خامنه ای بیش از 80 سال سن دارد. در ضمن به سرطان پروستات هم مبتلا می باشد. در نتیجه موضوع جانشینی یکی از دغدغه های حاکمیت برای بقا و ادامه حکومت اسلامی بعد از او خواهد بود. مهندسی "انتخابات" 1400 بیش از همه برنامه ریزی برای آماده سازی شرایط بدون دردسر جانشینی خامنه ای انجام می شود.
نقش بی مانند خامنه ای در نظام ــ
خامنه ای مناسب ترین فرد برای نظام از بین مسئولین جمهوری اسلامی بود که می توانست بر صندلی بالاترین مقام قدرت بنشیند. این واقعیت را نمیتوان ندیده گرفت، و آنهم نقش و توانایی شخص خامنه ای در نظام جمهوری اسلامی است. از منظر منافع جمهوری اسلامی، او فردی مقتدر برای حفظ نظام، سرپا نگاهداشتن و ادامه حیات آن است. او توانست از زمان به قدرت رسیدن و ولایت ش، با اقتدار و مدیریتی چند وجهی و پیچیده، جمهوری اسلامی را از بحرانهای بزرگ عبور داده و هدایت کند. خامنه ای با زیرکی سیاست دوگانه سرکوب سخت، خشن و سرکوب نرم را بکار گرفته است.
تقریبا همه دیکتاتورها و مستبدین، بخصوص وقتی بر اساس مسلک و ایدئولوژی خاصی پایه گذاری شود (سیستم های توتالیتر)، از تجربیات همدیگر استفاده کرده و در چند محور سیاسی مشترک هستند؛ همه آنها نیاز به دشمن بیرونی دارند؛ حربه دشمن خارجی و خطر جنگ را همیشه علم کرده و از ورود به جنگ برای انحراف مردم و بر انگیختن احساسات ملی ابائی ندارند؛ اصلی ترین حربه شان برای مقابله با مخالفین، سرکوب و خشونت لخت است؛ دارای دستگاه های امنیتی عظیم، پیچیده و بی رحم هستند؛ در کنار نیروهای منظم نظامی شان، برای سرکوب مخالفین نیروهای سرکوب گر، متشکل از اوباش و اراذل ( لباس شخصی ها) با و یا بدون یونیفرم را تشکیل می دهند؛ دستگاه تبلیغاتی و هیاهوی سیاسی ایدئولوژیک کارآمد و کار کشته ای دارند؛ تصویه های درونی برای حذف رقبا و یا جلوگیری از سر برآوردن و قدرت گیری کسانی که در آینده می توانند به رقیب تبدیل گردند، همیشه در دستور است؛ و حذف مخالفین سرشناس که توان بسیج مردمی دارند یکی از برنامه های همیشگی سرکوب شان می باشد. در جمهوری اسلامی شاهد تمامی این شاخص های برشمرده حکومت های استبدادی و ایدئولوژیک هستیم. علاوه بر این ویژگی های مشترک، جمهوری اسلامی زیر رهبری خامنه ای، سیاست سرکوب نرم را به همه آنچه که بر شمردیم اضافه کرده است. خامنه ای در پست فرماندهی نیروهای نظامی ـــ امنیتی و در ستاد فرماندهی -اش یعنی بیت رهبری، هر آنجایی که لازم بود از جنایت و سرکوب و کشتار خشن؛ ترور مخالفین در داخل و خارج از ایران؛ سرکوب و کشتار دسته جمعی مردم، از جمله جنبش های اعتراضی سبز، جنبش مهر 96 و آبان 98 ترسی به خود راه نداده است. ولی در مقابل متمردین درونی نظام سیاست سرکوب نرم مانند، حصر خانگی، دستگیری و زندانی کردن، پرونده سازی و ممنوع القلم کردن و دادن پست هایی در نهادهای حکومتی را بکار گرفت. اگر چه سیاست اصلی خامنه ای این است که سرکوب جواب می دهد، اما به موازات استراتژی سرکوب خشن از استراتژی سرکوب نرم برای مهار و کنترل مخالفین سود می برد. با سازماندهی ارتش سایبری، با ارسال نفوذی به درون سازمانها و احزاب سیاسی و رسانه های خارجی و با مهار و منزوی کردن جناح تند روی اصلاح طلبان حکومتی، یعنی با به زندان انداختن، حصر خانوادگی و ممنوعیت مصاحبه و جلوگیری از پخش تصویر شان، سعی در مهار و کنترل مخالفین داشته است.
