یکی از کارگران پتروشیمی جم در عسلویە کە چند سال است بە همراە ١٥٢ کارگر روز مزد کار می کند اخیرا پس از اشارە بە خلف وعدە های پیاپی مسئولین برا تبدیل قرارداد های این عدە بە قراردادی و رسمی وضعیت خود و همکاران اش را بە مانند بیگاری عنوان کردە و پس از اشارە بە اینکە از همە ی حق و حقوق قانونی بە دلیل روز مزد بودن محرومند گفتە است:
"کار روزمزدی و حجمی معنایی جز بیگاری ندارد؛ در پتروشیمی کارگرانی روز مزدی هستند که سالها به همین روال کار کرده‌اند و به بازنشستگی نرسیده اند"
بە گفتە این کارگر آنهایی کە روزمزد و حجمی هستند با وجود اینکە تفاوتی بە جز غیر رسمی بودن با کارگران رسمی و قراردادی با آنان وجود ندارد اما از همە ی مزایای مزدی و شغلی کە بە همکاران رسمی شان تعلق می گیرد محروم اند و می افزاید:
" با وجود سالها خدمت در بخش خدمات شرکت، متاسفانه حق اضافه کاری وتعطیل کاری پاداش بهره‌وری، اجرای طرح طبقه‌بندی و حتی عیدی وسنوات پایان سال به ما تعلق نمی‌گیرد ....
با قرار دادهای یک ماه تحت مسئولیت یک شرکت تامین نیرو هستیم که در طول سال بصورت نامنظم دستمزد ما کارگران را پرداخت می‌کند. سالهاست علارغم وعدهای بسیار مدیران منتظر تبدیل وضعیت شغلی هستیم اما هنوزمحقق نشده واین موضوع انگیزه کار وزندگی را از ما گرفته است"
بە گفتە این کارگر قرار بودە در ماە گذشتە قرارداد هایشان یا رسمی شوند تا بتوانند از مزایای قانونی بقیە کارگران بهرە مند شوند، ولی دوبارە آن را بە ماە بعد موکول کردەاند.
وضعیت این کارگر و بیگاری کشیدن از ١٥٢ کارگر شرکت مختص شرکت پتروشیمی جم در عسلویە نیست. صدها هزار نفر کارگر در هزاران شرکت دیگر هستند کە سالهاست در وضعیت مشابە کار می کنند و خیلی هایشان حتی بە سن بازنشستگی نمی رسند. اکثر کارگران روزمزد برای شرکتهای پیمانکاری و واسطەای کار می کنند و بواسطە مزد کم، ساعات کار طولانی، اضافە کاری بدون مزد و ندادن مزایای مزدی قانونی، سود هنگفتی نصیب شرکتهای پیمانکاری می کنند کە از استثمار مضاعف این گروە از کارگران بە جیب می زنند.
همین قضیە از سالها پیش باعث اعتراضات گستردەای از طرف کارگران روز مزد و حجمی شدە است.
چند سالی است کە مجلس و دولت با وعدە تصویب لایحە بە منظور تبدیل قرار دادهای این گروە از کارگران آنها را بە امید رسمی شدن سرگرم کردەاند اما تا مدتی پیش از این کار طفرە می رفتند و سر انجام لایحەای را تصویب کردەاند، کە اما و اگر های زیادی دارد و نهایتا تنها شامل بخشی از کارگران روز مزد و حجمی می شود و اجرای آن را نیز مرتب عقب می اندازند و بە صاحبان شرکتهای پیمانکاری امکان می دهند کە سود هنگفتی با ندادن مزایا و پایین نگاە داشتن دستمزدها بە جیب بزنند و سهمی هم از سود نجومی را کە از این راە کسب می کنند بە نمایندگان رشوە بدهند و یا هزینە های انتخاباتی آنها برای رفتن بە مجلس را می پردازند.
بزودی عمر پر نکبت مجلس فرمایشی در حالی بە پایان می رسد کە تمایلی از سوی دولت پلیدتر از مجلس برای ابلاغ و اجرای مصوبە دیدە نمی شود و بە نظر می رسد همان برخوردی کە مجلس و دولت با پروندە بیمە کارگران ساختمانی کرد، با این مصوبە نیز تکرار شود.
در این روزها کە عدەای از مزدوران و جیرە خواران رژیم بە راە افتادە اند تا با دادن وعدەهای فریبکارانە کارگران را برای گرفتن رای آنها بە پای صندوق های رای بکشانند کارگران هوشیارتر از آن هستند کە کە فریب این ترفند های فریبکارانرا بخورند و در انتصاباتی شرکت کنند کە بر حسب تجربە می دانند بە مانند مجالس پیشین لانە دشمنان مردم و کارگران خواهد بود و حاصلی جز بیگاری و فقر و فلاکت بیشتر برای کارگران در بر نخواهد داشت. یگانە راە رهایی از بیگاری و فقر و بی حقوقی پیوستن بە اعتصابات و متحد شدن با هم و دیگر گروە های اجتماعی تحت ستم برای براندازی این رژیم مستبد و عدالت ستیز و ایجاد جمهوری سکولار و دمکرات با جهت گیری عدالت اجتماعی از طریق انقلاب دمکراتیک است.
افزودن دیدگاه جدید