کارگران هفت تپە، پس از پنج سال مبارزە نفس گیر و سرفرازانە بی امان، توانستند کارخانە شان را از امید اسدبیگی مالک اختلاسگر هفت تپە و حامیان سرسخت و فاسد دولتی او باز ستانند. افزون بر ان کارگران در فراهم کردن زمینە پس گرفتن یک و نیم میلیارد دلار ارز دولتی کە در واقع جز اموال مردم است و فراهم کردن زمینە محاکمە اسدبیگی و شرکای وی خدمت بزرگی بە مردم کردند. .کارگران پنج سال مبارزە کردند و بهای سنگینی نیز پرداختند. بە زندان افتادند، شکنجە شدند، از کار اخراج شان کردند بلکە دست از مبارزە بردارند و تسلیم شوند، ولی موفق با ساکت کردنشان نگردیدند. سندیکا و شورای مستقل شان را مورد پیگرد پلیسی قرار دادند و رهبران انها را بە زندان انداختند و بە جای انها شوراهای اسلامی دولتی را نشاندند، ولی هیچ کدام از این ترفندها کارگر نیفتاد. پیروزی امروز انها نتیجە مبارزە و مقاومت و رهبری و هدایت درست رهبران شان است. هنوز هم تهدیدات علیە انها پایان نیافتەاند. سپیدە قلیان از مبارزان حامی شان در زندان بە سر میبرد و علی نجاتی یکی از رهبران سندیکای هفت تپە تحت پیگرد قوە قضایی قرار دارد و هنوز با وجود مجرمیت مالکان هفت تپە شمار دیگری از کارگران کارخانە پروندە امنیتی شان بستە نگردیدە است.
همین روند در مورد کارگران هپکو هم رخ دادە، کارگران هپکو نیز با مبارزە و مقاومت بسیار توانستند سر انجام کارخانە خود را از دست سرمایە دار رانتخوار بیرون بکشند و اکنون اقدامات بسیاری از سوی کارگران برای راە انداختن تولید در کارخانە در جریان است. نمونەهای این چنینی کم نیستند. بلە مبارزە در سخترین حالتها هم نتیجە می دهد.
روز دوشنبە این هفتە (٢٠ اردیبهشت)
شمار بزرگی از کارگران رسمی شرکت نفت پس از سالها دوبارە با برگزاری یک تجمع خیابانی بزرگ بە اعتراض برخاستند و خواستار افزایش دستمزد، بیمە و درمان کارامد و یک رشتە مطالبات صنفی دیگر کە بتدریج تعدیل یا از کارگران سلب کردەاند شدند.
چند هفتە پیشتر نیز عدەای از کارگران رسمی کە شاهد تداوم لگد مال شدن حقوق مکتسبە خود بودند، در مقابل یکی از شرکت های تازە واگذار شدە اجتماع مشابەای برپا داشتند. اما چون بە خواستە های کارگران در آن توجە لازم نشد، کارگران تصمیم بە برگزاری یک تجمع وسیعتر در پایتخت در ٢٠ اردیبهشت گرفتند. کارگران غیر رسمی و پیمانی نفت و پتروشیمی نیز پیش از عید در حالی کە بحث دستمزد در شورادی عالی کار در جریان بود چند بار در مقابل وزارت نفت تجمع و خواهان افزایش دستمزد و استخدام رسمی توسط شرکت نفت شدە بودند
وجود همین اعتراضات باعث اندکی عقب نشینی عدەای از کارفرمایان شد. با این حال عقب نشینی ها آنقدر نبود کە بتواند کارگران این شرکتها را راضی نمودە و آنها را از تداوم مبارزە باز دارد
ادامە اعتراضات خیابانی کارگران نفت و تجمع آنها در ٢٠ اردیبهشت کە از حمایت همکاران قرادادی شان هم برخودار شد، بە نظر می رسد اینک در حال ثمر دادن است و برخی از نمایندگان مجلس و مدیران دولتی را بر آن داشتە تا بە صحنە بیایند و بە کارگران وعدە رسیدگی بە مطالبات شان را بدهند.
در روز سە شنبە همین هفتە، یعنی درست یک روز بعد از این تجمع کارگری خبرگزاری ایلنا از قول تویتر رئیس کمیسیون انرژی مجلس خبر از برسی در خواست افزایش دستمزد کارگران نفت در کمیسیون نام بردە داد، همان مقدار افزایش کە سر انجام در پایان ماە فروردین برای افزودن بە مستمری های مورد موافقت قرار گرفت نتیجە مبارزات خود بازنشستگان تامین اجتماعی .است.
جان کلام اینکە نتایج بە دست امدە از مبارزات خیابانی نشان می دهد کە مبارزە خیابانی مفید ترین راە نیل تودە مردم بە خواستە هایشان است.این گونە مبارزە البتە مخاطراتی را نیز بە همراە دارد. مبارزان خیابانی نیز این را می دانند با این همە ریسک ان را می پذیرند زیرا خواستە هایی کە دارند انها را بە این کار وادار می کند. تشکلهای حکومتی در این میان كوشش می کنند نتایج مبارزات خیابانی را مصادرە کنند، اما موفق نمی شوند. هم اکنون نیز انها تلاش می کنند در همدستی با کارفرمایان و مدیران وابستە بە دولت این دستاوردها را تخریب کنند. زیرا نمی خواهند بگدارند تبدیل بە سنت شوند. ولی مبارزات خیابانی مدتی است کە بە سنت تبدیل شدەاند و این تحول مبارکی است کە رخ نمودە است.
افزودن دیدگاه جدید