سیاستی پیچیده سرکوب نظام تحت رهبری خامنه ای را در سه راستای اصلی می توان مشاهده کرد: 1)سرکوب خشن مخالفین واقعی و مردم معترض؛ 2) مهار و کنترل متمردین درونی؛ 3) بازی با شبه اپوزیسیون، بدون اینکه به آنها امتیازی بدهد.
سیاست سر کشیدن جام زهر و خرید فرصت
خامنه ای با درس گیری از سلف خود خمینی هر جا لازم بود جان زهر را سر کشید. تا برای اجرای برنامه های استراتژیک -اش را مانند دسترسی به بمب اتمی فرصت و زمان بخرد، و یا عقب نشینی های تاکتیکی برای نهایی کردن برنامه استراتژیک منطقه ای نظام، یعنی تشکیل هلال شیعه و صدور انقلاب اسلامی به همه کشورهای اسلامی. او توانست با دست زدن به ما نورهای سیاسی زیرکانه و با بازی با کارت هایی کشورهایی نظیر روسیه، چین و اروپا، و نداشتن ترس از خطرات ممکن، مانند برآمد اعتراضی وسیع مردم، از یک سو فشارهای حداکثری ناشی از تحریم های ترامپ را پشت سر گذارد و از سوی دیگر از سیاست های استراتژیک نظام در منطقه عقب نشینی نکند. نه تنها عقب نشینی نکرده است، بلکه همان سیاست های شناخته شده نظام با استراتژی هلال شیعه را با ادامه بسیج و سازماندهی نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی ادامه داده و به پیش ببرد.
او توانست آنچنان عمل نماید که تبدیل به فصل الخطاب همه جناح های رژیم ( طیف های مختلف درون اصولگرا و اصلاح طلب) و دو طیف اصلی اصولگرا و اصلاح طلب گردد. تا جائیکه خاتمی یا حسن خمینی چاره ای جر نوشتن نامه به او و جلب نظرش برای دست به زدن به اقدام سیاسی نداشته باشند. او توانست، اختلافات درونی نظام، که در پاره ای از مواقع ارکانهای آن را به لرزه درآورده بود، مدیریت کرده و از شدت گیری آن جلو گیری نماید. اختلافات نظیر "جریان انحرافی" وابسته به احمدی نژاد؛ اختلاف هایی بین رئیسی و لاریجانی؛ اختلاف های بین دولت روحانی و مخالفین او در درون حکومت، بدون تبدیل شدن به فصل الخطاب شدن او نمی توانست عملی شود.
خامنه ای در عین حال اجازه نداد تا سطوح بالای نظام کسی بتواند در قد و قواره او ادامه حیات دهد ( مانند رفسنجانی که سر به نیست شد و یا موسوی و کروبی که با حصر خانگی عملا آنها به بازنشستگی سیاسی فرستاده است. و یا از کار برکنار کردن افرادی مانند صادق لاریجانی و دادن پست های قابل کنترل و ممنوع القلم شدن افرادی ( مانند خاتمی) . هم خیال خودش را از "غر" زدن های داخلی راحت کرد و هم راه را برای جانشینی پسرش مجتبی.
ارزیابی واقعی و بدون اغراق از توانایی و مهارت خامنه ای در سیاست گذاری نظام ار دو جهت مهم است ؛ الف ــ هر نیرویی سیاسی باید از توانائی ها و نقاط ضعف و قدرت دشمنانش ارزیابی واقع بینانه ای داشته باشد و آنرا آنگونه ببیند که در واقعیت وجود دارد. در غیر این صورت در اتخاذ تصامیم سیاسی می توان به خطا رفت؛ ب ــ جمهوری اسلامی بعد از خامنه ای همانی نخواهد بود که قبل از آن بوده است.
این نوع نگاه به دشمن البته با نگاهی دیگر که همواره بر نقاط ضعف و نا توانایی های دشمن تاکید دارد و فکر می کند که چون خودش بر حق، مردمی و ضد استبداد است، پس پیروز، متفاوت است. برای پیروزی بر دشمن باید از او شناختی دقیق و واقعبینانه داشت.
