«نه به جمهوری اسلامی، آری به جمهوری سکولار دموکرات»

امروز ۱۲فروردین ۱۴۰۲ در بروکسل تجمعی توسط چهار جریان سیاسی ایرانی شامل جمهوریخواهان سکولار دموکرات ایران در بلژیک، کمیته حزب دموکرات کرُدستان ایران بلژیک، کمیته پژاک بلژیک و حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بلژیک روبروی سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل برگزار شد. این تجمع به مناسبت ۱۲ فروردین و با شعار مرکزی نه به جمهوری اسلامی، آری به جمهوری سکولار دموکرات، سازماندهی شده بود. در هوای بارانی بروکسل جمعیتی بیش از ۱۳۰ نفر در این آکسیون اعتراضی شرکت کردند.

نمایندگان جریانات سازماندهنده تظاهرات پیام ها و سخنرانی های خود را به نوبت برای حاضرین در آکسیون بیان کردند. مجری های برنامه به فارسی، کرُدی، انگلیسی و فرانسه شعارهایی را در دفاع از جنبش زن، زندگی، آزادی دادند. سرودهایی خوانده و پخش شد. ایرانیان شرکت کننده در این تجمع خواهان آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی ایران شدند. شعارهای تظاهرات شامل مرگ بر جمهوری اسلامی، حکومت اسلامی نمی خواهیم، مرگ بر خامنه ای، مرگ بر ستمگر چه شاه باشد چه رهبر و ... بود. در این تظاهرات قطعنامه ای به مناسبت ۱۲ فروردین تهیه و خوانده شد. برنامه آکسیون در فضای دوستی و همبستگی با مبارزات شجاعانه و دلیرانه مردم سراسر کشور به پایان رسید.

****

قطعنامه تجمع ۱۲ فروردین:

نه به جمهوری اسلامی، آری به جمهوری سکولار دموکرات در ایران

همه ‌پرسی عوامفریبانه ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، رخدادی سیاه و با اهمیت در روند به انحراف کشاندن انقلاب مردم ایران است. این همه پرسی بدون دخالت مردم و نهادهای منتخب آنان، بدون اطلاع مردم از مضمون جمهوری اسلامی، بدون تامین پيش شرط های ضروری برای انجام يك همه پرسی دموکراتیک و عادلانه و بر اساس فتواهای مذهبی آیت الله خمینی برگزار شد. پس از اخذ رای اعتبار مردم برای نظام جمهوری اسلامی، مسئله‌ تعيين مرجع تدوين قانون اساسی طرح شد. علنا در این روز به نام همه‌پرسی از همه مردم سراسر کشور سلب اختيار شد و تصويب قانون اساسی پس از انقلاب به مجلس «خبرگان» نظام واگذار گشت.
بدین ترتیب همه پرسی ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، برای تائيد گرفتن از مردم برای سیستمی مذهبی بود که محتوی مستبدانه آن آگاهانه پنهان نگه داشته شده بود تا بلکه پایه قانونی حكومت سركوب، تبعیض، اعدام و ترور مداوم فعالین سیاسی و دگر اندیشان در سراسر ایران تشکیل شود.

در این روز مخالفین نیروهای به قدرت رسیده پس از انقلاب با تحریم همه پرسی عوامفریبانه ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، به نظام جمهوری اسلامی رای اعتماد ندادند. رهبران حکومت به قدرت رسیده مخالفین را "نيم‌ درصدی های" ضد اسلام نامیدند. "نيم‌ درصدی ها" شرط لازم برای اعمال حاکميت مردم را شناخت از نظام پس از انقلاب، چگونگی تشکیل نهادها و تصویب قوانين اساسی، مدنی و قضایی و مشارکت در ساختن ساختاری دموکراتیک و سکولار می دانستند. تاريخ ۴۴ ساله‌ حکومت جمهوری اسلامی نشان داد که "نيم‌ درصدی ‌ها" درست فکر می کردند: آنچه که بر جای حکومت غیر دموکراتیک سابق نشست جمهوری و اراده مردم نبود و حق داشتند که نمی‌خواستند اراده و مشارکت مردم در سياست را با «حضور امت مسلمان هميشه در صحنه» و تصمیم آیت الله خمینی عوض کنند.

همه‌پرسی ۱۲ فروردین ۵۸، سندی سیاسی- تاریخی و معتبر بر این امر بدیهی است که صندوق رای، هرچند از ملزومات اکید دموکراسی است، اما تمامِ دموکراسی نیست. تقلیل مفهوم دموکراسی به صندوق رای، و در نظر نداشتن سایر الزامات دموکراسی، می‌تواند از صندوق رای هم دیکتاتور مادام‌العمر خارج کند. مضاف بر این، موکول کردن طرح نظرات و تفاوت‌های سیاسی به آینده‌ی ناروشن، در نهایت چیزی شبیه «جمهوری اسلامی» ِ ۱۲ فروردین ۵۸ را نتیجه می‌دهد که معنای آن چند ماه بعد از همه‌پرسی با داغ و درفش معلوم شد!

تجمع ما سازمان ها و احزاب جمهوریخواه سکولار دموکرات روبروی سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل به مناسبت سالروز همه پرسی است که جمهوری اسلامی برای تثبيت خود به شکل غيردموکراتيک در ۱۲ فروردين سال ۱۳۵۸ بر مردم ایران تحمیل کرد. در آن روزگار "نيم‌ درصدی ‌ها" زورشان نرسید که جلوی تمامیت خواهی استبداد اسلامی را بگیرند. اما مدتهاست که "نيم‌ درصدی ‌ها" دیگر به نیروی بسیار بزرگی برای تغییر تبدیل شده اند. صدای "نيم‌ درصدی ‌ها" از تابستان سال گذشته در سطح یک جنبش دموکراتیک در ایران شده است. در این جنبش؛ زنان، جوانان، نوجوانان، مردم مناطق اتنیکی و اقشار مختلف دیگر، حضوری گسترده، مصمم و همه جانبه با مطالبات مشخص دارند. آنها دیگر نظامهای استبدادی اسلامی، موروثی، مادم العمر و ایدئولوژیک را نمی خواهند و به دنبال یک نظام سیاسی سکولار دموکرات، مبتنی بر حقوق بشر در کشور هستند.

ما در روز ۱۲ فروردین ۱۴۰۲، بار دیگر همبستگی خود را با جنبش زن، زندگی، آزادی اعلام می کنیم و در کنار میلیونها مردم مناطق مختلف کشورمان از کردستان تا آذربایجان، از بلوچستان تا خوزستان، از تهران تا لرستان هستیم و از فریاد دادخواهی، مبارزات ضد تبعیض، برابری خواهانه و دموکراتیک آنان حمایت می کنیم.

در این مبارزه ما برای آزادی همه زندانیان سیاسی- عقیدتی و برای پایان دادن به رژیم جهل و جنایت جمهوری اسلامی و با باور به بازگشت‌ناپذیر بودن استبداد و امید به روزهای بهتر با مبارزات مردم کشورمان همراه هستیم.

۱۲ فروردین ۱۴۰۲ برابر با اول آوریل ۲۰۲۳