به دعوت سندیکاهای: ث ژ ت، سولیدر، س اف د ت، اف اس او، او نف و چند سندیکای دیگرفرانسه، در روز چهارشنبه، ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳- اول ماه مه ۲۰۲۴، در سراسر این کشور کارگران و زحمتکشان و جریانات و فعالان مدافع منافع زحمتکشان به خیابان ها آمدند تا علیه تبعیض و بی عدالتی و دفاع از خواسته های جنبش های اجتماعی صدای خود را به گوش همگان برسانند. در پاریس راهپیمایان از میدان ریپوبلیک در ساعت ۱۴ حرکت خود را آغاز و حدود ساعت ۱۸ در میدان ناسیون پس از خواندن یک قطعنامه، مراسم پایان یافت. امسال کارگران فرانسه در کنار شعار های همیشگی خود یعنی افزایش دستمزد، برقراری عدالت، تقویت سندیکاها، و صلح، به طور مشخص محکومیت کشتار غزه نیز گنجانده شده بود. از آنجا که انتخابات پارلمان اروپا در پیش است آنها نگران از قدرت گرفتن راست افراطی، در شعار های خود این خطر را هشدار می دادند
در پاریس شمار شرکت کنندگان را سندیکای ث ژ ت ۵۰ هزار نفر و در سراسر فرانسه ۲۰۰ هزار نفر ارزیابی کرد. اما پلیس فرانسه جمعیت پاریس را ۱۸ هزار تن اعلام نمود.
حزب چپ ایران طی اعلامیه ای حضور خود را در این راهپیمائی اعلام نمود و با برپائی چادری در مسیر راهپیمائی از همه جریانات چپ و آزادیخواه و مدافعان طبقه کار دعوت که در یک صف حول محورهای مشترک در دفاع از خواسته های کارگران ایران، فرانسه و جهان، همصدا شوند. در این فراخوان تاکید شده بود که "اگر برآمد مشترک پذیرفته نیست پیشنهاد می کنیم به شکل مستقل اما در کنار همدیگر صدای کارگران و زحمتکشان ایران و پیام همبستگی آنان را بگوش همگان برسانیم". خوشبختانه چند انجمن دموکراتیک نیز مستقلا در کنار چادر حزب چپ ایران با طرح خواسته های خود در دفاع از کارگران و زحمتکشان و علیه سرکوب و اعدام با برجسته کردن محکومیت توماج صالحی با راهپیمایان اعلام همبستگی نمودند.
چادر حزب چپ با شعارهای متعددی به زبان فرانسه و فارسی و پرچم ایران که با زن، زندگی، آزادی تزئین شده بود کانون تجمع نه تنها اعضا و دوستداران حزب چپ بلکه عده زیادی از فعالان سیاسی متشکل و منفرد چپ بود که مجموعا همراه و یا در کنار همدیگر شعارهای مشترک را فریاد زدند. برخی از شعارهای چادر حزب به فارسی چنین بود:
حق بر پایی تشکلهای مستقل کارگری در ایران، برابری دستمزد زن و مرد، افزایش حداقل دستمزد کارگران ایران، ممنوعیت کار کودکان، لغو حکم اعدام در ایران و آزادی زندانیان سیاسی و توج صالحی.
به زبان فرانسه نیز این شعارها وجود داشت:
دستمزد؛ عدالت؛سندیکا و صلح، توقف کشتار در فلسطین، آتش بس در غزه و نه به تجاوز در رفح، از گرسنگی دادن به مردم فلسطین دست بردارید، رژیم جمهوری اسلامی سرکوبگر جنبش مزد بگیران، زنده باد اول ماه مه روز جهانی گارگران، از جنبش کارگران و مزد بگیران ایرانی حمایت می کنیم، ماخواستار توقف سرکوب فعالین جنش کارگری هستیم، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، برای یک جمهوری لائیک و دمکراتیک بر مبنای عدالت اجتماعی، برای اتحاد تمام نیروهای دمکراتیک و جمهوری خواه ایران، نه به جمهوری اسلامی آری به آزادی؛ دمکراسی و عدالت اجتماعی ، زن زندگی آزادی و عکسهایی از زندانیان سیاسی زن و زندانیان در خطر اعدام.
در چادر موزیک های متنوع پخش می شد. از سرود انترناسیونال تا موزیک های انقلابی دیگر کشورها از جمله به زبان عربی. نکته جالب این بود که برخی راهپیمایان زمانی جلو چادر ما قرار می گرفتند شعار زن، زندگی، آزادی را به زبان فرانسه فریاد می زدند و ایرانیان نیز با آنها همراهی می کردند. از اتفاقات قابل توجه در مراسم امسال شرکت بسیار خوب و پرانرژی جوانان بود . همچنین گروه هائی از فلسطینی فرانسوی ها بسیار پر شور در تظاهرات شرکت داشتند. البته تقریبا در صفوف تمام سندیکا ها پرچم فلسطین بچشم میخورد. و بالاخره شرکت جمعیت کارگران بدون اجازه اقامت برای اولین بار در اول ماه مه نظرها و توجه ها را جلب نمود. این کارگران که در فرانسه تعدادشان چشمگیر است و بسیاری از آنها شاغل هم هستند، اعتراض خود را به عدم توجه به وضعیت اقامتشان با روحیه ای شاد همراه باساز های افریقائی در می آمیختند
افزودن دیدگاه جدید