جایگاه و نقش بیت رهبری و آینده آن ــ
بیت رهبری همان علی خامنه ای نیست. بلکه دستگاه عریض و طولی است که قائم به ذات بوده و به همین راحتی نمی خواهد و نخواهد گذاشت تا قدرت و انواع امتیازات بدست آورده را به بیت رهبر دیگر ، بسپارد. به این مطلب باید توجه ویژه ای کرده و احتیاج به تحلیل جداگانه ای دارد. بیت رهبری به عنوان نهادی قدرتمند و تاثیر گذار در حیات سیاسی ـــ اقتصادی کشور، عملکردی مستقل دارد، برای تداوم حیات خود مبارزه خواهد کرد. روشن است که اگر شخص دیگری غیر از مجتبی خامنه ای ولی فقیه شود، ولی فقیه جدید بیت خودش را جایگزین خواهد کرد.
بیت خامنه ای از نظر اقتصادی کنسرن بزرگی است که مالکیت مجموعه ای از واحدهای بزرگ اقتصادی کشور را در تملّک دارد. کنسرن بزرگ اقتصادی بیت در همه بخش های اقتصادی کشور فعال بوده و از رانت اقتصادی بهره می برد. هیچ یک از این واحد های اقتصادی نه گزارشی از میزان درآمد ها و سود بدست آورده را ارایه می دهد، نه خود را موظف به مالیات دادن می داند. مجموع ثروت ها شرکت های زیر کنترل بیت و دفتر خامنه ای رقمی سرسام آور تا 100 میلیارد دلار برآورد می شود. بیت خامنه ای با این قدرت اقتصادی عظیم در کنار قدرت سیاسی و امنیتی ای سازماندهی کرده و کنترل می کند، تبدیل به تصمیم گیرنده اصلی سیاست ها کلان کشور شده است.
در این ساختار دست‌کم ۹ مجموعه بزرگ اقتصادی قابل شناسایی است. «آستان قدس رضوی»، ستاد اجرایی فرمان امام، «بنیاد شهید (سازمان اقتصادی کوثر)»، «بنیاد برکت»، «بنیاد مستضعفان»، «بنیاد علوی»، «بنیاد ۱۵ خرداد»، «بنیاد مسکن انقلاب اسلامی» و «کمیته امداد امام خمینی»، این ۹ زیرمجموعه اصلی و عمده اقتصادی را تشکیل می‌دهند. برگرفته از سایت پیام ایران. سهم امپراتوری خامنه‌ای از اقتصاد ایران چه‌قدر است؟
هر یک از این 9 مجموعه صاحب دهها شرکت هستند. آنها در همه عرصه اقتصادی کشور، مالی، صنعتی، تجاری ، هتلداری، نفت و گاز، واردات و صادرات و ... یا مالکیت کامل را دارد یا با داشتن سهامی بیش از 50 درصد آنها در کنترل و هدایت میکند. تنها یکی از این 9 مجموعه یعنی "بنیاد برکت" * که در سال 1386 با سرمایه ثبت شده اولیه 9600000000000 ریال در تاریخ 6/11/ 1395، مالک 111 شرکت ثبت شده دیگر است.
بیت خامنه ای با تشکیلات موازی عریض و طویل اداری، سیاسی، اقتصادی، ارتباطات، نظامی، حفاظتی، فرهنگی و حوزوی با هزاران کارمند زیرمجموعه خود، "دولت در سایه" است و قدرتش از مجموعه سه قوه دیگر بیشتر بوده و عملا هر سه قوه را زیر کنترل خود داشته و هدایت می کند. بین خمینی رهبر انقلاب تنها 80 کارمند در اختیار داشت، آیا بین خامنه ای با داشتن بیش از 4000 هزار کارمندچنین نهاد قدرتمندی که توانش از مجموع سه قوه رسمی بیشتر بوده آیا حاضر خواهد شد تا قدرت را به بیت دیگری واگذار نماید؟ آیا این نهاد که در بیش از سه دهه بر تمامی ارکان اقتصادی، سیاسی، امنیتی و نظامی کشور نفوذ کرده و آنها را هدایت و فرماندهی میکند، آیا حاضر خواهد شد تا بعد از خامنه ای همانند دفتر و بیت خمینی، به دفتر تنظیم و نشر آثار خامنه ای بسنده کند؟ آیا مجتبی خامنه ای که بیش از سی سال از عمر خودرا در این بین گذارنده، از پیج و خم همه امور هدایت نظام آگاهی یافته، و نه تنها این بلکه خود در خیلی از پیشبرد امور در راس آن قرارگرفته است، حاضر خواهد شد تا کنار گذاشته شده و شخص دیگری به جای پدرش بنشیند.
