کانون فرهنگی و سیاسی خلق تورکمن برای تشریح مواضع خود در بارهء علت شرکت نکردن در رفراندوم " جمهوری اسلامی آری یا نه " ،از اقشار گوناگون شهری و روستائی دعوت بعمل آورده بود تا روز شش فروردین (سال ۵۸) در باغ ملی گنبد حضور بهم رسانند.
یک روز قبل از برگزاری میتینگ اعلام شده، گروه های مسلح وابسته به کمیته های انقلاب اسلامی از شهرهای مختلف مازندران و خراسان با مانور های تحریک آمیز بشکل مسلحانه، فضای نگران کننده ای را در شهر گنبد بوجود آورده بودند.
روز شش فروردین ، میتینگ با اجتماعی حدود بیست هزار نفر در محیطی آرام آغاز گردید. نیم ساعت بعد نیروهای مسلح کمیته های انقلاب ، که اکثرا صورت خود را با نقاب پوشانده بودند از دور شروع به تیراندازی میکنند .اوائل برای ایجاد وحشت ، تیراندازی هوائی بود کم کم مستقیم بطرف مردم تیراندازی میشود (دو کشته و ده زخمی).
تورکمنها در محلات خود با ساختن سنگر هائی با کمترین امکانات به دفاع از خود در مقابل مهاجمان میپردازند . از همان آغاز درگیری ، تلاش ها برای آتش بس با کارشکنی های زیادی از طرف مقامات محلی ، تا روز پایان جنگ ادامه یافت .در طول جنگ نیروهای مسلح کمیته ،ناجوانمردانه به خانه های تورکمن ها یورش برده و ساکنین بی دفاع آن را به قتل میرساندند.
این جنگ ناخواسته بر مردم تورکمن زمانی تحمیل گردید که هنوز چهل و پنج روز از روی کار آمدن حکومت نوپای اسلامی ،تحت رهبری خمینی ،نگذشته بود .
حکومتی که با شعار آزادی ، قدرت را قبضه کرده بود،با سیاست های انحصار طلبانه ، مردمی را که تنها جرمش خواهان عدالت ، رفع ستم ملی ، برابرحقوقی تمامی ملیت های ساکن ایران و مشارکت تورکمنها در اداره امور منطقه بود ،مورد یورش وحشیانه قرار میدهد .
حکومت شیعهء تحت رهبری خمینی ، از بدو بنیان گزاری اش، سیاست سرکوب ، بخصوص علیه اقلیتهای ملی و مذهبی ، زنان ،و محدود کردن آزادی های سیاسی و اجتماعی در جامعه را اتخاذ کرده بود.صدای هرگونه مخالفین سیاسی اش را به شکل قهرآمیز سرکوب میکرد.
حکومت اسلامی با قلب واقعیات و نشر اکاذیب ، تلاشش بر این بود که تورکمن ها را آغاز گر درگیری نشان دهد. نمایندگان دولت موقت و نمایندگان آیت الله طالقانی که نقش بسزائی در بر قراری آتش بس داشتند، طی تحقیقات اعلام نمودند که مقصر اصلی درگیری ها ، مسئولین کمیته انقلاب اسلامی گنبد و افراد مسلح اعزامی از سایر شهرها بوده اند.
تا به امروز معیار قضاوت نسل امروز در باره وقایع تورکمن صحرا ، عمدتا داده های مغرضانه ی "پژوهش گران " وابسته به نهاد های امنیتی نظام بوده است. جمله ای ست معروف " تاریخ را مردم رقم میزنند ، ولی حاکمان آنرا مینویسند" حاکمان نظام ولائی هر گونه که خواستند ،تاریخ را جعل و وارونه به مردم ارائه دادند. اما ما یقین داریم در آینده ای نه چندان دور ، فرصتی برای کنشکران سیاسی و دست اندرکاران آن دوره پیش خواهد آمد تا وقایع را آن گونه که بر مردم ما گذشت تشریح دهند.
البته نباید تصور نمود، که فعالین سیاسی آن دوره عاری از خطا و اشتباهات بوده اند . حتما عملکرد آنها همراه با اشتباهات بوده ،ولی نمیتوان عملکرد و سیاستهای آن دوره را با معیارها و دانش امروز مورد قضاوت قرار داد.
فضای عمومی کشور پس از وقوع انقلاب اسلامی ،فضایی مملو از هیجانات ، و تندرویی های رادیکال بود . قاعدتا تورکمن صحرا هم نمیتوانست بری از چنین فضای متشنج حاکم بر جامعه ء ایران نباشند.
یورش وحشییانهء حکومت اسلامی به تورکمن صحرا وکشتار مردم بی گناه نه فراموش خواهد کرد نه خواهد بخشید.
تورکمن های دمکرات ایران
افزودن دیدگاه جدید