به‌مناسبت اول مهر روز بازگشایی مدارس!
اول مهر زنگ‌های مدارس و دانشگاه‌ها به صدا درمی‌آیند و با خود طنین صدای شادمان کودکان، نوجوانان و جوانان میهن برای تحصیل و فراگیری علم و دانش را به ارمغان می‌آورد.
در سال تحصیلی جدید نزدیک به ۱۳ میلیون دانش‌آموز، بیش از یک‌میلیون معلم و ۴ میلیون دانشجو با شور و امید سر کلاس حاضر می‌شوند. ما این روز خجسته را به همه دانش آموزان و دانشجويان، خانواده‌ها، معلمین و استادان دانشگاه‌ها تبریک می‌گوییم.
امسال نیز بسان سا‌‌‌‌ل‌های گذشته در آن‌سوی دیوار مدارس هزاران کودک آرزومند تحصیل با حسرت و با چشمانی گریان، هم چنان در چهارراه‌ها و کارگاه‌ها، برای لقمه نانی به‌اجبار از دنیای کودکی جداشده و بسیار زود و نابهنگام وارد بازار کارشده و مورد استثمار قرار می‌گیرند. کودکان کار و کودکان خیابانی بی‌پناه‌ترین و آسیب‌پذیرترین گروه اجتماعی را تشکیل می‌دهند.
امسال نیز جای بخشی از معلمین متعهد و دلسوز در کلاسهای درس خالی است. آن‌ها اکنون به‌جای حضور در کلاسهای درس و مدرسه در پشت میله‌های زندان به سر می‌برند.
بحران افسارگسیخته اقتصادی و طبقاتی شدن نظام آموزشی و به‌تبع آن فاجعه بی‌سوادی میلیو‌ن‌ها کودک و نوجوان و متعاقب آن، ترک تحصیل ميليونی کودک و نوجوان زیر هیجده سال که خانواده‌های آنان قادر نیستند هزینه آموزش و دفتر و قلم و کتاب آن‌ها را تأمین کنند، را رقم‌زده است.
در شهرهای بزرگ ایران، آموزش عمومی روزبه‌روز بیشتر جنبه کالایی می‌یابد و شکاف سطح تحصیل بین مدارس دولتی و غیر دواتی افزایش می‌یابد.
در کشور ما طی چهل سال گذشته در طول حیات جمهوری اسلامی مراکز آموزشی همواره کانون چالش بين نيروهای تاریک‌اندیش و روشنگر بوده است. نگاه تاريک انديشانه و خرافاتی، همچنان بر امر آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها سنگينی می‌کند، معلمين معترض و دانشگاهيان منتقد يا به بند کشيده می‌شوند و يا اخراج و بازنشسته می‌گردند.
حق آموزش به زبان مادری یک حق انسانی و حقوق بشری است که در اسناد و معاهدات حقوق بشری ازجمله اعلامیه جهانی حقوق زبانی، منشور زبان مادری، اعلامیه حقوق اشخاص متعلق به اقلیت‌های ملی، زبانی، مذهبی، کنوانسیون حقوق کودکان، منشور بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و … به آن تأکید شده است. این حق طبیعی و انسانی در جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفته می‌شود.
در جمهوری اسلامی، میلیو‌ن‌ها افغان و یا افغان تبار زندگی می‌کنند، آنان نه‌تنها از حقوق اولیه شهروندی محروم هستند، بلکه فرزندان و نونهالان آن‌ها را نیز از حق آموزش حتی ابتدایی هم محروم می‌کنند. بخشی از شهروندان ایران نظیر بهاییان رسماً حق تحصیل در دانشگاه‌ها و استخدام دولتی را ندارند و اگر هم دست به ایجاد " دانشگاه‌های مخفی و یا خانگی " بزنند به‌شدت با آن‌ها برخورد شده و دست‌اندرکاران آن‌ها را به زندان می‌اندازند.
ما بر این باوریم که اکنون بیش از هر زمان دیگر، توجه ويژه به امر آموزش، اختصاص بودجه لازم برای مراکز آموزشی، بازنويسی کتاب‌های درسی و حذف نگرش واپس‌گرا و خرافاتی از کتاب‌ها، تغييرات در کادر وزارتخانه‌های آموزش‌وپرورش و آموزش عالی، توجه اکید به کودکان کار و کودکان خیابان، بايد در اولویت کارها قرار گیرد.
به نظر ما:
- همگان بايد از حق تحصیل رایگان بهره‌مند شوند.
- کودکان کار و کودکان خیابان از امکان آموزش برخوردار گردند.
- استقلال مدارس و نظام آموزشی از حوزه‌ها و مراکز دینی عملی شود
- معلمین زندانی بايد فوری و بی‌قیدوشرط آزاد شوند.
- حق آموزش به زبان مادری برای همه مردم ایران به رسميت شناخته شود.
- بايد موانع تحصیل کودکان مهاجر افغان در مدارس ایران برطرف شود.
- بايد امکانات آموزشی مناسب در اختيار دانش آموزان قرار گيرد.
ما با آرزوی موفقیت برای دانش آموزان میهن در سال تحصیلی جدید، امیدواریم که سال آینده شاهد حضور همه کودکان و مشتاقان به تحصیل در مدارس باشیم و بی‌عدالتی و ستم از سیستم آموزشی میهن ما رخت بربندد.
هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران ( فدائیان خلق)
یکشنبه اول مهر ۱٣۹۷ برابر با ۲۳ سپتامبر ۲۰۱٨
افزودن دیدگاه جدید