در سال ۱۹۸۹، وقتی که روح‌الله خمینی درگذشت، دفتر رهبری حدود ۸۰ کارمند داشت، اما تا سال ۲۰۱۹ شمار کارمندان آن به حدود ۴۰۰۰ نفر افزایش یافت. این دفتر اکنون به مرکز یک سیستم بسیار پیچیده متشکل از ۱۰۰ سازمان و موسسه زیرمجموعه آنها تبدیل شده است. مدیرانش تنها به مقام رهبری پاسخگو هستند و نه به دولت. خامنه‌ای به طور مدام و با شگرد «تفرقه بینداز و حکومت کن»، و تلاش در جهت موازنه برقرار کردن میان منافع متضاد (افراد و گروه‌ها)، این سیستم را تثبیت میکند.
جمهوری اسلامی بعد از خامنه ای و چالش جانشینی او ــ
شخصیتی در قد و اندازه و توان خامنه ای ( حداقل در سال های اول ولایت فقیه ای -اش) برای فردای بعد از او در سطح بالای نظام دیده نمیشود. در نتیجه با مرگ او، جمهوری اسلامی وارد فاز تازه ای خواهد شد که می تواند برای نظام خطرآفرین و برای اپوزیسیون فرصت زا باشد. از هم اکنون می تواند شواهد زیادی را دید که طیف های مختلف برای فردای نظام بدون خامنه ای در حال برنامه ریزی هستند. و بیش از همه بیت خامنه ای. اما انباشت بحران ها، مشکلات اقتصادی و نارضایتی روز افزون مردم، می تواند این نقشه ها را نقش بر آب کند. نبود سنگین وزنی مانند رفسنجانی که توان و نیروی سرو سامان دهنده شرایط خلع قدرت زمان جانشینی داشته باشد، بر پیچیدگی اوضاع خواهد افزود. یعنی اگر مجتبی خامنه ای با برنامه ریزی های از پیش، در نظر دارد تا جای پدر بنشیند، بدین معنی نیست که حتما موفق خواهد شد. اما امکانات او بالقوه از تمامی دیگران برای جانشینی بیشتر است.
مجتبی در حال حاضر برای آماده کردن مسیر جانشینی خودش بجای پدر، با برنامه ریزی های زیرکانه، دست به جابجائی وسیع نیروهای میانه مدیریتی، نظامی، امنیتی و اداری و امامان جمعه، زده است. صحبت جابجائی چند هزار نفر می شود. او با این جابجائی می خواهد باقی ماندن قدرت را در بیت خامنه ای تضمین کرده و هرگونه اعتراض احتمالی آینده را مانع شده و یا در صورت نیاز نیروی لازم را برای سرکوب خشن سازماندهی نماید.
شعار های مردم علیه مجتبی خامنه ای " مجتبی بمیری، رهبری را نبینی" نشان از هشیار بودن مردم و آماده کردن زمینه مخالفت با مجتبی بعد از مرگ پدرش دارد.
جنگ جانشینی ـــــ
جانشینی خامنه ای چالش جدی ای نظام در آستانه فاز بعد از خامنه ای است. تجربه تمامی کشورهای استبدادی و بخصوص سیستم های توتالیتر، نشان از آن دارد که در راس چنین نظام هایی باید فردی مقتدر، دیکتاتور و مصمم جای گیرد. ترکیب چند نفره و یا شورایی و یا روی کار آمدن فردی متزلزل و نا مصمم، به درگیری در بالا و فروپاشی آن منجر می شود. نیروهای زیادی در رژیم هستند که با بی تفاوتی به امر جانشینی خامنه ای نگاه نکرده، از عواقب احتمالی چنین جابجایی ای ترس داشته و برای زمان بعد از خامنه ای درحال برنامه ریزی هستند، ولی اکنون شرایط را برای ورود به صحنه مهیا ندیده و در سکوت عمل می کنند. تنوع طیف های درون نظام؛ وجود روحانیونی که با ادامه حکومت در خانواده خامنه ای موافق نیستند ( مانند نوه خمینی و یا شخص روحانی ــ روحانی هم زیرکی هایی دارد که در مقاطع خاصی می تواند تاثیرگذار باشد) و شرایطی