تشابه انتخابات استراليا با انتخاب دونالد ترامپ

شد، غلط از آب درامد. بيشتر از دو سال بود که تمامی‌‌ نظرخواهی ها به جلو بودن حزب کارگر از رقيب محافظه کار استناد داشتند. تمامی‌‌ تحليلگران سياسی با استناد به شاخص های مختلف از پيروزی حزب کارگر در اين انتخابات صحبت ميکردند. حتی اکثريت آنهايی که در اين زمينه شرطبندی کرده بودند، باختند. جهت موشکافی قضيه، سرفصل مسائلی را در اين زمينه به ذهن من مي‌رسد را در زير می‌‌ آورم.

مقدمه:

ائتلاف احزاب ليبرال و ناسيونال، که عموما بنام "ائتلاف" مشهور است، رقيب اصلی حزب کارگر استراليا ميباشند. انتخابات دوره قبل را حزب کارگر با کم آوردن يک کرسی به ائتلاف اپوزيسيون محافظه کار خود باخت. بعد از دو سال، اختلافات داخلی حزب ليبرال و حزب ناسيونال، موجب گرديد تا رهبران هر دو حزب بصورتی جنجالی برکنار شوند. ائتلاف دو حزب محافظه کار، با سياست های ضد محيط زيستی، مقابله با افزايش حقوق کارکران، کاهش ماليات به نفع اقشار مرفه با درآمد کلان جامعه و سياست های ضد مهاجرتی خود، وجهه خود را تا حد زيادی از دست داده بودند. حتی رهبران تازه به ميدان رسيده اين احزاب، پختگی و کاريزمای چندانی نداشته و مورد پسند مردم نبودند.

در مقابل، حزب کارگر با تيم مجرب، استمرار ثبات ساختاری، انسجام برنامه های مالياتی، زيست محيطی، تامين رفاه حداقل عمومی‌‌، تشويق سرمايه گذاری در زمينه صنايع توسعه صنعتی و افزايش بودجه های تعليم و تربيت و بهداشت و هنر به ميدان آمده بود. حزب کارگر با پيام تبليغ مثبت روی برنامه هايش و تاثيرات آن بر زندگی مردم عادی به ميدان آمده بود.

در مقابل، ائتلاف محافظه کاران با اين شعار که همه چيز خوب است و لازم نيست چيزی تغيير بکند. به موازات آن تمام توان عمده تبليغاتی آنها بر تبليغ منفی عليه حزب کارگر، ترساندن مردم از اين حزب به اين صورت که، اگر حزب کارگر روی کار بيايد، از شماها ماليات بيشتری خواهد گرفت، دست به جيب شماها خواهد برد، ماليات بازنشستگان را افزايش خواهد داد، در را بروی مهاجران و پناهندگان باز خواهد کرد و سيل پناهندگان به مملکت ما سرازير خواهد شد، به ميدان آمده بود.

انتخابات ايالتی سال گذشته

ساختار حکومتی کشور استراليا سيستم فدرالی است. همه ايالت ها پارلمان، دولت و نخست وزير خود را دارند. به موازات سهم خود از بودجه دولت فدرال، ماليات های ويژه خود را جمع کرده و بودجه خود را دارند. چند ماه پيش در انتخابات ايالتی ايالت ويکتوريا، حزب کارگر با اکثريت قابل توجهی برنده شد. از هفت ايالت و ولايت استراليا، سه ايالت دست محافظه کارها و چهار ايالت دست حزب کارگر ميباشد. انتخابات ايالت ويکتوريا، اعتماد به نفس حزب کارگر در انتخابات فدرال را به ميزان زيادی افزايش داد.

اتحاديه های کارگری و حزب سبزها

با وجود اينکه احزاب محافظه کار با اتحاديه های کارگری هميشه برخورد تندی داشته و سر راه آنها سنگ اندازی کرده و برايشان مشکل تراشی کرده و سختگيری می‌‌ نمايند، اتحاديه های کارگری هم از سمتگيری غير راديکال حزب کارگر چندان دل خوشی ندارند. با وجود اينکه اتحاديه های کارگری عموما از حزب کارگر حمايت می‌‌ نمايند، بخشی از آنها از اتحاديه سوسياليست‌ها و بخشی ديگر از حزب سبزها حمايت می‌‌ نمايند. رای گيری در استراليا اين امکان را فراهم می کند که هر رای دهنده بر مبنای اولويت به چند نفر رای بدهد. لذا حزب کارگر اکثرا رای دوم سبزها و اتحاديه سوسياليستها را در کيسه خود دارد. سبزها هم رای دوم حزب کارگز را دارند.

