اتحادیه های کارگری در کشورهای پیشرفته سرمایه داری
توضیح
آیا آشنائی با مسائلی که امروزه اتحادیه ها و فعالان کارگری در کشورهای پیشرفتۀ سرمایه داری با آنها مواجه اند، می تواند در گره گشائی از مسائلی که سندیکاها و فعالان کارگری [مستقل] در ایران با آنها درگیر اند، به آنان یاری دهد؟ کم نبوده اند رهبران کارگری در کشورهای نامبرده، که امکان تلاش برای تحقق اهداف شان را در عالیترین سطوح سیاسی رسمی نیز یافته اند. این در حالی است که نصیب فعالان کارگری مستقل در ایران جز حبس و محدودیت و محرومیت نبوده و نیست.
گفتنی نیست که تفاوتهای عمیقی - هم در شرایط فعالیت، و هم در مسائل عینی موضوع فعالیت – برای یک فعال کارگری در ایران و دیگری مثلاً در آلمان وجود دارند. شرایطی که مشخصاً سلطۀ دیکتاتوری بر فعالیت کارگری در ایران تحمیل می کند و مسائل عینی که سطح تکامل سرمایه داری و سازمانیافتگی کارگران پیش روی فعالان کارگری می گذارند، شرایط و مسائل تماماً متفاوتی در قیاس با آلمان است. با این حال اشتراکات نیز وجود دارند. گسترش قراردادهای خارج از عرف قراردادهای جمعی، نااطمینانی فزایندۀ نیروی کار نسبت به آینده در قالب قراردادهای موقت و انفرادی، گسترش "خویش فرمائی"، ...، اینها واقعیتهای کدام یک از دو جامعۀ گفته شده اند؟ بروز تمایلات متفاوت بین این اشکال کار و اشکال سازمانیافتۀ آن، و وضع غامضی که گاه این تمایل متفاوت در برابر فعالان کارگری می گذارد، واقعیت کدام یک از آنهاست؟
جنگ کارگری مبتنی بر تجربه ای قابل اتکا بر این است که آشنائی فعالان کارگری ایران با این دست تجربیات اتحادیه های کارگری در کشورهای پیشرفتۀ سرمایه داری،یاور معنوی آنان در مبارزۀ دشوارشان برای سازمانیابی کارگران است.
"جُنگ کارگری" از طریق انتشار این دست مطالب کوشیده است و می کوشد طراح چنین سؤالاتی در میدان مبارزات کارگری ایران باشد و پاسخهای متنوع به آنها را، ولو گاه مطلوب نباشند، با خوانندگانش در میان بگذارد.
افزودن دیدگاه جدید