که از هم اکنون قابل پیش بینی نیست، می تواند چینش های کنونی را برای انتقال قدرت بی سرو صدا از خامنه ای به پسرش مجتبی را با مشکل مواجه نماید. حسن خمینی نشان داد که خواهان ورود به کانون قدرت در جمهوری اسلامی است. او یکبار برای مجلس خبرگان نامزد شد، که مورد تایید شورای نگهبان قرار نگرفت و بار دیگر برای قصد شرکت در انتخابات ریاست جمهوری 1400 را داشت که با مخالفت خامنه ای منصرف گشت. او به دلیل قدرت وسیع خامنه ای و بیت او، در حال حاضر به مقابله با آن نمی پردازد. حتی اعتراض آشکاری در مخالفت با شورای نگهبان که صلاحیت اورا برای مجلس خبرگان رد کرده بود، نکرده است. چرا که می داند مادام که خامنه ای زنده است، این مخالفت ها نتیجه نداشته و حتی می تواند خطرناک باشد. در نتیجه بنظر می رسد که در حال حاضر به دروس مذهبی خود ادامه داده تا به مرحله کامل اجتهاد برسد. آنچنان که در مقطع زمانی ای که موضوع جانشینی به میان می آید، کسی نتواند مجتهد بودنش را رد کند. ولی روشن است که او همیشه یک نیروی بالقوه کسب قدرت در راس نظام است. و این هم می تواند برای او، در فردای بعد از خامنه ای خطرناک باشد. اگر اکنون بدلیل تثبیت قدرت خامنه ای، و سیاست های او که از جمله قبول حق حیات برای مخالفین درونی ای که به او تمکین می کنند، خطری حسن خمینی را تهدید نمی کند، فردای بعد از او، محتبی خامنه ای و یا رئیسی که به درجات زیادی در جایگاهی پائین تری از خامنه ای قرار دارند و لی اگر حسن خمینی در رتبه بالاتری از آنها قرار نداشته باشد، در رتبه پائین تر نیستند، آیا آنها وجود حسن خمینی را به عنوان رقیبی قدرتمند و همسنگ و هم تراز خود را تحمل خواهند کرد؟ همان گونه که خامنه ای و نزدیک ترین حلقه به او ، احمد خمینی و رفسنجانی را تحمل نکرده اند. در مقابل همه آن نیروهایی که می خواهند قدرت را ازدست بیت خامنه ای بیرون آورند ( اصلاح طلبان، خاتمی، روحانی و بخشی از روحانیت و رده های پائین تر سپاه و. ) و یا احساس خیر می کنند، می توانند زیر چتر حسن خمینی جمع شده و جبهه متحدی را تشکیل دهند. رویدادهای آینده بهتر می تواند به این سوال ها پاسخ دهد. در حال حاضر شخص دیگری در قد و قامت حسن خمینی، که بخواهد ولایت فقیه ای مجتبی یا مثلا رئیسی را به چالش بکشد، در چشم انداز کنونی دیده نمی شود.
آیا خامنه ای قبل از مرگش جانشین خود را مشخص خواهد کرد؟
یک راه کار برای عبور کم خطر و بی دردسر تر چالش جانشینی این می تواند باشد که قبل از مرگ خامنه ای این موضوع تعیین تکلیف گردد. در زمان حیات خامنه ای که به فصل الخطاب نظام تبدیل شده است، مخالفت با او و تصمیم هایش ساده نبوده و هزینه زا می باشد. این عمل در جمهوری اسلامی بدون سابقه نیست. در یک دوره آیت الله منتظری به عنوان جانشین خمینی و قائم مقام رهبری مطرح شد. چرا این بار چنین نشود؟ خامنه ای می تواند قائم مقام و جانشین تعیین کند و بخشی از اختیارات خود را قبل از مرگ به قائم مقام خود واگذار نماید. یا حتی می تواند به دلیل کبر سن و از کار افتادگی جسمی، قبل از مرگ خود رهبر بعدی را با تائید در مجلس خبرگان، که فرمانبردار -اش می باشد، تعیین نماید.