شکل گيری احزاب افراطی دست راستی کوچک

طی يکی دو دهه گذشته و خصوصا سالهای اخير احزاب کوچک دست راستی محافظه کار افراطی شکل گرفته اند، که از نظر آنها ائتلاف احزاب ليبرال و ناسيونال به اندازه کافی در محافظه کاری افراطی نیستند. احزابی مانند "ملت واحد" که حزبی ضدمهاجر و پناهنده ميباشد، حزب "محافظه کار" استراليا که شامل چند نفر کنده شدگان از حزب ليبرال هستند، حزب "تيراندازان و موتورسواران" که از اسمش معلوم است چه دستجاتی را نمايندگی ميکند، و بالاخره حزب "اتحاد استراليا" که توسط يک ميلياردر استراليائی تشکيل شده است، که عينا شعارهای دونالد ترامپ را تکرار ميکند. محور کارکردی همه اين احزاب تبليغ بر عليه حزب کارگر و خصوصا شخص رهبر اين حزب بود. همه اين احزاب هم ترجيح دوم انتخاباتی خود را به ائتلاف ليبرال - ناسيونال ها مي‌دادند.

طی سالهای اخير شرکت های مهمات سازی آمريکائی از طريق سرمايه گذاری و تشکيل شرکت های زير مجموعه ای، به لابيگری شديد در استراليا پرداخته اند تا قانون ممنوعيت داشتن سلاح های اتوماتيک در اين کشور را ملغی کنند. تشکيل حزب تيراندازان، يکی از تبلور های کوچک آن است.

درگذشت "باب هوک" يکی از رهبران بزرگ حزب کارگر

حزب کارگر بر اساس عموم شواهد، بااعتماد به نفس بيش از اندازه ای در اين انتخابات با اهستگی پيش مي‌رفت. آنها معتقد بودند بر اساس آمار نظرخواهی 52 درصد در مقابل 48 درصد، تنها کافيست اشتباه بزرگی نکنند، تا در انتخابات برنده گردند. در مناظره های تلويزيونی هم نظرخواهی ها از برنده شدن رهبر حزب کارگر خبر ميداد. دو روز مانده به رای گيری "باب هوک" رهبر هشتاد و سه ساله سابق حزب کارگر که خيلی پروژه های بزرگ و اساسی را در اين مملکت پياده کرده بود، در اثر کهولت، از دنيا رفت و اين خبر انتخابات فدرال کشوری را تحت الشعاع قرار داد. رهبر فعلی حزب کارگر، عملا به احترام ايشان، تبليغات انتخاباتی خود را تعطيل و به مراسم بزگداشت خاطره "باب هوک" مشغول شد. روز انتخابات رسيد و همه سر صندوق های رای رفتند.

روش تبليغاتی مثبت حزب کارگر، در مقابل دروغگويی و تبليغات منفی محافظه کاران

محافظه کاران سه درصد اضافه آراء را احتياج داشتند تا سنگينی توازن انتخاباتی را بسمت خويش بچرخانند. آنها تنها با استراتژی تبليغات منفی بر عليه حزب کارگر و رهبر آن آقای "بيل شورتن" به ميدان آمده بودند، که نبايد به اينها اعتماد کرد، آنها دست در جيب های شما کرده و از شما مردم عادی ماليات بيشتر ی خواهند گرفت. راه را برای هجوم پناهندگان باز خواهندکرد، به ميدان آمدند. همه احزاب کوچک و بزرگ محافظه کار بطور همنوا در تمام رسانه های عمومی‌‌ و مجازی اين پيغام را تکرار مي‌کردند.

