نوروز، نویدبخش امید و شکوفائی است. همانگونه که طبیعت زمستان را پشت سر گذاشته و شکوفا میشود، امید به آیندهای روشن، رهایی از استبداد، بیعدالتی و دستیابی به آزادی، رفاه، امنیت و عدالت در دل ها زنده می شود.
سال ۱۴۰۳ یکی از سختترین سالها برای ملت ایران بود که استبداد دینی حاکم آن را برای مردم ما رقم زد. سياست های مخرب جمهوری اسلامی کشور را به لبهی پرتگاه جنگ کشاند؛ در اين سال ما بعد از سقوط بالگرد رئیسی، برگزاری انتخابات زودهنگام، روی کار آمدن مسعود پزشکیان، حملهی اسرائیل به سفارت جمهوری اسلامی و کشتهشدن فرماندهان سپاه قدس تا عملیاتهای متقابل نظامی ایران و اسرائیل را شاهد بوديم. این درگیریها، نتیجهای جز تشدید بحرانها و وخامت اوضاع اقتصادی در بر نداشت. تضعیف حزب الله در لبنان و سقوط رژیم اسد، ضربههای مهلکی بر سیاست منطقهای جمهوری اسلامی وارد کرد. انتخاب دوبارهی ترامپ در آمریکا و پيبشرد سياست فشار حداکثری وضعيت جديدی را شکل داد و بر شکنندگی جمهوری اسلامی افزود.
سال ۱۴۰۳ اعدامها، دستگيری فعالان سياسی و مدنی در داخل کشور، ادامه یافت، وضعیت معیشتی اکثريت مردم وخیمتر شد، نارضايتی از حکومت ابعاد بی سابقه ای پيدا کرد. امروز اکثریت قاطع مردم خواهان تغيير رژیم هستند. انتخابات ۱۴۰۳، که با مشارکت حداقلی و باکمترین نرخ مشارکت رسمی در کل ادوار انتخابات ریاستجمهوری برگزار شد، نتوانست گرهی از مشکلات رژیم بگشاید و بحرانهای اقتصادی و اجتماعی همچنان تشدید میشوند.
طی سال گذشته فعالان مدنی، صنفی و زنان با قدرت بیشتری به فعالیت خود ادامه دادند. اعتصابات و اعتراضات کارگری تداوم يافت، برخی اصناف بازار هم وارد میدان شدند. گروه های بیشتری از زنان در مقابل تحميل حجاب اجباری ايستادند و در اعتراضات علنی حضور یافتند، تا جایی که اجرای قانون عفاف و حجاب، با مقاومت زنان، تاثيرات جنبش "زن، زندگی، آزادی" و فشار افکار عمومی، به تعویق افتاد. مبارزه برای لغو اعدام نیز شدت بیشتری گرفت و اعتراضات داخلی و خارجی در این زمینه گسترش یافت.
بر اساس برآوردهای رسمی، ۳۰ درصد مردم ایران و در سیستان و بلوچستان ۶۲ درصد مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. قطعی برق و گاز به دلیل ناترازی منابع و مصارف مورد نیاز، زندگی مردم را سختتر کرده است. بحران کمآبی به تهدیدی جدی تبدیل شده و تابستان پیشرو، ممکن است ایران با بزرگترین بحران آب در تاریخ خود روبه رو شود. ویرانی محیط زیست همچنان ادامه دارد و نیازمند چارهاندیشی فوری است.
حل بحرانهای پرشمار در تداوم حکومت استبداد دینی ممکن نیست. ادامهی این وضعیت، نجات کشور را با چالشهای بیشتری مواجه کرده و جامعه را در معرض فروپاشی قرار میدهد. به نظر «همگامی» تغییرات اساسی زیر باید در سطح داخلی و خارجی رخ دهد:
- در عرصهی داخلی، نیروهای سیاسی و اجتماعی باید بههمانگونه که در برابر اجرای قانون عفاف و حجاب را متوقف کردند، با تشدید فشار بر حکومت، فضای باز سیاسی را گسترش داده و به یک قدرت اجتماعی، در مقابل قدرت استبدادی حاکم تبدیل شوند.
- در عرصه خارجی، جمهوری اسلامی همچنان به غنی سازی هسته ای و حمایت از آنچه که «جبهه مقاومت» نامیده میشود ادامه میدهد. نتیجه این سیاست ضد ملی تحریم هایی است که عوامل اصلی سقوط اقتصاد کشور و فشار به مردم بوده اند. جمهوری اسلامی بی اعتنا به این شرایط همچنان به غنی سازی و حمایت از «جبهه مقاومت» ادامه میدهد، از مذاکرهی مستقیم با آمریکا برای پایان دادن به تحریم ها بر اساس منافع ملی ایران سر باز میزند و به این ترتیب هر روز زندگی را بر مردم تباه تر از دیروز می سازد
ـ اقتصاد کشور، زندگی و معیشت مردم، ابرچالش های زیست محیطی، کمبود آب، آلودگی هوا، تولید برق و گاز مورد نیاز و ...، هیچکدام برای حاکمیت جمهوری اسلامی در برابر پیشبرد اهداف ایدئولوژیک اش از الویت برخوردار نیستند.
ائتلاف "همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ایران"، ضمن شادباش نوروز به مردم ایران، بار دیگر بر ضرورت همکاری و اتحاد ملی برای گسترش مبارز سازمانیافته و همگانی برای گذار خشونت پرهيز از استبداد دینی حاکم و استقرار یک جمهوری سکولار دموکرات تأکید دارد.
همگامی برای جمهوری سکولار دمکرات در ایران
۲۹ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۹ مارس ۲۰۲۵
افزودن دیدگاه جدید