از نظر دینی در مذهب شیعه عثنی عشری جایگزینی فرزند بجای پدر نه تنها منع نشده است، بلکه تمامی امام مان بعد از علی از فرزندان ذکور امام قبلی بوده اند. در نتیجه این پیشینه مذهبی می تواند در این زمان بکار گرفته شده و از منظر دین و مذهب و نهاد روحانیت نمی توان به آن ایرادی گرفته شود. هرچه باشد ولی فقیه
چنین تصمیم مغایر با قانون اساسی جمهوری اسلامی هم نیست. در بند اساس بند 111 قانون اساسی آمده است:
«هرگاه رهبرازانجام وظایف قانونی خود ناتوان شود، یا فاقد یکی از شرایط مذکور...." ناتوانی جسمی هم نوعی از ناتوانی بوده و با استناد به این بند قانونی می توان در قید حیات خامنه ای، ولی فقیه سوم در نظام جمهوری اسلامی تعیین گردد. در هر حال و بر اساس اصل پنجم: در زمان غیب حضرت ولی عصر "عجل الله تعالی فرجه" در جمهوری اسلامی ایران ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و باتقوی، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر است که طبق اصل یکصد و هفتم عهده دار آن می گردد." وقتی فرزند امام می تواند و باید جانشین او شود، چرا کسی که در زمان غیبت ولی عصر عهده دار ولایت امر و امامت می شود، نتواند فرزندش را جانشین خود نماید؟
در پایان این بخش به یک نکته باید توجه ویژه ای کرد. اگر به ماه های آخر حیات خمینی نگاه کنیم، چند تصمیم گیری مهم توسط او مشاهده می شود. کنار گذاشتن منتظری از جانشینی خودش. نوشیدن جام زهر پایان جنگ بیهوده ایران و عراق. کشتار جنایتکارانه هزاران زندانی سیاسی. سه تصمیمی که هر جانشین احتمالی نمی توانست بدون دادن هزینه سنگین و مخالفت های درونی انجام دهد. آیا در ماه های آخر حیات خامنه ای، جمهوری اسلامی نیاز به تصمیم گیری های مشابه نیاز خواهد داشت؟ احتمالی که بعید به نظر نمی رسد.
جمهوری اسلامی بدون روحانیت متصور نیست ــ
جمهوری اسلامی بدون روحانیت قابل تصور نیست. چرا که جمهوری اسلامی نظامی ایدئولوژیک مبتنی بر مذهب شیعه اثنی عشری است که روحانیت در آن، جایگاه ویژه ای داشته و قابل تعویض نیست.
اما روحانیت بدون جمهوری اسلامی می تواند وجود داشته باشد. چرایی ا ش روشن است. مذهب (در ایران مذهب شیعه یا سنی یا دیگر مذاهب دیگر ) تا آینده قابل پیش بینی وجود داشته و مذهب هم بدون دستگاه روحانیت قابل تصور نیست. اگر چه با کنارگذاشتن جمهوری اسلامی به نهاد روحانیت ضربه ای جدی وارد می گردد و این نهاد به میزان زیادی مشروعیت و امکانات کنونی اش از دست داده و برای مدت کوتاهی زیرضرب قرار خواهد رفت. اما به حیات خود ادامه خواهد داد. ادامه حیات اما با نقش پر رنگ تر روحانیونی که خواهان مداخله در سیاست نمی باشند.
سپاه و نظام.
سپاه اگر چه نقش تعیین کننده در جمهوری اسلامی داشته و اصلی ترین نهاد سرکوب آنرا تشکیل می دهد، اما نقش سپاه تنها محدود به نهادی "فرمان بر" برای سرکوب خلاصه نمی شود. سپاه در حیات اقتصادی کشور، در تعیین سیاست های خارجی و داخلی یکی از بازیگران اصلی در ساختار سیاسی نظام بوده و در نظر ندارد تا چنین نقش و جایگاه ویژه را از دست بدهد. تلاش سپاه برای تصرف قوه مجریه تاکنون موفقیت آمیز نبوده و به نظر می رسد که در انتخابات 1400 هم از دور خارج شده است. اگر چه کنترل قوه مقننه را به دست آورده است. سپاه نه تنها در نظر دارد تا نقش کنونی -اش را حفظ کند، بلکه خواهان سهم بیشتر در قدرت سیاسی و چپاول ثروت کشور است. به همین دلیل برای سپاه مهم است که چه کسی جایگزین خامنه ای خواهد شد و برای حفظ و گسترش موقعیت خود نظاره گر نخواهد بود. رابطه سپاه با بیت، رابطه ایدئولوژیک، سیاسی، امنیتی و اقتصادی است. چنین رابطه تنگاتنگی، منافع و اهداف مشترکی را بوجود می آورد.
