نمایش انتخابات فرمایشی بە رغم همە تلاشهای حکومت در اثر تحریم گستردە و بی سابقە مردم با چنان شکست مفتضحانەای روبرو شد کە حتی تصور ابعاد آن برای طراحان و مهندسان حرفەای انتخابات دور از انتظار بود. بطوری کە آثار آن را در سراسیمگی و تناقض گویی ها و توجیحات همە مسئولین ریز و درشت رژیم از صدر تا ذیل میشد بە سهولت دریافت.
آمار و ارقام دستکاری شدە و گزارشات ضد و نقیضی کە از جانب مسئولین دولتی و حواریون رئیسی منتشر شد نیز نتوانست از ابعاد این شکست کم کند. غایب بزرگ در این انتخابات نیز مانند انتخابات فرمایشی پیشین طبقە کارگر و زحمتکشان و لایەهای متوسط بە پائین اقشار متوسط جامعە بودند. نە رئیسی مدعی عدالتخواهی و نامزدهای هم فکر او و نە همتی کاندیدای نئولیبرالها و نە دعوت کروبی و خاتمی و نگهدارها با همە تلاشی کە کردند نتوانست مردم، بویژە کارگران و مزد و حقوق بگیران را بە پای صندوقهای رای بکشانند و مانع کامیابی تحریم انتخابات فرمایشی شوند.
بە واقع نیروی بزرگ تحریم این بار نیز مانند انتخابای پیشین مجلس و ریاست جمهوری تودە های زحمتکش و محروم بودند کە ماهیت انتخابات و اهداف کارگردانانها آنرا درک کردند و آگاهانە از شرکت در آن امتناع ورزیدند.
بە استثنا آنهایی کە با وجود بی رغبتی بە دلایلی مجبور بە رای دادن شدند و رای باطلە بە صندوقها ریختند و کسانی کە بە دلیل اعتقادات مذهبی در نمایش انتخاباتی حکومت شرکت کردند، بقیە شرکت کنندەگان از خاتمی و کروبی گرفتە تا سرداران سپاە و روسای اتاق های کارفرمایی و روسای دستگاە های سرکوب، گذشتە از اینکە بە کدام یک از نامزدها رای دادند، بواسطە داشتن منافع طبقاتی آگاهانە در انتصابات شرکت کردند و بە واقع کمک کردند تا یک قاتل و جنایتکار کم سواد و نابخرد را بر مسند ریاست جمهوری بنشانند. شرکت این گروە ها هم انتخابی آگاهانە و بر اساس تشخیص منافع بود.
نقش منافع طبقاتی و طبقات اجتماعی در موضعگیری های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی یک واقعیت غیر قابل انکار است. هرکس کە نسبت بە منافع طبقاتی خود و سایر نیروهای اجتماعی آنقدر آگاهی و شناخت داشتە باشد کە بتواند منافع خود را تشخیص دهد، محال است داوطلبانە خلاف منافع طبقاتی خود رفتار کند. اگر کارگران و تودەهای فقیر بە دنبال خمینی افتادند، اگر در انتخابات مجالس و ریاست جمهوری در دورە های زیادی شرکت کردند و بە افرادی امثال رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی رای دادند، همە اش از تشخیص غلط منافع و حقوق خود آنها و نشناختن این افراد و فریب های تبلیغاتی آنها بود. اما حالا مدتهاست کە دانش و آگاهی طبقە کارگر در اثر تجربە، مبارزە و سواد و پیدا کردن شناخت از سیاستمدارانی کە تلاش می کنند خود را ماورا طبقات جا بزنند و مدعی نمایندگان منافع همە اقشار و طبقات بشوند، متحول شدە است، بهمین خاطر مردم آگاە دیگر حداقل در ابعاد گذشتە فریب ترفند های آنان را نمی خورند. تحریم گستردە و بی سابقە و تودەای انتخابات فرمایشی بیش از آنکە تحت تاثیر تبلیغات داخلی و خارجی مخالفان و موافقان رژیم باشد، نتیجە شناخت و درک و فهم مردم، از منافع و حقوق و دوستان و دشمنان شان بود . تحریم نمایش انتخاباتی یک آزمون موفق بود، این آزمون اما بدون مشارکت وسیع زحمتکشان نمی توانست بە نتیجە مطلوب برسد. هیچ تغییر اساسی و تحول عمیق سیاسی و اجتماعی دیگری نیز در ایران امروز بدون مشارکت وسیع طبقە کارگر و تضمین منافع و حقوق آن نمی تواند بە سر انجام برسد. این واقعیت را خوب است همە ی آنهایی کە بە دنبال تغییر و تحول بنیادین در ایران هستند هموارە بە یاد داشتە باشند
افزودن دیدگاه جدید