جمهوری اسلامی ایران به سرکوب جنبش های مسالمت آمیز و دموکراتیک مردم با توسل به زور ادامه می دهد. در طول سال گذشته، جنبش فمینیستی «زن، زندگی، آزادی» در میان تمام چالش‌های دیگر رژیم در کانون توجه عمومی قرار گرفت. سپاه و شبه نظامیان زیر مجموعه آن، موسوم به بسیج، مسئول کشته شدن صدها نفر، زخمی شدن هزاران نفر و زندانی شدن و برخورد خشن با ده ها هزار معترض هستند. با وجود این اقدامات وحشیانه، زنان ایرانی به مبارزه خود علیه حجاب اجباری و مطالبه حقوق برابر ادامه می دهند. اکنون زنان بدون حجاب در خیابان‌های تمام شهرهای ایران حضور دارند، صحنه‌ای که حتی یک سال پیش به نظر مثل رویا میرسید. این برآمد تلاش‌های خود را با مبارزات و جنبشهای دیگر ایران از جمله تقاضای کارگران برای بهبود شرایط کار و افزایش دستمزدها، جنبش های اقلیت‌های قومی و مذهبی برای حقوق برابر، مبارزات دموکراسی خواهانه دانشجویان و اساتید دانشگاه ها، مبارزات صنفی معلمان برای دسترسی عموم به یک سیستم آموزشی کارآمد و رایگان و افزایش حقوق، جنبش فعالان محیط زیست و غیره هماهنگ کرده است.
تقابل جمهوری اسلامی با هرگونه اعتراض مدنی به حد غیرقابل باوری خشونت آمیز و وحشیانه شده است. در چند ماه گذشته، صدها مدرسه عمدتاً دخترانه، در معرض حملات شیمیایی قرار گرفته اند. این حملات برای دستیابی به دو هدف تلاش می کنند: یک. انتقام گرفتن از دانش آموزان به دلیل حمایت از جنبش "زن، زندگی، آزادی" و منصرف کردن آنها از تکرار حضور در جنبشهای اعتراضی آینده و دوم. مجبور کردن دختران به ماندن در خانه به مانند همتایان طالبان شان در افغانستان.
حمایت از هموطنانمان در ایران در مبارزاتشان علیه تمامیت رژیم اولین و مهمترین وظیفه ماست. ما به تلاش خود برای متحد کردن جنبشهای سکولار، دموکراتیک و مسالمت‌آمیز در جهت اتخاذ اقدامات هماهنگ ادامه می‌دهیم.
ما پشتیبان زن معترض ایرانی در جهت احراز حقوق اولیه خود مانند سفر به خارج از کشور به تنهایی و بدون اجازه شوهر هستیم. زن ایرانی از حق درخواست طلاق از همسر آزارگر خود محروم شده است. شانس او برای استخدام و گرفتن دستمزد برابر با همکار مرد خود برای انجام شغل مشابه نزدیک به صفر است. این لیست، متأسفانه، بسیار طولانی است..
به عنوان یک زن، یک مبارز راه آزادی، یک فعال حقوق بشر و حامی کارگران، معلمان و اقلیت های قومی و مذهبی در ایران، مفتخرم که صدای بی صدایان در این کنفرانس باشم
در پاسخ به اینکه اتحادیه اروپا چگونه می تواند از زنان و جامعه مدنی در ایران حمایت کند نکات زیر برشمرده شد.؟
با فشار بر مقامات ایران برای آزادی زندانیان سیاسی.
تقاضای توقف سرکوب جنبش های مدنی و مسالمت آمیز.
خواستار آزادی زندانیان سیاسی و افراد دارای تابعیت دوگانه.
نظارت بر اقدامات تروریستی کارمندان وزارت اطلاعات مقیم سفارتخانه های رژیم.
تداوم تحریم مسئولین کشتار تظاهرکنندگان مسالمت‌آمیز به‌ویژه سپاه و سازمان‌های بسیج.
درخواست از رژیم برای محاکمه مسئولین کشتار ۱۷۶ مسافر پرواز هواپیمای اوکراینی.
تداوم سازماندهی جلساتی مانند کنفرانس امروز.
استفاده از دیپلماسی برای وادار کردن مقامات ایرانی در سازمان ملل به پذیرش حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق اقلیت های قومی و مذهبی.
مخالفت با هرگونه تلاش کشورهای بیگانه برای شروع جنگ با نظام جمهوری اسلامی.
حمایت، حضور و سخنرانی در تظاهرات مسالمت آمیز ایرانیان در اروپا.
ادامه اسپانسور کردن زندانیان سیاسی ایران.
افشای هرگونه اطلاعات در رابطه با حمایت رژیم از روسیه در جنگ علیه اوکراین.
عدم شناسایی رژیم طالبان مگر آنکه انان حقوق دختران را برای حضور در مدارس، دانشگاه ها و محل های کار بپذیرند.
افزودن دیدگاه جدید