هم میهنان گرانقدر!
درآستانه برگزاری خیزش مردمی آبان ماه سال 98 قرارداریم.خیزشی درگستره بیش از۱۰۰شهر و حضور صدها هزارتن از هم وطنان رنجدیده ما در اعتراض به افزایش یکباره و ۳۰۰درصدی بهای بنزین و به تبع آن بالا رفتن قیمت کالاها؛ در اعتراض آشکار به مقامات رژیم اسلامی، از ولی فقیه تا گماشتگانش در ریاست مجلس اسلامی، ریاست قوه قضائیه اسلامی و ریاست جمهوراسلامی. اینانی که به جای پذیرش مسئولیت دربروز این وضعیت، با انداختن مسئولیت بردوش یکدیگر، راه سرکوب ددمنشانه اعتراضات را درپیش گرفته و جنبش به حق مردمان را به خاک وخون کشیدند. بدین ترتیب، بنا بر اخبار خبرگزاری ها حدود ۱٥۰۰ تن جان باختند وب یش از ۷۰۰۰ تن بازداشت شدند. اگرچه مقامات رژیم، باوجود وعده های مکرر، اما هنوز شهامت ارائه ارقام رسمی درباره تعداد جانباختگان و تعداد دستگیرشدگان را نداشته اند!
در این یک ساله اما جامعه ما ازهرلحاظ گام هائی دیگر به یمن ندانم کاری های مقامات حکومت اسلامی به عقب رفته است. درپی بازگذاشتن ورودی های کشور به روی بیماری کرونا، ده ها هزارتن ازمردم جان باخته اند و تعداد بمراتب بیشتری بیمارشده اند. عوارض سنگین ناشی ازسوءمدیریت کرونا کماکان بر دوش جامعه ما سنگینی می کند و حتی رو به افزایش دارد. گسترش و تعمیق بحران اقتصادی و اجتماعی، کاهش باز هم بیشتر قدرت خرید مردم وگسترش فقر و بیکاری رادرپی داشته است. فساد تمامی ارکان نظام، از صدر تا ذیل را فرا گرفته، وب ه موازات آن ناهنجاری های مختلف، بزهکاری، زورگیری، اعتیاد، فحشا و سست شدن بنیاد خانواده و نظایر آن است که ابعاد نگران کننده تری پیداکرده اند. اغراق نیست اگر گفته شود که تنها ارگان های سرکوب رژیم هستند که کماکان کارائی خویش را حفظ کرده اند و ازترس بروز خیزش های بعدی، مطابق شرایط جدید، تجدیدآرایش پیداکرده اند.
آری! اوضاع در ایران ما از هرلحاظ اسفبار و درمسیر انفجاری قراردارد. کیست که نداند علت اصلی بروز این وضعیت را نه در عوامل خارجی و مسائلی نظیر تحریم ها، بلکه در داخل کشور و در حاکمیت نظامی قرون وسطائی، دینی و مبتنی بر تبعیض باید جستجو کرد. نظامی که با استفاده ابزاری ازدین مردم، غارت ثروت ها و منابع طبیعی و دسترنج و حاصل کارمردمان، برباد دادن ثروت های مردمان در سیاست های ماجراجویانه و احمقانه درسطح منطقه، درسوریه و عراق و یمن و لبنان و حمایت ازتروریسم و بنیادگرائی، باری تازه به بحران های منطقه اضافه کرده است.
اینک، درآستانه سالگرد خیزش آبان ماه ۹٨، بیائیم و یاد جانباختگان این خیزش ونیز خیزش مهر ماه ۹۶ را گرامی داریم؛ خاطره نویدافکاری ها و دیگر فرزندان این آب و خاک که به دلایل واهی و به ناحق اعدام شده اند را پاس داریم؛ به دفاع از حقوق هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی پرداخته و به اشکال مختلف فریاد گر صدای آنان برای آزادی باشیم. درهمراهی با ده ها تن از عزیزانی که زیر حکم اعدام بسر می برند و همه آزادیخواهان، خواستار لغوحکم اعدام گردیم. درهمراهی با قربانیان تبعیض سیاسی و جنسی و فرهنگی و طرح مطالبات آنان و در بیان خواست های بویژه زنان و جوانان و بیکاران و حاشیه نشینان و همه اقشار و طبقات مردم بویژه فرودستان، ازهیچ اقدامی فروگذار نکنیم. فراموش نکنیم که رژیم حاکم برایران رژیمی است از هر لحاظ ورشکسته! این رژِیم به دلایل کاملا واضح فاقد حداقل مشروعیت، مقبولیت وکارائی بوده و می باشد و همچون همه رژیم های مشابه، رفتنی است.
به امید آن روزی که درپی گذار از نظام دینی حاکم، جمهور مردم ایران برقرار گردد و بدین ترتیب کشور ما نیز شاهد استقرار نظامی ملی و دموکراتیک، مدرن براساس تفکیک دین ودولت، پایبند به اعلامیه جهانی حقوق بشر و رعایت حقوق شهروندان گردد.
انجمن جمهوری خواهان ایران - پاریس
سه شنبه ۲۰آبان ۱۳۹۹ برابر با ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰
افزودن دیدگاه جدید