روز چهارشنبە بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کە بیشتر بە مراسم خیمە شب بازی می ماند تا بررسی در مجلس بە پایان رسید و مجلس فرمایشی ارتجاع حاکم بە فرمان و اذن ولی فقیە کارگردان و طراح اصلی انتخابات فرمایشی صلاحیت همە ی کاندیداهای از پیش تعیین شدە توسط دستگاە های امنیتی و علی خامنەای بدون استثنا تائید شدند.
خود مسعود پزشکیان نیز با گفتن اینکە لیست کابینە قبل از ارسال بە مجلس از طرف رهبر و نیروهای امنیتی تائید و حتی یکی از نامزدها کە مایل بە وزیر شدن نبودە بە دستور تلفنی رهبر مجبور بە پذیرش پست وزارت شدە است.
انصافا مسعود پزشکیان را باید از این بابت کە نقش رهبر در چینش کابینە را افشا کرد و نشان داد کە خود این نقش را با میل و رغبت تقدیم خامنەای کردە است تشکر کرد.
در مورد همە کارە بودن رهبر در نظام فقاهتی البتە کسی تردید نداشت، اما این نقش هرگز پیش از این بە صراحت و شفافیتی کە رئیس جمهور براستی ذوب در ولایت جزئیات آن را خواستە یا از روی سادگی افشا کرد تشریح نشدە بود. پزشکیان با شرح ماجرا نشان داد کە در سر سپردگی و اطاعت از رهبر همە ی روسای جمهور پیشین را از میدان بدر کردە است. با این اوصاف از چنین رئیس جمهور و دولتی چگونە می توان انتظار داشت کە بە وعدەهایی کە پیش از جلوس بر تخت آرزوهایش در کاخ ریاست جمهوری دادە است عمل کند؟ این را کسانی کە بە وی رای دادند باید جواب بدهند.
بە سر رسیدن فرایند تشکیل و ترکیب کابینە ظاهرا نە تنها اکثر رای دهندگانی را کە بە امید وقوع معجزە بە پزشکیان رای دادند ناامید کردە است، بلکە تعدادی از اصلاح طلبان محافظە کاری را کە در برکشیدن پزشکیان سنگ تمام گذاشتند مایوس و از این همە سر سپردگی رئیس جمهورشان بە ولی فقیە شگفت زدە کردە است.
بعضی از آنها مثل ظریف کە عاقبت اندیش تر بودند و هوا را پس دیدند با کنارە گیری فلفور از معاونت گماشتە خامنەای نارضایتی خود را نشان دادند، بعضی دیگر مانند محمد خاتمی کە مایل بە مسدود شدن سوراخی کە خامنەای بە رویشان گشودە نیستند، تلاش در توجیە قضایا می کنند. و عدەای کە دنبال سهم و رانت از قدرت و ثروت هستند، سعی می کنند با طرح موضوعاتی مثل کابینە پزشکیان یک سرو گردن بالاتر از کابینە رئیسی است، یا توانستیم خطر پایداری و جلیلی را دفع کنیم، و یا قضاوت در مورد کابینە را واگذار بە نتیجە کار آن کنید و سخنان مشابە حمایت از دولت ذوب در ولایت خامنەای را با همە ی افتضاحاتی کە در آغاز راە بە بار آوردە توجیە نمایند.
اما فرایند تشکیل کابینە کە پزشکیان بە وضوح آن را شرح داد، مهر باطلی است بر همە ی ادعاهایی کە اگر ساختگی نباشند، نشات گرفتە از از توهمات این جریانات است.
جلیلی و پایداری را لولو و بزرگ کردند تا بتوانند بە وسیلە آن عدەای از مخالفان و منتقدان نظام را بە پای صندوق ها و رای دادن بە پزشکیان بکشانند. حداقل برخوردهای بعد از انتخابات فرمایشی یکبار دیگر اثبات کرد محال بود بدون اذن علی خامنەای کسی بە غیر از کاندیدای مورد نظر او از صندوق بیرون بیاید و اساسا هدف از مهندسی کردن انتخابات غیر از این نبودە و نیست.
خامنەای در واقع بواسطە هراس از جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی، شکست دولت موسوم بە یکدست، تشدید بحرانهای مختلف و گسترش اعتراضات تودەای و هراس از سرنگونی رژیم، در واقع سعی کرد جای پایداری چی ها را با اصلاح طلبان محافظە کار علی الحساب عوض کند، بلکە فرجی حاصل شود. با این وصف اگر پایداری و جلیلی آنطور کە ادعا می کردند و می کنند، قدرتی جدی و تهدید کنندە بود و کنترول آنها در دست خامنەای نبود، می باید اثرات آن در رویدادهای بعد از انتصابات ظهور می کرد. اما دیدیم همان نهادهای سرکوبگر و امنیتی کە بفرمودە رهبر در هنگام نیاز بە همراە خود خامنەای پایداری و جلیلی را بزرگ کردند، بسرعت شروع بە تخریب شان کردند. پایداری و جلیلی یک جریان اجتماعی قوی و پایدار با پشتوانە تودەای نیستند بهمین دلیل نە قادر بە بسیج تودەای برای مقابلە با حکومت هستند و نە مایل بە ایستادگی در مقابل ولی فقیە.
وقتی کە تصمیمات اصلی از سیر تا پیاز کشور را خامنەای و بیت و سپاهیان وابستە بە او می گیرند، اگر جلیلی هم رئیس جمهور می شد خامنەای بهمین طریق کە با مسعود پزشکیان رفتار کرد رفتار می کرد و جلیلی هم بە اندازە پزشکیان تابع خامنەای می ماند و نمی توانست بدون دستور خامنەای جنگ راە بیندازد. مجموعە رویدادهای مرتبط با انتصابات فرمایشی بیش از پیش نشان داد کە با تغییر دولتها ولو با آوردن وزرای متخصص در چهار چوب نظام استبدادی و سرکوبگر فقاهتی امکان اصلاح وجود ندارد و راه رهایی از کانال انقلاب مردمی می گذرد. مهندسی انتخابات در این دورە بیشتر از هر چیزبواسطە نگرانی از پیشروی انقلاب زن، زندگی، آزادی و گسترش فزایندە اعتراضات تودە های بە تنگ آمدە از رژیم و رویکردهای آن است. حالا دیگر شک و تردیدی برای کسی باقی نماندە کە از مهندسی انتصابات ریاست جمهوری، تا برکشیدن مسعود پزشکیان و چینش و تائید صلاحیت وزرا را کسی بە غیر از علی خامنەای با کمک نیروهای امنیتی رژیم فقاهتی کارگردانی نکردە است. بهمین جهت است کە افشاگری پزشکیان در مورد نقش رهبر در چینش کابینە با ناخشنودی حسین شریعتمداری نمایندە خامنەای در روزنامە کیهان و برخی از رسانە های امنیتی مواجە و ملامت شدە است. حالا آنها باید بیشتر مراقب باشند تا رئیس جمهور شان رسوایی های دیگری برایشان بوجود نیاورد.
افزودن دیدگاه جدید