بايد اينجا به تفاوت شخصيتی رهبران احزاب کارگر و محافظه کار نيز اشاره کرد. آقای "بيل شورتن" رهبر حزب کارگر مردی مثبت، آرام و نه چندان پر سر و صدايی بود. برعکس، رهبر ائتلاف ليبرال ناسيونال، آقای "اسکات ماريسون" فردی نسبتاً درنده، پر سر و صدا، نه طرفدار دگرباشان، نه حفاظت از محيط زيست، نه طرفدار مهاجران و پناهندگان و نه طرفدار حقوق کارگران، زحمتکشان و فقيران ميباشد. با وجود اين، شعار آنها ترساندن مردم از بازتاب های سرکار آمدن حزب کارگر بود. نها بايد سه درصد از رای حزب کارگر را کم می‌کردند.

غلط در آمدن نظرخواهی ها

عصر انتخابات همزمان با شمارش آرا معلوم شد که آرا به سمت جناح محافظه کاران سنگينی می‌کند. آنها موفق شده بوند سه درصد از آرا حزب کارگر را کاهش داده و بصورت خزنده ای خود را به مرز بالای پنجاه دصد آرا برسانند و باز هم مثل انتخابات دوره قبل با يکی دو کرسی بيشتر از پنجاه درصد برنده انتخابات گردند. ظاهرا مردم از ترس اينکه اگر حزب کارگر بر سر کار بيايد، ممکن است وضع آنها بدتر شود، ترجيح داده بودند وضعيت فعلی دوام پيدا بکند.

چگونه چنين اتفاقی افتاد که هم نظرخواهی ها، هم نظر عموم تحليلگران غلط در آمده احزاب محافظه کاران برنده شوند. در مورد غلط از آب درآمدن نتايج نظرخواهی ها، يکی از تحليل گران به اين مساله اشاره ميکرد که روش نمونه برداری آماری در مورد نظر خواهی ها، با مسلط شدن تکنولوژی ديجيتال، در مقايسه با روش قبلی تلفن خانگی خيلی متفاوت است. به اين دليل در اين روش نمونه برداريها بازتاب نظرات مردم محلات بطور مستقيم منعکس نمی‌شود.

شايد بشود اين مساله را يک قدم فراتر برده و اينطور نتيجه گيری نمود که روش هدفمند کردن تبليغات در دنيای تکنولوژی ديجيتال به صاحبان جناح سرمايه داری کلان رسانه ای امکان تاثيرگذار چنان قدرتمندی بر اذهان مردم را می‌دهد، تا که آنها ميتوانند انتخابات را در راستای برنامه ريزی شده هدفمند خويش هدايت نمايند. آمار هم نشان ميداد که نقد و برررسی های اين رسانه ها با نسبت بيش از سه بر يک بر عليه حزب کارگر کار می‌کردند.

نتيجه گيری

تکرار مکرر تبليغات ضد اخلاقی دروغ و ترساندن مردم از اين بابت که ممکن است امنيت شغلی و درآمدی آنها به نحوی به خطر بيافتد، يا که پناهندگان هجوم آورده و کارهای شما را گرفته و نا امنی ايجاد خواهند کرد، بطور موثری بر اذهان و رفتار مردم و در نهايت تصميمات آنها در صندوق های رای تاثير ميگذارد. با شمشير های چوبی صداقت و راستی، برنامه و تيم منسجم و مثبت و سازنده، به تنهايی نميشود به جنگ آسياب های بادی، و پيام آوران دروغ و ترس و رعب و وحشت رفت.

حزب کارگر می‌توانست در عين اتکاء به پلاتفورم و برنامه های خويش، رزمندگی قدرتمند سياسی خود را در صحنه به نمايش گذارد. در شرايط سردرگمی‌‌ بين جناح اتحاديه های کارگری، احزاب سبزها و کارگر، تمامی‌‌ کنده شدگان از نظام ساختاری سياسی کشور، به سمت احزاب کوچک محافظه کار افراطی جهت گيری نموده اند، نه حزب کارگر. احزاب "اتحاد ملی" ، "يک ملت" و "حزب محافظه کار استراليا " رويهم رفته سه درصد بيشتر رای نياوردند. همين سه درصد کافی بود تا حزب کارگر ببازد، و محافظه کاران برنده انتخابات گردند.