"محمد میرزا بیگی" رئیس سازمان پرستاری در نشست خبری کە بمناسبت روز پرستار با رسانە ها انجام داد، خبر از کشتە شدن ١٠٠ پرستار در اثر کرونا و ابتلای حدود ٦٠ هزار نفر بە کرونا و ٦ هزارنفر پرستار بیمار در قرنطینە خبر دادە است.
او مجموع پرستاران مشغول در بالین بیماران کرونایی را ١٤٥ هزار نفر اعلام کردە است. بە عبارتی قریب ٤٠ درصد کل پرستارانی کە از بیماران کرونایی مراقبت می کنند بە این بیماری مبتلا شدەاند کە بە احتمال قوی هم تعداد جان باختگان و هم مبتلایان باید از این آمار بیشتر باشد! علل آن هم روشن است و از طرف مسئولین برخی از سازمانهای رسمی پرستاران نیز قبلا تائید شدە است. کمبود وسایل حمایتی و بهداشتی با کیفیت مناسب، شیفتهای طولانی کاری، کمبود پرستار، فشار کار و استرس فراوان. نا گفتە پیداست کە مسئولین وزارت بهداشت و درمان و صاحبان بیمارستانها و شرکتهای واسطەای اجاردهندە پرستار و نیروی انسانی بە دلیل ندادن امکانات حفاظتی مناسب و فشار مضاعف بە پرستاران در افزایش تعداد جان باختگان و مبتلایان نقش غیر قابل انکاری دارند.
در بسیاری از کشورها کە مانند ایران پرستاران مشکلات مشابهی ندارند، درصد پرستاران جان باختە و مبتلا شدە بە کوید ١٩ اگر حتی آمار رئیس سازمان پرستاری ایران را مد نظر قرار دهیم بسیار کمتر از ایران بودە است. این در حالی است کە شمار بیماران کرونایی نیز در بعضی از کشورها حداقل از آمارهای رسمی در ایران ببیشتر بودە است. اینها مسائلی هستند کە رئیس سازمان پرستاری کە در واقع نهادی دولتی است بە استثنای مورد کمبود پرستار نخواستە است بطور جدی بە بقیە آنها در این مصاحبە بپردازد. او کمبود پرستار را اما تائید نمودە و گفت:" در حال حاضر حدودا ۱۷۰ هزار تخت بیمارستانی داریم که برای این تعداد تنها ۱۴۰ هزار پرستار مشغول بکار هستند در حالیکه به شکل استاندارد باید به ازای هر تخت بیمارستانی ۲.۵ پرستار به کار گرفته شوند اما اکنون این رقم در کشور ما حدودا ۰.۹ است". این ێعنی تعداد پرستار لازم در ایران حدود یک سوم استاندارد جهانی است. بنا بر این عجیب نیست کە هم شمار بیماران جان باختە کرونایی و هم پرستاران جانباختە در ایران از بسیاری از کشورها پیشی گرفتە است.
اما مشکلات و مطالبات پرستاران با وجود اینکە در صف مقدم مبارزە با کرونا قرار دارند، محدود بە موارد ذکر شدە نیست. آنها از هر سو تحت فشار قرار دارند. شمار بزرگی از آنها شرکتی هستند کە نە حقوق مکفی می گیرند، نە شرایط کاری و امنیت شغلی مناسبی دارند و نە بە موقع دستمزد، کارانە و اضافە کاری شان را می دهند. بارها هم اعتراض کردەاند، بعضا نیز بە دلیل اعتراض کارشان را از دست دادە و نام شان در لیست سیاە کسانی کە نباید استخدام شان کرد قرار گرفتە اند. پرستاران رسمی نیز بە رغم داشتن اندکی شرایط مزدی بهتر از جهاتی مشکلات مشابهی با شرکتی ها دارند. مهمترین مطالبە پرستاران شرکتی استخدام رسمی و مستقیم است کە در صورت پذیرفتە شدن تغییرات قابل توجهی در شرایط کاری و مزدی آنها بوجود می آورد کە همچنان از طرف مسئولین دولتی بی پاسخ ماندە است. دیگر مطالبات پرستاران افزایش حقوق و حق کارانە و پرداخت بە موقع و منظم حقوق، کارانە و دستمزد اضافە کاری است کە آنها هم برآوردە نشدە اند.
رئیس نظام پرستاری در مورد استخدام رسمی تعدادی از پرستاران، همان وعدە های سرخرمنی ارقام ٣٠ هزار و ٧ هزار دیگر مسئولین دولتی را کە تا کنون بە عمل در نیامدە است تکرار کردە و اظهار امیدواری نمودە کە عملی شوند.
در خصوص مطالبات بە موقع پرداخت نشدە پرستاران کە بارها پرستاران را بە اعتراض خیابانی کشاند نیز گفت:'در شرایطی که سال قبل معوقات حتی به ۱۸ ماه هم می‌رسید توانستیم با رایزنی‌های صورت گرفته معوقات را به سه تا چهار ماه برسانیم. اگرچه میزان دریافتی‌ها کاهش یافته است اما معوقات به لحاظ تعداد ماه کم شده است". اگر این حرف وی را درست فرض کنیم، بە معنی آن است کە تعویق در پرداخت مطالبات مزدی پرستاران هم اکنون با ٤ ماە تاخیر انجام می شود. آن هم بە قیمت کاهش دریافتی ها!کە کاهش تاخیر هم البتە بیشتر ناشی از اعتراضات خود پرستاران و نیاز شدیدی است کە در دوران کرونایی بە پرستار وجود دارد.
بدین ترتیب معلوم می شود کە قرار نیست در وضعیت شغلی، استخدامی و مزدی پرستاران تغییری جدی صورت گیرد و تحفە دولتمردان در روز پرستار برای پرستاران چیزی غیر از تکرار وعدەهای انجام نشدە گذشتە و مشتی تعارف بی هزینە نیست! مگر اینکە خود پرستاران با متشکل شدن در اتحادیە های مستقل و ادامە مبارزات شان بە صورت سازمان یافتە اقدام کنند. مزدبگیران هیچ وسیلە دیگری بە غیر از تشکل و اعتصاب برای دفاع از حقوق شان ندارند. روز پرستار بر همە پرستاران زحمتکش و فداکار مبارک باد!
.
افزودن دیدگاه جدید