میزان دقیق دارایی و مالکیت ـــ -اش بر شرکت ها مشخص نیست. اما علاوه بر صنایع و حوزه های نظامی، دست کم در 229 هولدینگ و شرکت بزرگ مالکیت کامل یا سهمی از مالکیت را دار است. سپاه هم رسما با مالکیت و تصاحب انواع شرکت ها در روند خصولتی شدن واحدهای دولتی، در اقتصاد نقش مهمی بر عهده گرفته و هم در بازار پر رونق قاچاق. آنهم قاچاق کالاهای تجاری و مواد مخدر با هم. تجربه دیگر کشورها، مانند پاکستان و مصر نشان می دهد که نیروی نظامی اگر در میدان اقتصاد سهم و نقش تعیین کننده ای داشته باشد، به راحتی از قدرت کنار نرفته و برای حفظ موقعیت ویژه ای که در اقتصاد رانتیر بدست آورده است، با همه نیرو ی خود با مردم به مبارزه برخواهد خواست. سپاه همان ارتش شاهنشاهی نیست که اعلام بی طرفی کند. خطر آنجاست که در زمان فروپاشی نظام، اگر بلوک قوی ای از نیروهای دمکرات شکل نگیرد، سپاه با توجه به توان مالی، سازماندهی پیچیده -اش و نیروی نظامی -اش، خطر بالقوه ای برای برپایی نظامی الیگارش و اقتدار گرا می باشد. حتی با پز کنار گذاشتن روحانیت و ایجاد تغییر.
- این ارزیابی چه نتایجی می توان برای گنجاندن در سند می توان گرفت.
تزهایی برای سند سیاسی:
. پایه های کنونی قدرتی جمهوری اسلامی برروی سه نهاد اصلی قرار استوار است؛
1. بیت رهبری؛
2. نهاد روحانیت؛
3. سپاه با تمام قدرت سرکوب و دستگاه های امنیتی -اش.
نبرد بر سر جانشینی مدتهاست که شروع شده است. شواهد زیادی نشان از این دارند که خامنه ای، بیت او در نظر دارند تا مجتبی لباس ولایت فقیه را بر تن کند.
بزرگ ترین چالش در آینده میان مدت برای جمهوری اسلامی، چالش جانشینی خامنه ای است، اگر تا آن زمان برآمد های مردمی در خیابان کل نظام را به چالش جدی نکشد.
خامنه ای، بیت او و مجتبی برای عبور از این مرحله مهم و غلبه بر این چالش احتمال دارد تا برنامه های پیشگیرانه شان را ؛ الف ـــــ از بین بردن رقبای احتمالی در درون نظام. یا با ترور شخصیت و پرونده سازی و یا با ترور فیزیکی؛ ب ـــــ برای ایجاد رعب و وحشت به ترور هوشمند مخالفین برجسته و سرشناس مردم دست بزنند؛ ج ــــ و یا در صورت نیاز به ماجراجویی در سیاست خارجی متوسل شوند تا اذهان عمومی را به بیرون از کشور سوق دهند.
در نتیجه اپوزیسیون نظام می باید خود را برای مقابله با چنین سیاست هایی آماده نماید. افشاء این سیاست ها و موازی آن بسیج نیرو برای وارد آوردن ضربه به کل نظام در آن مقطع ای که ضعیف و ضربه پذیر است. توجه با این نکته که، هیچ یک از نیروهای اپوزیسیون به تنهایی توان بسیج حداکثری و جمع آوری نیروی لازم برای مقابله با دستگاه جهنمی سرکوب نظام را ندارد، ضرورت دارد. حتی اگر سیستم سرکوب کوچک یا تضعیف شود، باز هم قدرت تفنگ و پول باقی مانده دارای قدرت سرکوب خواهد بود. بسیج مردم و متحد کردن آنها بدون هماهنگی و توافقی در سطح ملی، بین شاخه های اصلی اپوزیسیون دمکرات عملی نیست. توافق مورد نظر در راستای کلی الف ـــــ گذار از نظام، ب ـــــ آماده کردن جامعه برای استقرار ساختار حقوقی ـــــ سیاسی دمکراتیک بجای آن، با برگزاری انتخابات آزاد، تشکیل مجلس موسسان از دل انتخابات آزاد و پذیرش خروجی صندوق رای، ج ـــــ تدوین قانون اساسی بر مبنای منشور جهانی حقوق بشر و ضمائم پیوست آن.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) در موازات تشکیل بلوک قدرتمند نیروهای جمهوری خواه دمکرات، می تواند در راه چنین توافق ملی سهم و نقش مهمی را ایفا نماید.
