هیچ چیز بعد از انفجار مرگباری کە بە قیمت کشتە شدن ٥٣ معدنچی و ١٧ مصدوم تمام شد تغییر نکردە است.
این را یکی از مصدومان آن فاجعە هولناک بە روزنامە انتخاب گفتە است. بشنویم حرفهای خود محمد بهمدی یکی از مصدومان و جان بدربردگان از فاجعە را بە نقل از پایگاە خبری انتخاب:
"محمد بهمدی، کارگر آسیب دیده معدن طبس، درباره خبر به کار افتادن دوباره معدن طبس گفت: همان معدن دوباره راه افتاده و کارگران در همان جا مشغول کار هستند. با این حال که هنوز بخشی از کارگران در بستر بیماری هستند، معدن با همان وضعیت مشغول کار است"
محمد در قسمت دیگری از گزارش بە تغییر نکردن روسا و مسئولین هم اشارە می کند. کە معلوم می شود هیچ کس بە رغم وجود مستندات کافی در مورد علت فاجعە مبنی بر مقصر بودن صاحب معدن و قصور مدیریت در رعایت نکردن اصول ایمنی نە تنها تحت پیگرد قضایی قرار نگرفتە بلکە بدون اینکە اقدامی جهت ایمن سازی انجام دهند بە کار در مدیریت معدن ادامە می دهند.
این نکتە البتە در جمهوری اسلامی باعث تعجب کسی نمی شود، روالی است کە دەها سال است ادامە دارد و هزینە آنرا هزاران کارگر با جان خود پرداختە و سود نجومی آنرا کارفرمایان و سرمایە داران رانتی و مقامات فاسد دولتی و قضایی بردەاند.
اگر چنین فاجعەای در کشوری کە اندکی از حساب و کتاب و مسئولیت پذیری وجود داشت رخ دادە بود، اگر دولت تغییر نمی کرد، حداقل چند وزیر و مدیرکل بر کنار می شدند.
بی جهت نیست کە سال بە سال شمار حوادث کار و تعداد قربانیان آشکار و نهان آن بیشتر می شود و پس از هر حادثەای معلوم می شود کە علت اکثریت این حوادث نبود تجهیزات ایمنی و رعایت نشدن قوانین مربوطە توسط کارفرمایان و چشم فروبستن مقامات قضایی و مدیران ارشد وزارت کار بر بانیان مال اندوز حوادث بودە است.
کما اینکە وزیر کار دولت موسوم بە وفاق حتی قبل از آنکە علت فاجعە معدن طبس توسط کارشناسان خود این وزارتخانە بررسی و اعلام شود با "حادثە" خواندن فاجعە تکلیف کار و خط و ربط خود و دولت نسبت بە آن را روشن کرد.
برخورد با جان بدربردگان و مصدومین و خانوادەهای جان باختگان چگونە است؟
یک روز قبل از انتشار این گزارش در "انتخاب" سخنگوی دولت پزشکیان در نشست هفتگی خود از تصمیم دولت برای "اهدا"کمک بە خانوادە های ٥٣ معدنچی جانباختە و نە "خسارت" هم سخن گفت. بنا بە گفتە وی دولت پرداخت یک میلیارد و ٢٠٠ میلیون تومان و هزینە تامین یک خانە را برای خانوادەها تصویب کردە است. اما درست یک روز بعد از سخنان خانم.فاطمە مهاجرانی.انتخاب از قول محمد نوشت:
"با کارگران صحبتی درباره خانه نشده؛ گفته‌اند فوت شدگانی که زمین یا خانه نداشتند، خانه دار شوند /پیمانکار و مسئولین همه مشغول کار هستند و کسی تغییر نکرده است / تأمین اجتماعی ۷ میلیون می‌دهد، من با ۷ میلیون به عنوان سرپرست خانواده چگونه هزینه‌ها را تأمین کنم؟"
بفرض اینکە دولت بە این وعدە خود پایبند بماند و این بهای نازل برای جانهایی کە در جهنم صاحب معدن و حکومت سوختند و لە لوردە شدندآن را عملی نماید، نە ضایعە مرگ معدن چیان را و نە آیندە و زندگی خانوادە های آنان را تامین می کند.
تعیین ٧ میلیون مستمری برای مصدومینی کە قدرت کارکردن خود را از دست دادە اند، نیز در شرایطی کە هزینە های یک زندگی بخور و نمیر بالغ بر ٣٧ میلیون تومان محاسبە شدە، در واقع محکوم کردن خانوادە های مصدومین بە گرسنگی و زندگی توام با درد و رنج است. حداقل حقوق از کار افتاگی مصدومین نباید کمتر از حقوق دوران اشتغال شان باشد.
تا کنون دەها هزار کارگر در طی بیش از ٤ دهە کشتە و مصدوم شدەاند، و در بهترین حالت بە خانوادە های آنهایی کە تحت پوشش تامین اجتماعی و بیمە بودەاند مستمری اندکی پرداخت کردە و بقیە را کە بیمە نبودەاند بە امان خدا رها کردەاند. از این بە بعد نیز مادامی کە این رژیم مستبد و عدالت ستیز بر سر کار باقی بماند، این وضعیت وخیمتر هم خواهد شد. این بە معنای آن نیست کە راە کاری برای رهایی نیروی کار و زحمت وجود ندارد. چرا وجود دارد، راە کار رهایی در دست خود آنهاست کە اگر متحد و متشکل شوند می توانند قهارترین حکومت ها را شکست دادە و بر سرنوشت خود حاکم شوند. پس درنگ نکنید متحد و متشکل شوید و اعتراضات خود را گسترش دهید.
افزودن دیدگاه جدید