پروژه در اوکراین شروع شد، KVPU هرچه در توان داشت انجام داد تا به زنان در سازماندهی و رسیدن به جایگاه های بالا در اتحادیه ها کمک کند. در نتیجه افزایش سهم زنان در رهبری اتحادیه ها در کل به 30% رسید و حتی در اتحادیه های بخش پایه مانند معادن ذغال سنگ هم، که صنعتی عموماً مردانه است، افزایش یافت.
زنان مذاکره کننده و اولویت های جنسیتی در چانه زنی
نمونه اندونزی
اِما لیلیفنا، دبیر کمیته زنان KSBSI در اندونزی، می گوید: "ساختار شبکه ها، قرار های تامین سهمیه حداقلی، و آموزش و تربیت در همه سطوح اتحادیه در سراسر کشور نقش حیاتی در بهبود وضعیت زنان کارگر داشت. علاوه بر این ازمون ها و راست آزمایی ها KSBSI به آموزش و تربیت زنان برای رهبری هم همت گماشته است." اما به روایت لیلیفنا "موثرترین کار اتحادیه تشکیل کمیسیون برابری جنسیتی و زنان بوده است، که از سه زن و دو مرد در 23 ناحیه کشوری تشکیل شد. ما دو برنامه مهم اجرا می کنیم؛ یک تاکید بر مشاوران در امور جنسیتی، و دیگری با توجه به مذاکرات جمعی در نگاه برابری جنسیتی. اولی برای تمام زنان کارگر و کل جامعه مدنی ست. ما 15 مشاور امور جنسیتی در 15 ناحیه داریم که زنان می توانند با آنها بوسیله تلفن و یا پیغام کوتاه تماس بگیرند و در باره مشکلات جنسیتی مشورت بخواهند."
حدوداً چهار سال پیش، KSBSI اندونزی برنامه ای را شروع کرد که حضور زنان در مذاکرات جمعی را در سطح کارگاهی هدف قرار می داد تا اطمینان حاصل شود که خواست های برابری جنسیتی مانند مهدکودک برای اطفال کارگران مد نظر قرار گیرد. "تا بحال ما 90 زن نماینده را برای مذاکرات جمعی با کارفرمایان آموزش داده ایم. در نتیجه برخی از قراردادهای جدید ما اکنون شامل فصل هایی در باره برابری دستمزد در برابر کار مساوی، ارتقاء زنان در پست های سازمانی و مرخصی زایمان است."
لیلیفنا با افتخار می گوید: "افزایش شرکت زنان در مذاکرات جمعی باعث شد بر تعداد قراردادهای جمعی در حمایت از برابری زنان در محیط کار افزوده شود. چهار قرارداد مورد نظر موادی در حمایت از برابری جنسیتی را شامل می شدند به ویژه درباره برابری دستمزد برای کار برابر که در سال 2012 امضا شده بود و چهار تای دیگر در سال 2013، یکی در 2014 و سه قرارداد نیز در سال 2015 به امضا رسید که از جمله شامل کمک های ترابری و تغذیه بهتر برای همه کارگران مرد و زن می شد. مواد مورد مذاکره در این قراردادهای جمعی 26329 زن را پوشش می داد و قراردادهای بیشتری هم اکنون در جریان مذاکره جمعی است." وی همچنین تأکید می کند که "بر اثر کار خستگی ناپذیر ما آگاهی بسیار بیشتری بر نیاز به برابری جنسیتی در مذاکرات جمعی دیده می شود، اما هنوز گنجایش کمی وجود دارد، و درسی که می توان از این گرفت آن است که نیاز به تربیت و آموزش دادن به زنان برای شرکت در مذاکرات جمعی برای قرارداد کار بسیار ضروری است."
[1]- گزارش کمیته زنان کنفدراسیون جهانی اتحادیه های صنفی ITUC-
https://www.equaltimes.org/IMG/pdf/women_in_leadership_en_final.pdf
افزودن دیدگاه جدید