گورها و تصویرها

گورها و تصویرها

می ریزند به خیابان ،گرسنگان

خفه میکنند گلوله ها، صدای نان

خسته است اغوش زمین

ازگور های بی نشان

شرمسار شب

از دفن غریبانه

از سکوت گورستان

می گمارندنگهبان بر چشمها

تانخیزدازاشک، نم همنوایی

می دوزندلبها

تابرنیاید فریادی،

نرسد ضجه ای به گوش

نشکند سکوت

می جنگند باشیون وداع

با اشک مادران

با تصویر وگل وشمعدان

می ترسند از خاطرات

ازنام ونگاه ونشان

غافلند اما ،این گور خواران

از زندگی تصویر هادرقاب زمان

ثبت است درهر خانه ودلخانه

پژواک گامها ،طنین صدا

ماندگارند درحافظه شهر

خاطره ها

بیگمان روزی کاروان تصویر ها

میزنند زنگ بیدار باش

می خروشند

انبوه خونخواهان

می نوردند هر کوی وبرزن

می روبند قاتلان

میزنند نشان شکوه،

بر سینه ی گور های بی نشان

می ایستد به سکوت،

سلام می کندیک ملت

می شود تاریخ، قصه گورها و تصویر ها