در تاریخ جوامع بشری تغییر و تحول بنیادی هر ساله روی نخواهد داد. برآمد میلیونی مردم همیشگی نیست. هر نسل و یا هر دو نسلی شاید یک بار با چنین رویداد تاریخی مواجه گردد. نیروهای دمکرات جامعه می باید آمادگی لازم را از قبل تدارک دیده تا وقتی جامعه وارد چنین مرحله شود، از آن حداکثر بهره را بدست آورند. مرحله آمادگی و تدارک قبلی نقش تعیین کننده در تاثیر گذاری و جهت دادن مسیر های احتمالی خواهد داشت. بدون این آمادگی با شروع فاز فروپاشی نظام، دو احتمال بیش از همه قابل پیش بینی است. الف ــــــ تسری این فروپاشی به فروپاشی کل جامعه و کشور، ب ــــــ سر برآوردن و قدرت گرفتن قوی ترین نیروی اقتدار گرا از دل هرج و مرج فروپاشی کل کشور.
سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ - ۸ ژوئن ۲۰۲۱
دسته بندی لینک ها:
1.لینک های مربوط به موقعیت اقتصادی بیت خامنه ای.
https://www.radiofarda.com/a/most-influential-figures-in-khamenei-office/29989853.html
مرد کلیدی دولت پنهان خامنه‌ای
۱۹/خرداد/۱۳۹۸ رضا حقیقت‌نژاد
https://factnameh.com/articles/2020-10-06-khamenei-economic-figures.html
تشکیلات اقتصادی «بیت» را چه کسانی اداره می‌کنند؟
نهادهای زیرمجموعه دفتر رهبری چند درصد در اقتصاد ملی نقش دارند؟
جوان آنلاین
https://www.bbc.com/persian/55486673
- مسعود آذر بی‌بی‌سی
دو دفتر، دو رهبر؛ 'بیت' آیت‌الله خمینی در حاشیه
https://www.bbc.com/persian/iran/2013/11/131111_u1_setad
برآوردی از ثروت یکی از نهادهای زیر نظر رهبر ایران. خبرگزاری رویترز. بی بی سی
ایران
آمریکا آستان قدس و ستاد اجرایی فرمان امام را تحریم کرد
https://www.zeitoons.com/72282
نهادهای اقتصادی زیر نظر دفتر رهبر جمهوری اسلامی وارد «بازار سهام» می‌شوند
http://www.bonyadmaskan.ir/Pages/Statute.aspx
اساسنامه بنیاد مسکن
معاون دفتر علی خامنه‌ای: شرکت‌های اقتصادی زیر نظر رهبر به بورس می‌رود
دارایی های خامنه ای از ایران پدیا
https://www.iran-pedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D…
آیا سپاه پاسداران دارایی خود را از دست خواهد داد؟
ایران اسپوتنیک
موسسه بنیادبرکت
**************************************
لینک های مربوط به امر جانشینی
https://www.radiofarda.com/a/khamenei-and-finding-next-supreme-leader/29985269.html
رهبر دوم در جستجوی رهبر سوم
۱۶/خرداد/۱۳۹۸ مراد ویسی
دوچه وله ــــ نهاد ولایت فقیه هراس‌آفرین است یا رهبری مجتبی خامنه‌ای؟
مجتبی خامنه‌ای مردی پرقدرت که با پشتیبانی پدرش به سوی رهبری گام برمی‌دارد
آیا مجتبی خامنه‌ای در جانشینی رهبر ایران نقش خواهد داشت؟
به قلم ویلفرید بوکتا
https://www.bbc.com/persian/iran-57270670
حجتی کرمانی: رهبر با حکم حکومتی رئیسی را رئیس‌جمهور کند
https://www.bbc.com/persian/iran-features-52550129
افزایش اهمیت 'دفتر رهبری' با افزایش سن آیت‌الله خامنه‌ای
- حسین باستانی بی‌بی‌سی
لینک های مربوط به نقش احتمالی حسن خمینی
حجتی کرمانی
مجمع مدرسین: انتخابات فرمایشی است، شورای نگهبان آرای مردم را به رسمیت نمی‌شناسد
https://news.gooya.com/2021/05/post-52129.php
حسن خمینی: من جای نامزدهای تاییدشده بودم، انصراف می‌دادم
https://www.bbc.com/persian/iran-57305302
انتخابات ۱۴۰۰؛ حسن خمینی: نمیشود برای مردم تصمیم‌گیری کرد
افزودن دیدگاه جدید